De Pinksterraces in Oss hebben voor Rik Lenters gelukkig weer een aantal punten opgeleverd voor het kampioenschap. Vooraf gerekend op een klassering bij de eerste vijf, maar achteraf blij dat ‘ie de finish heeft weten te halen. Door de wisselende weersomstandigheden bleek de bandenkeuze namelijk bepalend te zijn voor het verloop van de wedstrijd.
Zondagmorgen kon Rik z'n draai nog niet echt vinden in het Brabantse land. Eerder op de morgen had het flink geregend en in de eerste kwalificatie was het door een aantal natte plekken op de baan flink oppassen geblazen. Rik moest genoegen nemen met de 8e trainingstijd en dat was duidelijk niet naar zijn zin. Overigens pakte de beslissing van de organisatie om het circuit linksom te rijden goed uit. Er zaten nog wel een aantal ‘tricky' punten in, maar dat is nu éénmaal inherent aan een stratencircuit. Het is gewoon zaak om hier het koppie er bij te houden.
's Middags kwam het zonnetje er door en op de droge baan kon Rik heel wat beter uit de voeten met zijn R6. Weliswaar kon hij niet tippen aan de tijden die Vos en Veijer op de klok wisten te zetten, maar met de 5e trainingstijd was hij niet ontevreden.
Op Pinkstermaandag pakten zich donkere wolken samen boven het circuit. De warm-up kon nog droog worden afgewerkt, met wederom een 5e tijd, maar tegen 12.00 uur braken de hemelsluizen open. Zo'n drie kwartier voor de wedstrijd regende het bijna niet meer. Af en toe viel er nog een spatje en de baan bleef dan ook behoorlijk nat. Bijna alle coureurs kozen er voor om vol op regenbanden van start te gaan, zo ook Rik. Bleef alleen de vraag over: Gaat het harder regenen of wordt het droog? Met andere woorden kies ik voor een zachte of harde compound van het rubber. Vlak voor de start begon het weer iets meer te sputteren en op basis daarvan koos Rik voor het zachtere schoeisel.
De start van ‘de Lange' was weer prima voor elkaar en bij de eerste passage van start/finish zagen we hem als 4e doorkomen. Patrick Lakerveld kende een iets minder goed begin, maar kwam al snel aan het achterwiel van Rik. In de 4e ronde was Rik z'n 4e plaats kwijt aan Lakerveld en het lukte jammergenoeg niet om aan te pikken. Met een redelijke voorsprong op de nummer zes, leek hij de 5e plaats stevig in handen te hebben. Tot halverwege de race een hoofdschuddende Rik zijn teamleden in de pitsstraat duidelijk maakte hoe laat het was. De door Rik gewenste regendruppels bleven uit en dat maakte de achterband hem klip en klaar duidelijk. Rik kon niet meer voluit gaan en dat was ook goed te zien. Vanuit het achterveld kwam de concurrentie rap opzetten en achtereenvolgens Henri van Geresteyn, Peter Schalken en Jurjen Uitterdijk verwezen Rik naar de 8e positie. Al driftend en glijdend probeerde Rik er maar het beste van te maken en de R6 tussen de lijntjes te houden. In de laatste twee ronden probeerde ook Kervin Bos nog langszij te komen, maar daar stak Rik met een uiterste inspanning een stokje voor. En door het uitvallen van Lakerveld, met een afgebroken schakelpedaal, was de 7e plaats deze middag het hoogst haalbare.
Bij terugkomst op het rennerskwartier bekeken velen de van regenband tot ‘slick' getransformeerde achterband.
Rik:
"Na vijf rondjes begon ik al wat te glijden. Ik kon ook niet voorkomen dat halverwege de race die andere jongens mij voorbij kwamen. Als ik bij het uitkomen van de bochten het gas er op zette, dan spinde het achterwiel als een gek en zwabberde ik alle kanten op. En als ik nu die achterband zie, mag ik blij zijn dat ik de eindstreep heb weten te halen. In ieder geval weer puntjes bijgeschreven en daar moet ik tevreden mee zijn."
