Teams: Rik zijn inhaalrace toch nog beloond

65

Na het debacle van vorig jaar is het de nieuwe organisatie gelukt om de Pinksterraces weer op de rails te zetten. Al blijft het natuurlijk wel een stratencircuit met een aantal ‘tricky’ situaties. Deze 3e O.N.K.-race werd voor Rik niet de jacht op een podiumplaats, die hij voor ogen heeft. Maar een race om, na de nodige problemen in de eerste ronde, toch nog zo veel mogelijk O.N.K.-puntjes te vergaren.

Ook dit weekend werden de trainingen overtuigend gedicteerd door Arie Vos. Hij stak met kop en schouders boven de rest uit. Rik meldde zich, evenals bij de eerste twee O.N.K.-races, opnieuw van voren met de Yamaha R6. In de eerste kwalificatie werd met beide motoren getraind om met name ten aanzien van de gearing de juiste afstelling te vinden. Rik kwam in deze sessie tot de 6e tijd. Slechts 1/100 achter naaste rivaal Marco Opheij, die hem in de tussenstand van het O.N.K. op de hielen zit. Maar het ging lekker en met een goede afstelling van de gearing en vering, zat er wat Rik betreft nog genoeg in het vat voor de tweede sessie. En dat liet ‘ie direct zien, want in het begin van deze training stootte hij door naar de 3e tijd. Na 10 minuten werd de sessie stilgelegd, omdat ook de beste coureurs wel eens een foutje maken. Arie Vos trok z’n Honda onderuit en dit leidde tot een rode vlag situatie. Vos kwam er zonder kleerscheuren af en kon met z’n tweede motor de training voortzetten.

Na de kleine pauze duurde het even voor dat iedereen weer in het ritme zat. Het lukte Rik wel om z’n tijd scherper te stellen, maar hij was niet de enige. Henk van de Lagemaat en Patrick Lakerveld doken onder de tijd van Rik. In het laatste rondje zat Rik achter Arie Vos en probeerde door met hem mee te gaan een snellere tijd op de klok te zetten. Dit lukte helaas niet doordat hij even bij Jurjen Uitterdijk in het vaarwater kwam (sorry Jurjen), en zo ging een snel rondje de mist in. Maar met een 5e startpositie waren we tevreden en als Rik weer als een raket van start gaat, moet er opnieuw een mooie klassering in zitten.

In de warm-up toch nog een andere gearing uitgeprobeerd en dat pakte goed uit. De race werd dan ook met veel vertrouwen tegemoet gezien. De start was opnieuw prima, maar zoals bij de Superbikes ook was gebeurd, bleek de eerste haakse bocht een scherprechter. Rik zat van voren en aan de binnenkant, verremde zich echter en had moeite om de bocht in te sturen. Hij had hierdoor een touché met Henk van de Lagemaat en de bandenstapel, met als gevolg dat beiden rechtdoor schoten. Van de Lagemaat kon vrij vlot zijn weg vervolgen, maar Rik ging eerst een stuk ‘holderdebolder’ door het gras. Hij hield de motor wel in de benen en kwam tegen een luchtkussen tot stilstand. Snel de motor achteruit getrokken en weer de baan op. Tot overmaat van ramp moest hij de volgende ronde ook nog de pits in. Nog meer tijdverlies, maar een stuk kuipwerk was bij zijn uitstapje los geraakt. Gelukkig kon dit snel vast gemaakt worden en bleef Rik niets anders over dan een inhaalrace vanaf een 17e stek.

En dat werd een indrukwekkende inhaalrace. In de 7e ronde was Rik al opgerukt naar de 12e positie! Vervolgens had hij iets langer nodig om de man op de 11e positie, Nigel Walraven, te pakken, maar ook die moest er in de 10e ronde aan geloven. Het gat naar de 10e positie, die werd bezet door Pascal Pronk, bedroeg met nog 6 ronden te gaan 16 seconden. Bijna onmogelijk om nog dicht te rijden in zo’n korte tijd. Toch gaf Rik de moed niet op, je weet immers nooit wat er voor je in het veld gebeurd. En al werd het gat steeds iets kleiner, op de streep moest Rik genoegen met een 11e plaats.  En gezien het uitstapje in de eerste ronde mogen we hier best tevreden mee zijn. Bovendien waren de rondetijden van enorme klasse; die waren goed genoeg geweest voor een strijd om de 3e positie. Heel jammer dus van Rik’s fout, maar het jachtseizoen op een podiumplaats is nog niet gesloten.

In het hol van de leeuw, of liever gezegd het hol van de vos, ging de overwinning na een prachtige strijd met Arie Vos verrassend naar Duntep-rijder Joan Veijer. Henk van de Lagemaat kon toch nog beslag leggen op de 3e plaats, al was hij na afloop ‘not amused’ met de actie van Rik. Maar ja, dat is racen.

Over twee weken gaan we er weer voor bij onze oosterburen in Oschersleben. Meer informatie vind je op www.start-racing.nl