EK 250cc: Nederlanders doen zeker mee

109

Henk van der Lagemaat heeft ondanks afstellingsproblemen gisteren de voorlopige pole weten te pakken. Dit lijkt misschien naar verwachting maar je moet het maar wel doen. Na Molina prijkt op de derde positie alweer een Nederander: Rob Filart wist vriend en vijand hiermee te verrassen

Om eerst de andere Nederlanders te noemen: Stuart Voskamp staat 11de hetgeen voor een EK debuut zeer goed is. Stuart reed de tijd in de ochtendsessie, tegen het einde van de sessie ging hij even onderuit waar hij een pijnlijk zitvlak aan over hield. ‘s Middags was hij dan ook redelijk ruim langzamer, maar omdat niemand vooraan zijn tijd verbeterde bleef hij elfde.

Dertiende is Hans Smeets, twintigste Bram Appelo, tweeentwintigste Jaap Hogeveen, zeventwintigste Allard Kerkhoven en hij spreekt jullie ook even toe: (dit verhaal staat ook onder Allards eigen column, red.)

“Hallo racefans,
deze keer mijn belevenissen vanuit het T.T. rennerskwartier in Assen. Wij mochten trainen op woensdag en donderdag. Op vrijdag lekker een vrije dag om naar de GP mannen te kijken. En als klap op de vuurpijl op T.T. zaterdag warming-up en race.
Natuurlijk werd de motor nog even goed klaar gemaakt voor dit top evenement. Er bleek een scheurtje in het achterframe te zitten, dus monteerden we een nieuwe, die we gelukkig nog als reserve hadden liggen. Dan kon die andere gelast worden. Om te zorgen dat ik in de bochten nog een tikkie harder, kon werd er ook nog een andere achterschokdemper geregeld. Aan het blok werd verder niks gedaan, wat niet van veel mede wild-cards gezegd kan worden. Mij gaat het er gewoon om, om hier met de E.K. lekker veel ervaring op te doen en niet om met snelle spullen een hoge klassering te halen. Ook Wilco v.d. Pol had de trailer klaar zodat we nu echt goed voor de dag konden komen.
De wild-card trainingen van twee weken geleden waren lekker gegaan, dus ik had goede hoop dat ik me zou kunnen kwalificeren. Op woensdagmiddag was het dan zover; de baan op! Ik wist door de eerdere wild-card training de weg al een beetje, dus ik ging er meteen maar goed voor zitten. In de tweede ronde nam ik Meeuwenmeer zoals altijd gewoon volgas, maar ineens brak het achterwiel rustig aan gigantisch weg en stond ik aan het einde behoorlijk dwars. Even slikken en weer verder. Maar ik had niet de grip die ik gewend was; erg veel last van glijden aan de achterkant, en zo kon ik niet iemand volgen doordat zij wel hard uit konden accelereren.
Toen ik in de derde ronde de Haarbocht uit accelereerde schoot ik ineens achterover; ik zat met het zitje op het achterwiel en kon de Honda maar net overeind houden. Het nieuwe achterframe was afgebroken. Nog even onder me gekeken of het zitje niet verdwenen was. Ik moest terug naar de pits omdat het anders zonde was van deze lange training. Zo heb ik rustig aan tot aan de Veenslang gereden waar vandaan ik naar het rennerskwartier terug kon.
Snel het rennerskwartier in waar Bert en m`n vader het andere achterframe monteerden en meteen wat veranderden aan de schokdemper. Helaas had ik hierna nog maar 10 minuten te trainen. Ik kon toch niet knallen zoals ik eigenlijk wilde, de achterkant bleef maar wegglijden.
Geen supertijden deze keer, maar het was gelukkig nog maar een vrije training.
Voor de kwalificatie training besloten we de standaard schokdemper er weer in te zetten om geen risico te nemen. En inderdaad later in de middag voelde ik meteen al dat het weer goed zat. Maar ik zag op het pitbord niet de tijden die ik wilde zien. Ik reed twee weken geleden 2 min. 15,7 en verwachtte nu toch wel sneller te zullen gaan. Niet dus. Achteraf bleken hier meerderen last van te hebben, misschien door de harde wind.
De tweede kwalificatie training op donderdag gebeurde er gelukkig verder niets spectaculairs. Wat ik al vanaf het begin zag was een grote wolk die steeds dichter bij kwam aan het zuiden van het circuit. En in de laatste minuten gebeurde het dan in Mandeveen en Duikersloot waar het begon te regenen waardoor snellere tijden er niet meer inzaten. Maar toch was ik in deze training nog een halve seconde sneller rond gegaan en zat ruim binnen de kwalificatie-limiet met een 27e startplaats.
Morgen hebben we lekker een rustdag. Op deze dag hoeven we niet te rijden, maar kunnen we de hele dag kijken naar de ÔÕGrote MannenÓ van de TT, en hopen hier nog wat van te leren.
Groeten, Allard # 84″

Dertigste is Rob van den Klooster, 31 ste Mike Velthuijzen, 34 Emile Litjens, 35 Jan Bakker.