Tijdens de 2e wedstrijd van de in totaal 6 wedstrijden om het Europees Kapioenschap is Hans er niet in geslaagd voorin mee te strijden.
Voornaamste oorzaak hiervan is de valpartij in Eemshaven van 3 weken terug:
"Een 10e plaats is natuurlijk niet waarvoor we helemaal naar Kroatië zijn afgereisd maar achteraf gezien kunnen we hier ook wel tevreden mee zijn, meer zat er nu gewoon niet in en dan moet je gewoon je verlies kunnen pakken, hopelijk gaat het aanstaand weekend beter. Wat het rijden betreft ging het best goed, de uitdagende baan met snelle verkante bochten liggen mij wel. Met mijn nu gereden trainigstijd had ik vorig jaar ruim op de eerste startrij gestaan. Bij de EK250cc ligt het niveau dit jaar een stuk hoger dan afgelopen jaren en ik weet zeker dat als ik fit ben ik ook vooraan kan meedoen. Volgend weekend is Assen en dan gaan we er weer helemaal voor."
Omdat er op vrijdag al mogelijkheden zijn om te rijden vertrekken we al op woensdagavond richting Kroatië zodat we daar de extra vrije trainingen kunne benutten die voor mij van belang zijn aangezien ik nog niet eerder op dit circuit heb gereden. De reis gaat voorspoedig, aangezien er op donderdag een rijverbod voor vrachtwagens in Duitsland schijnt te gelden rijden we de hele nacht door om te proberen sóchtends de grens met Oostenrijk te passeren, dit alles gaat prima, wel worden we bij de Oostenrijkse grens er op gewezen dat ook hier een rijverbod is op deze donderdag. Met dit goed in onze oren geknoopt rijden we stiekem toch door en na wat tijd verloren te zijn aan de Kroatiëse grens vanwege het uit- en invoeren uit de EG van de vrachtwagen en al onze spullen komen we toch mooi op tijd op 15 uur aan op het circuit nabij Rijeka.
Per fiets ga ik alsvast de baan verkennen en ik moet zeggen, ik heb nog nooit zo'n slecht asfalt gezien, alleen maar hobbels en gaten en scheuren overal waar je kijkt. Wel lijkt me het een mooi circuit om te rijden, hele snelle bochten met verkanting zoals het vroegere Assen ze had, ben erg benieuwd. Op vrijdagochtend rijdt ik de extra trainingen waarbij ik de baan kan leren kennen en we mooi aan afstelling voor de kwalificatie van zaterdag kunnen werken. Gert Pieper is dit weekend ook aanwezig en wederom ook onze steun en toeverlaat Hij zal zich vooral bezighouden met de vering die wel heel erg belangrijk zal zijn gezien de staat van het asfalt.. Na 3 trainingen in de snikhete zon, het is dik 30 graden ben ik blij dat het er voor vandaag opzit, een 8e tijd staat er voorlopig op de klok. Hans en Bennie houden zich maet de afstelling van de motor bezig terwijl Gert zich erg druk maakt met de afstelling van de vering en demping. S’avonds wordt de data geanalyseerd waarna de Aprillia helemaal uit elkaar wordt gehaald om schoon te maken, ook de versnellingsbak wordt helemaal omgegooid na het analyseren van alle data, als alles dan nog een beetje meewerkt dan moet het wel mogelijk zijn om tijdens de kwalificatie wat verder naar voren te komen. De motor heeft goed gelopen maar de Data geeft toch aan dat het met de carburatie niet helemaal goed zit, na de nodige aanpassingen zal ook dit beter moeten gaan.
Zaterdag is het wederom zeer warm en om 10 uur als we aan de eerste tijdtraing beginnen alweer 30 graden, de eerste training loopt niet lekker, ik merk meteen dat de motor niet de goed tandwielverhouding heeft. Controle in de pits wijst uit dat er een verkeerd achtertandwiel is gemonteerd, snel wordt dit verhopen maar dit kost ons wel kostbare trainigstijd. Na deze eerste kwalificatie sta ik als 12e getraind, niet tevreden maar vanmiddag moet het nog een stukje beter kunnen.
