Mototech – Bike Design met David Drieghe (witte helm) en Christophe Couckuyt (rode helm). Zondag was het vroeg uit de veren om de motoren klaar te maken voor de technische controle. De benzinetanken dienden leeg aangeboden te worden om na te gaan of niemand met een endurance-tank met vergrote inhoud reed. Nog een gat maken in de gesloten bak van de onderkuip en klaar.
Kwalificaties
Door de regenval van ‘s nachts lag het parcours er verraderlijk bij en de eerste training (en kwalificatie) gebeurden dan ook met regenbanden op een koude baan. David bracht het er goed van af met een 2.48. Toen ik een 50-tal minuten later de baan op ging, waren slicks al de betere keuze geworden door een de kop op stekend zonnetje. 2.46 en dus al een seconde van de tijd die ik bij mijn eerste keer op Francorchamps op 1 april had gezet. Ook David kwam duidelijk op dreef. Het ging enkel beter om beter. Hij ging voor een tweede keer de baan op en zette zowaar de 3e snelste tijd! Ook ikzelf deed er nog wat af en uiteindelijk raakten we gekwalificeerd op de 10e plaats: een mix van David op nummer 3 en ik rond de 22e stek.
Start
David nam een kanonstart en lag in 4e stek toen hij na een ronde of 3 binnenkwam. De rechter clip-on zat niet meer helemaal goed in de kroonplaat en bleek losgekomen… Crap! Snel vastgezet door de crew, David vertrekt weer en… Stopt 100m verder in de pitlane… Hij loopt met de motor terug, hem achterwaarts naar boven duwend… Nu bleek het expansiereservoir van de achtervering los te hangen. Dit was niet iets wat op 1-2-3 gefikst was en dus mocht ik mijn motor op en weg… Dik een ronde (waarschijnlijk meer, door ook een onnodige wissel) verloren met heel die pechprocedure…
Goed doorknallen, constante 43’s. Daar was ik al tevreden mee. De snelste 600’s vielen me iets meer lastig dan gehoopt, maar ik kon uiteindelijk telkens een vuist maken. Op het technische stuk waren ze een tikje sneller dan mezelf, maar vanaf de aanloop naar Blanchimont tot aan Combes waren ze een zittende prooi voor de Fireblade. Net wanneer ik langs de pitmuur mijn hand opsteek omdat het reservelampje aanspringt, zie ik de boodschap "BOX" langs de pitmuur. Perfecte timing. Binnengereden, transponders wissen een weg was David.
Een schitterende remonte maakte David door mooie 36’ers te rijden. Met die tijden kon hij probleemloos mee met de koplopers, zij het van op de opgelopen achterstand door de pech. David weer binnen, ik weer buiten… Perfecte wissel en ik kon er weer tegenaan. Bijna de hele tijd kon ik de 41’s aan elkaar rijgen. Er zit gestage progressie in en naar verluid staat er een 2.40.5 op de chrono, al is de officiël timing tot op heden niet bekend. De man met de hamer komt stilaan enkele keren om de bocht kijken. Die Moto-Master schijven remmen zo beestig hard dat ik het naar het einde toe erg lastig krijg in de armen door me van het stuur af te duwen en in de benen van ze toe te knijpen tegen de tank om niet naar voor te schuiven. Het reservelampje schiet aan, ik passeer de pitmuur met de hand omhoog en perfect, daar is weer het BOX-bord!
David vertrekt voor de laatste stint en geeft wat hij kan. Er rolt zelfs een 2.34.9 uit zijn Bridgestone slicks. Toptijden! Hij lijkt weer zijn stijl terug te vinden na 2 jaar tweetakt en zet de ene snelle ronde na de andere neer. Dat belooft alvast voor de Drielandencup! De finishvlag komt in zicht en David haalt nog enkele plaatsen op. Bij het vallen van de wit-zwarte blokjes liggen we op de 14e stek in de Open 1000, op drie ronden van de winnaars.
Conclusie
Ondanks de pech een mooi resultaat, al zat er uiteraard meer in. Tellen we er hypothetisch even de verloren tijd bij door een onnodige wissel en technische problemen, dan zouden we halfweg de top 10 geraakt zijn. Murphy wordt op staande voet ontslaan uit het team opdat zijn wet ons in de rest van het seizoen geen parten meer zou spelen.
Volgende BK Endurance races: 31 mei en 1 juni te Assen, Nederland. Er staan dan twee 2-uurs races op het programma. David zal een weekend daarvoor al in actie komen te Hengelo (alweer Nederland) voor de eerste wedstrijd van de Drielandencup.