Een nieuwe uitdaging, een nieuw circuit. Iets waar we tekens naar op zoek zijn. Een goeie maand geleden hadden we in Spanje met Art-Motor al kennis mogen maken met 2 bijzondere circuits; Alcarras en het Moto-GP circuit Aragon. Op beide circuits hebben we twee dagen gereden en naast een aantal bekenden uit de 3D-competitie was ook onze vriend Frankie Chili aanwezig. Het was natuurlijk een lange reis om met de truck af te leggen, maar met ons 3-en hebben we ons zeker vermaakt en overnachten in de Pyreneen doe je ook niet iedere dag.
Magny Cours was toegevoegd aan het programma van de 3D-Competitie, waar we natuurlijk al jaren deel van uit maken. Wel ver weg, maar waar vind je nieuwe circuits in de buurt en zeker welke circuits. Een voormalig Moto-GP circuit wel te verstaan waar hoge snelheden worden behaald en met een aantal tricky bochten. Ook hiervoor moesten we een lange tijd in de truck doorbrengen, maar liefst 12 uur. Maar nog steeds geen vergelijk met de tijd die we met de reis naar Spanje hebben gemaakt, 48 uur, enkeltje! Aangezien Johnny de enige chauffeur is moeten we daar zuinig op zijn…<br /> <br /> In Spanje was duidelijk geworden dat Harold geen remmingen had, na zijn crash in Oschersleben vorig jaar juni. Het was de eerste keer weer on track, maar kon het tempo van Johnny en Marcel bijbenen en schrok niet van de rijders op de baan. De voorjaarstraining was natuurlijk enorm goed om weer in het ritme te komen en dat was te zien. Tijdens de training op vrijdag wist Johnny het dag record te behalen met de snelste rondetijd van 1.53. En dat op een onbekend circuit. Harold en Marcel zaten er 3 seconden achter. Marcel had net Harold ingehaald, maar zijn motorblok protesteerde, liet een enorme walm van blauwe rook zien en net voor het indraaien van de chicane knalt het blok uit elkaar. Door juist te reageren kan hij op zijn motor blijven zitten en gelukkig wordt de olie in de onder bak afgevangen. Delen van het blok gewoon helemaal weg ! Een onderzoek kan gestart worden om de oorzaak te achterhalen. Daar zal het ook wel weer bij blijven, dus nu eerst gebruik maken van de reservemotor.<br /> <br /> Op de zaterdag vinden de kwalificatietrainingen plaats. Eerst nog een training sessie, maar het regent. Marcel moet wel de baan op om te voelen wat de reservemotor doet. Harold wacht het even af en besluit nog niet te gaan. Dat had Johnny mogelijk ook beter kunnen doen, hij komt de chicane uit en het voorwiel is ineens weg. D.w.z. geen grip met de voorband en Johnny komt ten val. En dat voor het eerst in anderhalf jaar… Nu moet zijn motor ontdaan worden van al het grint maar kan gelukkig hersteld worden. Andre Niemandsverdriet had de juiste onderdelen en stelde deze graag ter beschikking. Andre bedankt!<br /> <br /> Hij gaat even op bed liggen en komt dan tot de conclusie dat zijn enkel ook wel erg zeer doet. Toch stapt hij op de motor voor de eerste kwalificatietraining en aangezien de weersomstandigheden beslissen met welke banden gereden gaat worden, is iedereen zenuwachtig omdat het droogt maar is het droog genoeg? Voor Harold wel, die vertrekt op slicks. Johnny kiest voor een slick achter en een regenband voor en Marcel blijft op regenbanden. Dat doen de meesten, maar in dit geval heeft Harold het best gegokt, omdat het droog blijft. Hij kwalificeert zich voor de 2e startplek op de zondag. Johnny komt op 4 en Marcel moet nu nog met een 15e plaats rekening houden, omdat hij de regenbanden spaart en tussentijds binnenkomt.<br /> <br /> Dan gaat het weer regenen en de 2e kwalificatie ziet er niet uit alsof de tijden verbeterd kunnen gaan worden. Johnny en Harold blijven aan de kant en Marcel gaat het nog eens proberen. De tijd wordt niet meer verbeterd. De motor staat net bij de tent of er komt een enorme windvlaag die de padoock schrik aanjaagt. Tentzeil vliegt door de lucht en een motor valt zelfs om. Hulp wordt aan een ieder geboden maar door de slagregen wordt dat bemoeilijkt. Bah, wat een weer en dan zitten we toch al weer 3 uur onder Parijs. Dat is tocht het zonnige zuiden?<br /> <br /> In de avond wordt een Endurance verreden, maar die hebben ook al eenzelfde geluk met het weer… De warming-up op de zondagmorgen wordt wederom overgeslagen vanwege het weer, een paar rondjes op een natte baan rondrijden kan het niet zijn.
