De MotoGP coureurs maakten er zaterdagmiddag in Brno een Sprint van waarover nog lang nagepraat zal worden. Waar MotoGP races ooit draaiden om snelheid, lef en pure competitie, lijkt het huidige kampioenschap zich te verliezen in technische overregulering en bureaucratische absurditeit. De uiteindelijk door Marc Márquez gewonnen Sprint in Brno was in mijn ogen een pijnlijke illustratie zoals het niet moet: langzamer rijdende koplopers die zich bewust laten afzakken, verwarring over de uitslag, en een podium moment zonder dat de ‘echte’ winnaar nog bekend was.
Wat voor de liefhebber de laatste tijd al lastig te volgen is, wordt voor iemand die voor het eerst naar een duurbetaald Grand Prix weekend komt en de races vanaf de tribunes of taluds volgt ronduit onbegrijpelijk. Coureurs die doelbewust en noodgedwongen gas terug (moeten) nemen om hun bandenspanning te manipuleren? Coureurs die tijdens de race al vrezen voor post-race diskwalificatie door een onzichtbare sensor? Zelfs Marc Márquez, meesterlijk in zijn inhaalrace, werd na de finish niet onmiddellijk als winnaar bevestigd. De prijsuitreiking werd zelfs enige tijd uitgesteld of bewust vertraagd omdat niemand zeker wist wie de derde plaats en het brons toekwam.
Fabrikanten aan de macht
De kern van het probleem ligt bij de reglementaire macht die fabrikanten uitoefenen. In plaats van neutrale, door de sport aangestelde technische commissies bepalen teamingenieurs de koers. Dat leidt tot regels die de sport technisch complex maken, maar niet per se eerlijker of spectaculairder. De Formule 1 onder Liberty Media toont aan dat centralisatie van regelgeving wél werkt. Daar wordt de show bewaakt door onafhankelijke krachten, niet door zij die het meest te winnen hebben.
Liberty Media: hoop op verandering?
Sinds kort is de MotoGP in handen van Liberty Media, dezelfde partij die van de Formule 1 een wereldwijde entertainmentmachine maakte. Voor 2027 staan ingrijpende wijzigingen gepland: minder elektronische hulpmiddelen, beperkingen op startdevices en eenvoudiger motorconcepten. Maar na Brno rijst de vraag of dat voldoende en niet te laat is. Het lijkt tijd voor een radicalere en directe ommezwaai: zet de sport weer centraal, niet de technologie.
Verkeerde prioriteiten
De Sprint in Brno liet het schrijnende voorbeeld zien: een fantastisch motorsportmoment in een vol “Autodrom Brno” werd overschaduwd door twijfel, technische onzekerheid en mogelijk uitgestelde straffen. Als Márquez zijn plek was kwijtgeraakt door een afwijking van 0,01 bar in bandenspanning, hoe had dat eruit gezien? Bezzecchi in alle haast uit de paddock halen om alsnog een medaille te overhandigen?
De MotoGP moet oppassen dat het zijn ziel niet verliest. Races moeten weer over strijd gaan, niet over sensoren en dataverzamelingen. Laat het publiek juichen om heldendaden, niet speculeren over software-updates. Het is tijd voor een koerswijziging, want wat ooit de koningsklasse van de motorsport was, dreigt nu te verworden tot een technische farce.
Ik kijk uit naar de MotoGP race zondag op een volgepakt Autodrom Brno, maar dan wel een race zonder poespas en waarin de snelste coureur die na 21 ronden als eerste de finish passeert ook meteen tot winnaar word uitgeroepen. Jullie ook?
Met sportieve groet,
Evert Slager
www.racesport.nl
