Normaal gesproken zijn het altijd de mannen aan boord van de supersnelle fabrieksmachines, met directe steun van de fabriek, die er met de wereldtitels vandoor gaan. In 1980 slaagde de Zuid-Afrikaan Jon Ekerold er echter in als priv-rijder op een Bimota-Yamaha de wereldtitel te pakken in de 350cc klasse door onder andere de KawasakiÕs van Anton Mang en Jean Fran¤ois Bald de baas te zijn.
Echte fabrieksmachines staan er in 1980 nauwelijks aan de start in de 350cc klasse. Kawasaki, dat in 1978 en 1979 de titel in deze klasse nog met Kork Ballington binnenhaalde, concentreert zich in datzelfde 1980 volledig op de 500cc klasse met de nieuwe KR 500 en daardoor moet een man als Anton (Toni) Mang het gedurende dat seizoen doen met een machine uit het jaar daarvoor, nadat hij deze op eigen kosten (dankzij zijn sponsor Krauser) in priv-beheer heeft kunnen nemen. Ook Jean Fran¤ois Bald komt het gehele seizoen uit op zoÕn wat oudere, maar toch nog zeer snelle Kawasaki.
Verder zien we dat jaar een groot aantal Bimota-YamahaÕs aan de start verschijnen; 350cc machines die voorzien zijn van een Bimota-frame en een Yamaha-blok. Onder andere Jon Ekerold en Johnny Cecotto maken gebruik van deze motoren. Solitude is dat jaar de persoonlijke sponsor van Ekerold, zonder dat de Zuid-Afrikaan daarbij officile fabriekssteun krijgt. Andere snelle mannen die in 1980 met deze machine aan de start verschijnen, zijn onder andere Eric Saul, Massimo Matteoni en Patrick Fernandez.
Carlo Perugini en Herv Guilleux krijgen wel de beschikking over fabrieksmachines van respectievelijk de RTM- en de BUT-renstal, maar beide heren spelen dat jaar geen rol van betekenis in de strijd om de titel.
Naast het feit dat er in 1980 dus haast geen fabrieksmachines aan de start verschijnen in de 350cc klasse, telt het 350cc-kampioenschap dat jaar ook heel weinig races. In totaal komen de heren coureurs in deze categorie slechts tijdens zes GPÕs in actie, namelijk in Itali, in Frankrijk, in Nederland, in Groot Brittanni, in Tsjechoslowakije en in Duitsland. In eerste instantie zou hier nog een zevende GP aan toegevoegd moeten worden, namelijk die van Oostenrijk, maar door hevige sneeuwval in het Salzburgerland in de week voorafgaand aan het race-weekend wordt deze GP afgelast.
Ondanks dit alles wordt het toch een heel interessant en vooral spannend seizoen bij de 350ccÕs.
GP van Itali, Misano:
Op het circuit van Misano zijn het aanvankelijk de twee Venezolanen (en tevens teamgenoten bij het Venemotos Team) Carlos Lavado en Cecotto, die de dienst uitmaken. Lavado breekt het ronderecord, maar even later crasht hij, waardoor de overwinning uiteindelijk vrij gemakkelijk naar zijn landgenoot Cecotto gaat. Achter winnaar Cecotto strijden de twee Italianen Matteoni en Walter Villa om de tweede plek en deze strijd wordt uiteindelijk in het voordeel van Matteoni beslist. Ekerold komt in Itali als zesde over de finish.
Tussenstand na 1 race: 1e Cecotto (15 punten), 2e Matteoni (12 punten), 3e Villa (10 punten).
GP van Frankrijk, Paul Ricard:
De 350cc-race op het circuit van Paul Ricard in Frankrijk wordt er n van de bovenste plank. Direct na de start zijn het namelijk Cecotto, Ekerold en Saul, die met elkaar het gevecht om de leiding aangaan. Daarbij wisselen de drie kemphanen regelmatig van positie met elkaar. Richting het einde van de wedstrijd slaagt Cecotto erin iets weg te rijden bij Ekerold, nadat zij beide Saul reeds op enige afstand hebben gereden. Ekerold geeft echter nog niet op en even later gaat hij alsnog aan de Venezolaan voorbij, die vervolgens zijn meerdere in Ekerold moet erkennen, als de Zuid-Afrikaan in de laatste ronde nog even alles uit zijn machine perst en daarmee de race dus wint, voor Cecotto en Saul, terwijl Mang zijn eerste punten van het seizoen pakt door als vierde de finishstreep te passeren.
Tussenstand na 2 races: 1e Cecotto (27 punten), 2e Ekerold (20 punten), 3e Matteoni (16 punten).
GP van Nederland, Assen:
Op het TT-circuit van Assen doet Ekerold vervolgens goede zaken voor het kampioenschap tijdens de derde 350cc-race van het seizoen. In de 3e ronde van de race heeft de Zuid-Afrikaan reeds de leiding gepakt om deze vervolgens gedurende de gehele wedstrijd niet meer uit handen te geven. Daarachter zijn het Mang en Fernandez, die strijden om de tweede plek. Dit gevecht wordt pas in de laatste ronde van de race beslist, als Fernandez aan Mang voorbijgaat en daarmee de tweede plaats zeker weet te stellen. Cecotto moet tijdens de wedstrijd een pitstop maken en even later valt hij uit met technische problemen, waardoor Ekerold na zijn tweede overwinning van het seizoen tevens de nieuwe leider in de tussenstand is geworden.
