Vol goede moed keek het hele team uit naar deze race op 9 september. De race zou voor Hans en Patrick de noodzakelijke voorbereiding zijn op de Race of the Champions, aan het eind van september. Luc zou er niet bij zijn vanwege zijn blessures die hij in de laatste cuprace opliep en Jesenko had voor de gelegenheid zijn motor optimaal laten afstellen en ook de voorvering maar weer eens onder handen laten nemen. Kortom, iedereen zat vol mooie plannen en de situatie leek uitermate geschikt om deze ten uitvoer te brengen.
Zoals te doen gebruikelijk worden er op de dag voorafgaande aan de race door het CRT een aantal Gridtime sessies georganiseerd, die door de meesten als extra training worden gebruikt. Uiteindelijk zou alleen Patrick hieraan meedoen, gezien de rest van het team andere bezigheden had, of anderszins verhinderd was om hieraan deel te nemen. Patrick's doel was om zijn vering optimaal af te stellen, zodat hij zijn tijden zou kunnen verbeteren en weer een aantal plaatsen in het klassement zou klimmen. Hiervoor had hij 5 sessies (het maximale aantal) geboekt en heeft de tijd optimaal benut om de vering af te stellen. Helaas kregen ze het net niet helemaal voor elkaar, maar het laatste stukje zou nog wel op de wedstrijddag kunnen gebeuren.
De rest van de crew arriveerden op zaterdag ochtend. Jesenko kwam met Oscar, die voor de gelegenheid vandaag als hoffotograaf zou optreden, Hans kwam alleen omdat Jeanne in het ziekenhuis lag en Edwin Maat kwam als gelegenheids monteur ook helpen. En uiteraard was thijs ook weer van de partij, naast Petra, die als één van de weinige die-hards ook al op vrijdag aanwezig was en de nacht in de inmiddels bekende krenten-ven heeft doorgebracht. Omdat de pitbox door Luc's afwezigheid nu erg leeg was, stonden Hendrie de Haan met zijn vriendin Esther ook bij ons in de pitbox. Hierdoor werd het yamaha gehalte in de box opeens wel erg hoog 😉
Op de één of ander manier hadden ze bij het CRT ook last van de warmte, omdat alle vaste inschrijvingen ineens niet meer bestonden, zodat de helft van de crew noodgedwongen met de Superstock 600 moest meetrainen. Hans en Patrick trainden in de SuperCup 1000 A groep en de rest samen met de Superstock 600. De eerste training stond voor Hans in het teken van het terugvinden van zijn ritme, omdat ook hij de laatste race op Assen was gecrashed. Dat viel nog niet mee, met name de Strubben liep niet lekker en hij zat nog niet echt lekker in zijn vel. Het resultaat was er dan ook naar, zoals het er nu voor stond, was een classering in de A groep nog ver weg, al had hij nog wel een voorlopige 36e positie. Patrick reed net als de dag ervoor zijn rondjes in de 1:53 en haalde daarmee een voorlopige 17e tijd. Zowel Jesenko als Hendrie reden in de Superstock groep hun rondjes tussen de 1:53 en de 1:55, terwijl Esther net iets boven de 2 minuten reed. Jesenko had overigens weer grote problemen met zijn vering en besloot om HK suspension er naar te laten kijken, mede ook omdat zijn banden enorme slijtagesporen vertoonden.
Inmiddels waren er weer veel bekenden komen kijken, wat een racedag altijd exta leuk maakt. Luc was van de partij, voor deze speciale gelegenheid in gezelschap van Sandra, de geblesseerde Sjaak Kramer, de wat minder fitte Adriaan Loef en nog een hoop mensen die niets mankeerden, maar gewoon voor de gezelligheid kwamen…. Inmiddels had Ed mijn motor alweer helemaal klaar gemaakt voor de volgende training. Wat een luxe, ik hoefde helemaal niets zelf te doen. Ik had deze keer niet al te veel gereedschap bij me, omdat de ruimte die al die spullen normaal in beslag nam, tijdelijk in gebruik was door de Kawasaki van Mark van Bunnik. Maar al het nodige had ik toch wel bij me.