Dat deze gedachte klopt blijkt wel in de 2e kwalificatietraining waarin ik op nieuwe banden weer 1 seconde van mijn tijd weet af te rijden maar voor de plaats op de lijst haalt dit helaas niets uit, ik sta nog steeds 12e waarbij wel moet worden aangetekend dat plaats 3 tot en met 15 binnen 1 seconde staat dus het niveau ligt hoog en alles staat dicht bij elkaar. Wel maak ik me zorgen om de banden, al na 7 ronden is de achterband totaal verleten en in de wedstrijd moeten we er 17 dus de vering zal beter moeten, ook heb ik te weinig grip in de snelle bochten, Gert heeft van alles geprobeerd om mij een beter sturende motor te geven maar ergens wil het niet vlotten.Ook het hete weer van 35 graden vraagt natuurlijk alle energie van de coureur en het team. Na nogmaals de motorfiets te demonteren vinden we een behoorlijke speling in die in de achterbrug zit, dit helpt niet bij het afstellen van de vering, met geleende lagers van Molina en Polzer maken we dit weer netjes voorelkaar zodat we daar geen zorgen over hoeven te hebben. Ook de afstelling van het motorblok gaat niet soepel, er blijkt een defecte sensor op de motor te zitten die ons verkeerde data informatie heeft gegeven waardoor we onterecht dachten de afstelling niet helemaal goed te hebben. Na dit opgelost te hebben moet er voor de wedstrijd een strak sturende en goed lopende motorfiets klaar staan.
Zondagochtend is het wederom een prachtige dag en in de warmup kijken we of de gisteravond nog doorgevoerde veranderingen goed uitpakken.
Om 15 uur is de 250cc aan de beurt en ik ben me ervan bewust dat ik een goede start moeten hebben omdat ik niet zoals tijdens een ONK na een slechte start even naar voren kan rijden. Mijn start is echter niet al te best, de koppeling hapt een beetje en pas als 16e kom ik de eerste ronde door. Ik probeer aan te haken maar merk dat mijn remmen het niet helemaal goed willen doen, ze pakken wat te onvoorspelbaar aan. Ik weet wel 2 man te pakken maar inhalen is op deze snelle baan erg lastig. Liggende op de 14e plaats en inlopend op de mannen voor me word ineens de rode vlag gezwaaid, de wedstrijd wordt stilgelegd vanwege een valpartij.
In de pitsstraat wordt voor de herstart nog snel een nieuwe achterband ingezet zodat ik me over de bandenslijtage geen zorghen hoef te maken, we kijken nog even naar de voorrem maar hier is niets aan te ontdekken, alles lijkt goed.
Bij de herstart kom ik wat beter weg, als 12e kan ik ditmaal de eerste bocht door. Aangezien er weing roinden nog zijn te verrijden wil ik proberen zo snel mogelijk naar voren te komen. De remmen funtioneren nog steeds niet helemaal vertrouwd waardoor ik wat veiligheid in moet bouwen bij het afremmen. Dit kost echter veel tijd, ik weet op het rechts stuk voor start-finish 2 man voorbij te gaan op snelheid dus de motorfiets loopt verder als een speer maar bij de volgende bocht remmen ze mij er alletwee weer uit waardoor ik weer opnieuw kan beginnen. Bij het opgaan van een snel stuk op de achtezijde van het circuit zit ik vol in de slipstream van mijn voorganger als hij zich verschakelt en ik er bijna vol achterin vlieg. Ik weet op het nippertje met al mijn kracht de motorfiets in een stuk langs de onfortuinlijke coureur te krijgen maar heb het hart in de keel zitten, tjonge wat ging dat op het nippertje goed. Hiermee ben ik wel van mijn belagers verlost en weet vrij vlot het gaatje naar mijn voorgangers te dichten maar kan voor de finish vlag geen aanval meer plaatsen. De 2 delen bij elkaar opgeteld leveren mij een 10 plaats in de eindstand op. Een beetje teleurstellend maar gezien alle technische probleempjes van afgelopen weekend en het feit dat ik zelf nog niet 100% fit ben zat er in deze competitie niet meer in, In het ONK heb je nog wat speling in zulke gevallen maar in het EK sta je gelijk 5 tot 10 plaatsten terug in de einduitslag omdat er wel degelijk hard wordt gereden.
De overwinning ging naar Europees Kampioen Alvaro Molina die echter op 0,01 seconde werd gevolgd door de Zweed Cajback. Als 3e kwam de vorig jaar nog vaste GP deelnemer Steve Jenkner over de finish die voor het Italiaanse fabrieksteam van Fantic uitkomt in het Europees Kampioenschap. Close racing dus in de 250cc, goed voor de klasse en ik zal er alles aan doen om tijdens de TT weer vooraan mee te rijden
Met vriendelijke Racegroet,
Hans Smees #36
