De negende editie van Rizla Racing Day in Assen heeft op zijn minst gemengde gevoelens naar boven gebracht bij de rijders van het Team Amici Racing. Zowel Nigel Walraven als Joey den Besten kwamen niet aan de finish van de race in de Dutch Supersport.
Walraven kwam in het heetst van de strijd ten val, Voor Den Besten was zijn eerste optreden in dit grote en sterke startveld op zich al een succes. In de wedstrijd speelde de druk en de omstandigheden echter zodanig parten dat ook hij voortijdig besloot de pitstraat in te rijden.
Toch wil teammanager Gerrit Duister zeker niet spreken van een teleurstellende hervatting van de wedstrijdcyclus:
"Het is natuurlijk heel erg jammer dat Nigel door een zware val werd uitgeschakeld. Het feit dat hij op weg was naar een tópresultaat is veel belangrijker. Nigel is duidelijk weer terug in zijn goede doen, hij heeft de snelheid weer gevonden en alle stukjes passen weer in elkaar. De crash van Nigel is ook zeker niet het resultaat van een eigen domme actie. Het is een raceongeval, inherent aan de wegracesport", oppert Duister. "En onze ‘benjamin’ heeft het duidelijk ook goed gedaan. Hij was in de trainingen al twee sec. sneller dan in zijn vorige optreden hier. Hij wist zich juist niet te kwalificeren maar kon toch rijden omdat een andere rijder door motor problemen niet kon starten. Voor ons ‘jonkie’ kwam de start toch onverwacht en dat legde een zware druk op zijn schouders. We gaan er nu aan werken dat hij met deze druk om kan gaan. Dus hoe gek het ook klinkt misschien, ik kan toch ook met een positief gevoel op dit weekend terug kijken, al is de val van Nigel natuurlijk een zware domper voor ons allemaal."
LANGE PAUZE
Het was al weer een hele poos geleden dat er een wedstrijd was maar in deze relatief lange onderbreking kon de batterij weer worden opgeladen voor het laatste gedeelte van het seizoen. En al in de trainingen op zaterdag bleek dat de lange pauze blijkbaar voordelig was uitgepakt. Hoewel de tijden van iedereen langzamer waren dan de tijden in de Speed Challenge, de laatste wedstrijd in juni, kwam Nigel al direct in de buurt van zijn toen gereden tijd. In de tweede training ging er nog een schepje bovenop en dit resulteerde in een tijd van 1.47.304 waarmee hij zich verzekerde van een achtste plaats op de grid, een start vanaf de tweede rij. En het feit dat hij de tijd van snelste man Swen Ahnendorp tot op 1.25 sec benaderde was al helemaal positief.
Joey den Besten stapte ook weer op de snelle Hoegee Suzuki en na zijn laatste optreden op de 125cc JuniorCup tweetakt moest de knop weer omgezet worden. In de eerste training begon hij heel rustig maar in de tweede training was het goede gevoel weer aanwezig. Hij verbeterde zijn tijd met 3,5 sec en was zelfs twee tellen sneller dan ooit in Assen! Toch wist hij zich niet te kwalificeren voor de wedstrijd want met een 45e tijd stond hij eerste reserve op de lijst van 44 starters.
Blakend van zelfvertrouwen werd op zondagmorgen door Nigel uitgekeken naar de wedstrijd die al even na halfelf van start zou gaan. Iedereen binnen het team was positief gestemd en terwijl de tribunes volstroomden met toeschouwers werd naar het parc fermé vertrokken. Een warmup was er niet dus na de verkenningsronde moest meteen de plaats op de grid worden ingenomen. In het gesloten parc bleek de op één na snelste man echter met problemen te kampen en al snel werd duidelijk dat hij niet zou kunnen starten. Snel werd Joey hiervan op de hoogte gebracht en ook hij meldde zich bij de startopstelling. Daar wilde men hem aanvankelijk niet toelaten en er was enige overredingskracht van de teammanager nodig aan het adres van de official om Joey toch te laten aansluiten. De start van Nigel was weer als vanouds en in het grote startveld keerde Nigel als zevende terug uit de eerste ronde. Hij bevond zich in de dicht op elkaar gepakte tweede groep en hier ging het er fel aan toe. Het tempo werd snel opgevoerd en er zat duidelijk een klinkend resultaat in. Na vijf ronden had hij zich opgewerkt naar de zesde plaats en er zat duidelijk nog meer in. Maar in de zesde ronde ging het toch fout. Nigel kwam bij het aansnijden van de GT-bocht in de problemen toen hij Rafaël Sinke plotseling aan de buitenkant van de bocht op zijn weg vond. Er was echter te weinig ruimte, Sinke remde té laat en er was geen redden meer aan. Het tweetal ging hard onderuit. Bij de zware crash kreeg Nigel een flinke klap mee waardoor hij later nader moest onderzocht worden in het medisch centrum. Een Wago Hoegee Suzuki met veel schade, een DNF achter zijn naam, kortom weinig reden tot vreugde voor Nigel en de overige teamleden en fans. Joey was in de wedstrijd helemaal achter aan het veld aangesloten en reed zijn wedstrijd bij de ‘grote’ mannen om ervaring op te doen. Hij kwam goed in zijn ritme en in de vijfde ronde reed hij zijn snelste tijd. Maar kort daarna zag hij dat Nigel hard was gevallen en dat werkte niet bepaald mee aan zijn zelfvertrouwen. Toen hij ook bijna werd ingelopen door de snelste mannen besloot Joey de pitstraat in te rijden en het voor gezien te houden.
Na afloop besloot Nigel toch met vader Oscar even naar het ziekenhuis te gaan voor nadere controle. Daar werd een hersenschudding geconstateerd maar verder was er gelukkig niets aan de hand. Nigel zag het op maandag na de wedstrijd alweer een stuk positiever in allemaal. "Ik moet nu even een beetje rust houden maar kijk al uit naar de wedstrijd op Francorchamps over twee weken. Daar heb ik echt zin in. Wat er gebeurde met Rafaël is gewoon jammer. Ik zie het als een raceongeval, zoiets kan gebeuren in het heetst van de strijd. Maar jammer blijft het. Ik zat vlak bij Ron en als je dan ziet dat hij heeft gewonnen? Overigens vind ik dat ook Joey geweldig heeft gepresteerd. Om nú al met de toppers in deze klasse te kunnen rijden, het is gewoon knap! Dus tot Francorchamps", besluit Nigel strijdvaardig.