De tweede training begon en ik voelde dat ik meer in mijn ritme kwam, de bochten liepen weer vloeiender en ik was niet meer zo in gevecht met mijn motor. Helaas viel na een rondje of 7 de motor weer spontaan uit tussen Mandeveen en Duikersloot. Net zoals de laatste keer op Zandvoort; het euvel was dus nog niet verholpen. Maar omdat ik het kende, zette ik met mijn linkerhand het contact snel even uit en weer aan, om de computer te resetten. Hierna pakte de motor gelijk weer op, maar omdat ik mijn gas in dezelfde stand had gehouden, stuiterde ik er ook bijna weer gelijk vanaf……. Gelukkig kon ik dit net voorkomen, maar besloot wel gelijk naar binnen te gaan. Patrick reed nog steeds zijn rondjes in de 1:53 en had daarmee een 21e tijd gezet. Ook Jesenko en Hendrie waren weer een tandje sneller gegaan tussen de snelle Superstocker, alleen Esther had geen snellere tijd neergezet.
Teruggekomen in de pitbox besloot ik om te checken of de valschakelaar nog vast zat, want wellicht was die weer los gaan hangen zoals de vorige keer. Helaas bleek hij nog goed vast te zitten, dus het euvel zou dieper gezocht moeten worden. Omdat ik het risico van een afslaande motor in een race niet wilde lopen, besloot ik om me uit te schrijven van de race. Erg jammer, maar ik was beslist niet van plan om te crashen. Omdat ik eigenlijk een erg krap schema had, besloot ik alles vast in te pakken en te wachten tot Mark zijn race in de 600 A groep gereden had, om vervolgens ook zijn motor in te laden en naar huis te rijden.
In de tussentijd was iedereen bezig om alle voorbereidingen voor de race te treffen. Veringen werden nog even bijgesteld, motoren werden afgetankt en de bandenwarmers werden er weer om gelegd. Helaas he ik het verloop van de race niet kunnen zien, maar achteraf ben ik daar eigenlijk niet rouwig om.
Om kort te gaan, niemand uit pitbox 18 heeft de finish gehaald! Het trieste relaas, Patrick moest voortijdig stoppen met een lekke voorvorkkering, nadat hij vanwege crashende voorgangers 2 maal door een grindbak moest ploegen. Ironische genoeg was de eerste keer omdat hij een crashende Hendrie moetst ontwijken in de Ruskenhoek en de tweede keer omdat Jesenko een groepje van 3 man in één keer bij de GT bocht wilde uitremmen en dat er één te veel was….. Gelukkig voor niemand lichamelijke schade, maar de hagelnieuwe, net gespoten motor van Hendrie was ineens behoorlijk gebruikt en Jesenko heeft hem, als ik goed geteld heb, voor de 4e keer plat gelegd.
De race daarna was het de beurt aan Esther die bij het uitkomen van Stekkenwal crashte. Volgens ingewijden is er van haar R6 helemaal niets meer over en is hij rijp voor de oud ijzer bak. Esther zelf werd met diverse verwondingen naar het Asser ziekenhuis afgevoerd. Naar verluidt heeft ze een zware hersenschudding, een gebroken enkel, een gebroken kuitbeen, een gekneusde nier en verschillende blauwe plekken/kneuzingen. We leven erg met haar mee en wensen haar namens het volledige team een snel en voorspoedig herstel toe.
Door alle consternatie staat deelname aan de Race of the Champions ook op de tocht en lijkt het er op dat nog slechts één SuperCup race ons scheidt van de naderende winterstop. Ik hoop dan ook van ganser harte dat ik dit seizoen kan afsluiten met een positief verslag.