Tussenstand na 3 races: 1e Ekerold (35 punten), 2e Cecotto (27 punten), 3e Mang (18 punten).
GP van Groot Brittanni, Silverstone:
Vanaf de GP van Groot Brittanni is het Mang, die tijdelijk het heft in handen neemt, allereerst door deze zelfde GP op zijn naam te schrijven. Ekerold rijdt op het circuit van Silverstone aanvankelijk nog even aan de leiding, maar daarna is het de Duitser, die hem passeert om vervolgens dus naar de overwinning te rijden. Ver achter Mang en Ekerold is het Saul, die zijn tweede derde plek van het seizoen weet zeker te stellen, terwijl Cecotto de finish opnieuw niet haalt en daarmee tevens terugzakt naar een derde plek in de tussenstand.
Tussenstand na 4 races: 1e Ekerold (47 punten), 2e Mang (33 punten), 3e Cecotto (27 punten).
GP van Tsjechoslowakije, Brno:
Op het bijna 11 kilometer lange stratencircuit van Brno zijn het aanvankelijk andermaal Mang en Ekerold, die de race domineren. Direct rijden de twee heren weg bij de concurrentie en het onderlinge gevecht tussen de Duitser en de Zuid-Afrikaan is zeer heftig. In de 9e ronde van de race krijgt Ekerold echter te maken met technische problemen; zijn motor loopt nog maar op n cilinder. Mang rijdt vervolgens vrij gemakkelijk naar zijn tweede zege van het seizoen bij de 350ccÕs, terwijl Ekerold wordt teruggeworpen naar een uiteindelijke tiende plaats. Bald finisht nu als tweede en de Franse Kawa-rijder neemt daarmee tevens de derde plek in de tussenstand van Cecotto over, die voor de derde keer op rij uitvalt, terwijl Jeffrey Sayle als derde finisht in Tsjechoslowakije.
Na de race op Brno hebben Ekerold en Mang nu in n keer precies evenveel punten bij elkaar gereden en alleen deze twee mannen komen vanaf dat moment nog voor de titel in aanmerking. Met nog n race te gaan, belooft het daarmee uiterst spannend te worden op de N_rburgring, waar deze laatste GP van het seizoen 1980 wordt verreden.
Tussenstand na 5 races: 1e Ekerold en Mang (48 punten), 3e Bald (30 punten).
GP van Duitsland, N_rburgring:
In totaal moeten er zes ronden afgelegd worden op de 22,8 kilometer lange N_rburgring; het thuis-circuit van Mang. Het gevecht (tussen Ekerold en Mang) waar iedereen op hoopt, komt er ook daadwerkelijk. Gedurende de gehele wedstrijd hebben Mang en Ekerold het zwaar met elkaar aan de stok om de eerste plek, waarbij de rest van het veld niet kan volgen. De beslissing (om zowel de winst in de race als de winst in het kampioenschap) moet uiteindelijk vallen in de laatste ronde, als de twee heren naast elkaar voor de op n na laatste keer de streep passeren. In de laatste ronde is Ekerold Mang uiteindelijk de baas door in deze slotfase van de race alsnog een seconde bij de Duitser weg te rijden. Jon wint daarmee de race en hij pakt hierdoor tevens in het hol van de leeuw de wereldtitel ten koste van Mang, die genoegen moet nemen met de titel van vice-wereldkampioen. Cecotto revancheert zich nog enigszins op de N_rburgring, na zijn pech tijdens de afgelopen drie races, door ver achter Ekerold en Mang als derde te finishen, voor Bald, die wel net derde wordt in de eindstand, ditmaal voor diezelfde Cecotto.
Eindstand WK 350cc 1980:
1e Jon Ekerold (ZAF) Bimota-Yamaha, 63 punten
2e Anton Mang (DUI) Kawasaki, 60 punten
3e Jean Fran¤ois Bald (FRA) Kawasaki, 38 punten
4e Johnny Cecotto (VEN) Bimota-Yamaha, 37 punten
5e Jeffrey Sayle (AUS) Yamaha, 25 punten
6e Eric Saul (FRA) Bimota-Yamaha, 24 punten
7e Jacques Cornu (ZWI) Yamaha, 21 punten
8e Massimo Matteoni (ITA) Bimota-Yamaha, 19 punten
9e Walter Villa (ITA) Adriatica-Yamaha, 16 punten
10e Patrick Fernandez (FRA) Bimota-Yamaha, 12 punten
Door onder andere drie van de zes races gewonnen te hebben, mag Ekerold z
ich dus als priv-coureur, zij het in een veld zonder al te veel echte fabrieksmachines, wereldkampioen noemen in de 350cc klasse. In 1981 probeert Jon zijn wereldtitel, aan boord van dezelfde machine, te prolongeren, maar dat jaar zijn de rollen duidelijk omgedraaid. Met onder andere twee overwinningen is Ekerold niet opgewassen tegen de fabrieks-Kawasaki van Mang, die dat jaar maar liefst vijf keer op de hoogste trede van het podium mag gaan staan en daarmee overduidelijk de nieuwe wereldkampioen wordt, voor Ekerold en Bald. En ook in het laatste bestaansjaar van de 350cc klasse, 1982, is het Mang, die de titel pakt, als we Ekerold reeds in de 500cc klasse hebben terug kunnen vinden, waar hij niet zulke grote furore weet te maken. Het blijft daarmee voor Ekerold bij n wereldtitel en wel die van 1980 als privateer bij de 350cc’s.
Tekst: Asse Klein, [email protected]
Bron foto: www.vintagebike.co.uk