De 1e race gaat plaats vinden en al uren wordt het weer in de gaten gehouden; het dreigt maar blijft droog. Alleen wordt het niet zo snel droog als op zaterdag. Toch houden we ditmaal vast om alle 3 op slicks te vertrekken. Het regent immers nog niet en als het verder droogt kunnen wij ons voordeel halen. De meesten vertrekken op regenbanden of combinaties, wie heeft de beste keuze gemaakt?<br /> <br /> Als de rode lampen uitgaan vertrekt Harold vanaf de 2e startplek, maar moet deze al gauw afgeven omdat de baan nog te nat is en de kans om onderuit te gaan te groot is. De race dan maar verder opbouwen en met een bak vertrouwen lopende de race kan nog van alles gebeuren. Johnny is wat minder afwachtend en komt al wat sneller naar voren. Marcel zit in zijn spoor, terwijl Harold nog wat uitvecht neemt Johnny een voorsprong. Drie Ronden voor het einde volgt een rode vlagsituatie, een crash juist op de plek waar voor gewaarschuwd is. Daar waar we met 280 aan komen rijden in de 6e versnelling moet afgeremd worden en 180 graden gedraaid worden. Dat doet niet iedereen tegelijk en als men zich in het afremmen verslikt, volgt een megacrash. Die is er ook en daarom wordt er afgevlagd. De posities van de ronde ervoor tellen, dus er ontstaat geen voordeel. Johnny eindigt op een 11e positie, Harold op de 14e plek en Marcel verdient nog net een punt met de 15e plek. Daar had meer in moeten kunnen zitten, voor ons alle drie.<br /> <br /> Tijdens de eerste race begon het al enigszins te regenen maar zette niet door, nu voor de 2e race gebeurt hetzelfde. Wat gaan we nu doen met de bandenkeuze? Tien minuten voor tijd begint het een partij te regenen, dus moeten we besluiten toch nog net te wisselen. Alles moet op regenbanden anders is het een gelopen race, ondanks de kans op uitsluiting vanwege te laat aan de start verschijnen. Jan Petersen helpt ons daarbij en met ons 4-en hebben we het maar net gered. We kunnen de baan op voor de sighting lap en de warming up als het nog harder gaat regenen. Harold heeft nu een goede start en gaat als 2e de bocht door, dat gaat goed komen. Maar helaas wordt er alweer afgevlagd met rood, dus de baan verlaten. Het gaat nog harder regenen en het duurt vrij lang voor er weer gestart kan worden. Besloten wordt een start vanachter de savety car SC te maken. Net op de baan begint het te stortregenen en zet zelfs door in hagel. We worden bekogeld door hagelstenen en daar kan ook geen bandenprofiel tegenaan. We worden terug naar de paddock verwezen en is er even onduidelijkheid over het feit dat en wanneer er een herstart plaats gaat vinden. Ton de Bruijn gaat navraag doen maar de Froggies wijzen hem terug met een grote mond. De race wordt afgelast en de organisatie bewijst niet 6zo professioneel te zijn als men zich doet voorkomen. Jammer, een mooie baan, ver weg, baggerweer maar toch een leuke ervaring rijker.<br /> <br /> Dan zal het inpakken wel meezitten? Echt niet! Het kan dus nog veel harder regenen en hagelen, sneeuwen zelfs. Het moet niet gekker worden. In de truck wordt tijdens de terugreis nog even geëvalueerd. Was het niet zo dat bij zoveel pech vaak een van ons op het podium kwam en een beker verdiende? Daar had Harold ook van gedroomd met zijn 2e startplek, de crash van Johnny en de enorme motorpech van Marcel. Maar het zat er niet in.<br /> <br /> Wat het weer ons brengt tijdens de komende Ducati Clubraces in Assen op 13 mei, dat zullen we moeten afwachten. Piet Paulusma is aangeschreven om dat op de zaterdagavond te komen vertellen bij onze tent. Een bevestiging dat hij ook komt is er nog niet, maar dat zal wel een stunt zijn, toch?
