Johan Fredriks: ‘Tweede operatie achter de rug, maar nog veel pijn’

410
johan-fredriks
NW200 event director Mervyn Whyte en Johan Fredriks | foto© NW 200

De tijdens de kwalificatie van het bekende North West 200 Road Racing evenement zwaar gecrashte Nederlander Johan Fredriks is dinsdag in het ziekenhuis van Belfast geopereerd aan zijn zwaar beschadigde enkel. Wij spraken woensdag met de Performance Racing Achterhoek coureur en vroegen hem naar het verloop van de operatie, zijn huidige toestand  en het mogelijke herstel.

Kawasaki -Performance Racing Achterhoek by Tovami coureur Johan Fredriks werd 15 mei, tijdens de eerste trainingdag van de North West 200, in de University corner van het 14,436 km lange en in Noord-Ierland gelegen stratencircuit door een collega coureur van zijn motor gereden met een stevige crash tot gevolg. Na ter plekke behandeld te zijn door het medisch personeel van de organisatie werd Fredriks per helikopter overgebracht naar het Royal Victoria Hospital in Belfast. (lees ook: Johan Fredriks vanuit het Royal Victoria Hospital in Belfast)

De verwondingen vielen ‘naar omstandigheden’ mee, een flink beschadigd en op diverse plaatsen gebroken enkel bleek het grootste probleem. Direct na aankomst in het ziekenhuis werd Fredriks geopereerd.

Bij deze operatie werden er diverse pennen geplaatst en spraken de artsen na afloop van een geslaagde ingreep ondanks deze ingreep eigenlijk alleen bedoeld om de enkel te redden (bloedvaten en zenuwen). Afgelopen dinsdag vond er een tweede operatie plaats, een vijf uur durende operatie waarbij de artsen hebben geprobeerd om de enkel te reconstrueren.

Woendagmiddag hadden we contact met Fredriks en vroegen hem naar de ingreep, de huidige situatie en het vervolg van het herstel.

Johan, afgelopen dinsdag heb je een tweede operatie ondergaan, is ook deze operatie goed verlopen en hoe is het met je?

“Ik ben inderdaad dinsdag voor de tweede keer geopereerd, maar op dit moment voel ik me verre van fit. Sterker nog, ik heb nog nooit eerder zoveel pijn gehad. Alles is in één keer hersteld zoals vooraf de bedoeling en de operatie is volgens de artsen goed verlopen, maar jezus ik heb nog nooit zo afgezien. Bij de operatie heeft men een nerv block gebruikt en dat was fantastisch maar toen deze in de nacht van woensdag uitgewerkt bleek te zijn was de pijn niet te harden. Ik heb lopen gillen van de pijn, maar inmiddels heb ik nieuwe morfine gekregen en wordt het een beetje dragelijker al heb ik nog steeds het gevoel dat men er constant nog met een aantal messen in loopt te prikken.”

Gatsie, dat klinkt allemaal niet fijn?

“Nee dat is het zeker ook niet, ik denk dat er mensen op de afdeling zijn die de eerste nacht na de operatie niet zo blij waren met mijn aanwezigheid hier. Zoals al gezegd heb ik nog nooit eerder zo afgezien en zoveel pijn gehad. Ik heb lopen schreeuwen van de pijn, en dat ondanks ik normaalgesproken echt niet kleinzerig ben. Ik kan je dan ook niet vertellen hoe blij ik ben dat er morfine is.”

Maar weet je inmiddels al wat de artsen precies hebben gedaan bij de operatie?

“Ja dat weet ik, zoals je weet was de enkel flink beschadigd en verbrijzeld. Hierdoor hebben de artsen o.a. de knokkels van de enkel er af moet zagen om van daaruit verder te kunnen werken midden in de enkel. Daarna zijn deze er weer opgeschroefd (Incl. de banden en pezen), heel knap maar dat voel je verschrikkelijk. Volgens mij zitten daar ook veel zenuwen, en dat voel je verschrikkelijk.”

Hopelijk wordt de pijn snel minder, maar kun je al iets zeggen over het verdere herstel?

“Daar is op dit moment nog niet heel veel over te zeggen. In hoeverre ik goed herstel zal de tijd leren. Enkel zal hoogstwaarschijnlijk niet meer de oude worden, zoveel is mij op dit moment wel duidelijk. Maar ga er in ieder geval alles wat binnen m’n macht ligt aan doen om optimaal te herstellen.”

We hebben begrepen dat je nu alleen bent in het ziekenhuis in Belfast, heb je al enig idee wanneer ja terug naar Nederland mag?

“Ja ik ben op dit moment alleen hier, maar gelukkig heb ik voldoende aanspraak. Zoals het nu lijkt zal ik hier ook zeker nog wel even moeten blijven. Ondanks dat de artsen daar nog niet te veel over willen zeggen denk dat het sowieso nog wel één of misschien zelfs wel twee weken zal duren alvorens ik hier weg mag en kan.”

Johan wederom bedankt, beterschap en hopelijk wordt de pijn snel minder en iets dragelijker.

“Ja jullie ook wederom bedankt, jullie doen goed werk. Daarnaast wil ik nogmaals iedereen bedanken die zo meeleven en voor alle berichten die ik sinds het ongeval heb mogen ontvangen.”

We zullen de komende dagen contact houden met Fredriks, mochten er nieuwe ontwikkelingen zijn dan zullen we deze middels een update plaatsen.