Verslag 2e wedstrijd KNMV-cup te Assen op 10 mei 2003 Twee weken na de eerste wedstrijd werd er wederom gereden op Assen. Als extra training besloot ik om deel te nemen aan de CRT grid-time sessie op de vrijdag voor de wedstrijd. Vrijdagochtend heb ik mijn motor opgehaald die door Jeroen Vermeer onder handen was genomen en nu onder andere is voorzien van een dynojet kit (waardoor het middengebied sterker is geworden) en een Mychron dashboard. Hiermee kan ik mijn rondetijden tijdens het rijden bekijken en na afloop van een training kan ik de gegevens op mijn laptop downloaden en analyseren. Erg overbodig voor mijn niveau, maar wel leuk (en ik ging er wel degelijk harder door).
Ruim op tijd kwam ik aan op Assen, waar ik na het inschrijven mijn wielen nog moest verwisselen en nog wat kuipwerk moest monteren. Eenvoudig werk, wat een stuk moeilijker wordt als je je gereedschap niet snel kan vinden. Hierdoor startte ik mijn eerste sessie iets later dan gepland terwijl ik eigenlijk nog naar de wc moest. Indrukwekkende tijden heb ik hier dan ook niet neergezet. De tweede sessie ging een stuk beter en het voelde ook allemaal sneller aan. Ik zette een 1,34.119 neer, wat anderhalve seconde sneller was dan mijn vorige snelste tijd en ruim onder mijn doelstelling voor het weekend van 1,34.5. De derde en laatste sessie heb ik geen snellere tijd neergezet door druk verkeer en de deplorabele staat van mijn achterband.
Na een gezonde nachtrust bij mijn schoonouders te Coevorden kwam ik om 7.00u weer in pitbox 12 aan. De kunst van het inschrijven is net zoals met vele zaken dat je of de eerste of de laatste moet zijn (of heel lang ergens in het midden moet wachten). Nadat ik Sander en mezelf had ingeschreven moest er nog het een en ander aan mijn motor gebeuren. Een nieuwe achterband was in elk geval noodzakelijk en ook moest de as van mijn voorwiel nog geborgd worden. Dit betekende wat leuk boorwerk door twee bouten, wat zonder gebroken boortje lukte. Sander arriveerde (met zijn vader als toeschouwer) om kwart voor acht.
Onze eerste training was om 09.20u in de B-groep. De tijden waren niet indrukwekkend met een 1,35.915 voor Sander en een 1,36.126 voor mij. Hiermee stonden we respektievelijk 10e en 11e. Tijdens het rijden hield de Honda van Sander af en toe in. De benzinepomp wordt uitgeschakeld zodra je de voorrem gebruikt om te zorgen dat de motor niet meteen weer oppakt bij het uitkomen van de bocht. De schakelaar stond echter te krap afgesteld en onderbrak de benzinetoevoer doordat de remhendel door de rijwind iets ingedrukt wordt. Dit was snel verholpen.
De tweede kwalificatietraining ging het iets beter. Sander zette een 7e tijd neer met 1,34.155 en ik reed een 1,35.330 en stond daarmee 11e. Sander zette zijn tijd neer in de laatste ronde toen hij mij voor zich had als een rode lap. Toen alle tijden waren samengevoegd van de drie groepen bleek Sander op de 4e plaats in de B-race te staan en ik 14e. Dit verschil was groter dan ik had verwacht en gewild. Sander stond in elk geval op de eerste startrij en had daarmee zicht op een goede klassering. Ik moest een goede start maken om bij de kopgroep te kunnen aansluiten. Na de tweede training heeft Sander de expertise ingeroepen van Rob Overdijk, de verenspecialist. Er bleek weinig te kloppen van de afstelling, dus moest hij met een compleet gewijzigde motorfiets aan de wedstrijd beginnen.
Mijn start was uitermate slecht en ik werd door iedereen voorbij gereden. Na het uitkomen van de Nationale bocht zag ik iemand een high-sider maken waardoor een aantal rijders voor me iets van het gas afgingen. Van deze situatie maakte ik gebruik door iedereen die me bij de start voorbij was gekomen weer te passeren. Helaas werd de wedstrijd afgevlagd, waardoor ik de kans kreeg om een nog slechtere start te maken dan de eerste. Mijn motor staat extreem kort gegeard (14 voor, 50 achter) waardoor snel wegrijden zonder dat het voorwiel het luchtruim kiest een bijna onmogelijke exercitie is. Uit de gegevens van de datalogger bleek dat ik op de Veenslang tegen de toerenbegrenzer kom in 6, dus voor de volgende wedstrijd monteer ik een 48-tands achtertandwiel. De eerste start van Sander was erg goed, maar hij remde iets te laat voor de Nationale waardoor hij niet als eerste de bocht in ging. Zijn tweede start was redelijk goed en hij kon zich handhaven in de kopgroep. De strijd ging voor de derde plek welke Sander heeft verloren, alhoewel hij van mening was dat de persoon voor hem behoorlijk in de weg reed.
Ik was inmiddels aan een inhaalrace begonnen wat op zich best leuk is maar niet goed voor je rondetijden, waardoor de rijders vooraan verder weg rijden. Ik kwam uiteindelijk achter Wouter de Wit terecht, die mij de vorige race in de laatste ronde voorbij was gegaan. Tijd voor gerechtigheid dus. Helaas bleek hij iets beter te zijn in het voorbij rijden van langzamere deelnemers, waardoor hij uiteindelijk als 10e eindigde en ik als 12e. Mijn snelste ronde was 1,34.404, waarmee ik in elk geval ruim onder de 1,35 had gereden, maar waar ik uiteraard niet tevreden mee was. Sander eindigde op de positie waar hij zijn race was gestart, de vierde plaats dus. Met zijn 1,34.201 als snelste ronde was ook hij niet tevreden. Zowel Sander als ik hadden het idee dat we harder hadden gereden, maar blijkbaar hebben we dat niet in een rondje gedaan doordat je toch afgeremd wordt door coureurs voor je. Er had dus meer ingezeten en dat moet er de volgende keer uitkomen. Dan moet mijn start in elk geval beter worden en daar ga ik op een industrieterrein op oefenen.
Mijn streven voor de volgende keer op Assen is om onder de 1,34 te komen en om in de top 10 van de B-groep te eindigen. De volgende wedstrijd is echter in het pittoreske Eemshaven, waar we een wedstrijdje windmolen slalom gaan rijden.
Maarten
