Ruim 5 weken na zijn crash op Hengelo ziet Rob Hakvoort zijn toekomst en de toekomst met betrekking tot het racen positief tegemoet. De Racing Against Cancer coureur uit Amersfoort vertelt hier zelf over:
Tja, ruim 5 weken geleden alweer. De tijd vliegt echt voorbij en de positieve vooruitgang die we boeken is heel bijzonder. Waar ik de dagen na de crash nog als een wrak in bed lag zonder enige beweging te mogen maken ben ik nu inmiddels alweer langzaam aan begonnen met werken. Af en toe moet ik daar wel in geremd worden, ik denk zelf dat het nadeel is dat de geest van een sporter soms (iets) verder is dan zijn lichaam. Ik wil heel graag alles alweer oppakken en volgas de sportschool induiken maar moet me er nog even bij neerleggen dat, zolang ik in het gips zit, dat nog niet kan. Ik lig nog in de huiskamer bij mijn ouders, simpel weg omdat ik door het gips nog niet bij mijn voeten kan. Strak in pak naar mijn werk en onder dat pak teenslippers is het ook niet helemaal dus tot 8 July, de dag dat het gips er af mag, blijf ik nog hier.
In de dagen, weken dat ik in bed lag heb ik natuurlijk veel nagedacht over hoe nu verder. Niet alleen prive en zakelijk, maar ook uiteraard met betrekking tot het racen. Ik kan honderduizend redenen bedenken om te stoppen met racen, maar de kick en al het enorme plezier wat je er van hebt kan je je eigenlijk niet wegdenken. In goed overleg met de mensen om me heen, en dan vooral mijn familie, monteurs en de mensen van Racing Against Cancer, hebben we besloten om er voor te knokken om met de Race of the Champions eind September aan de start te kunnen staan. Ook heb ik daar uiteraard over gesproken met mijn fysiotherapeut en artsen, en deze geven aan dat als alles meezit en we hard trainen het niet onmogelijk is. Door het korset wat ik nu draag neemt de spierkracht in borst, rug en buik echt enorm af. We hebben daarom een speciaal schema waarin ik nu al bezig ben om die 3 spiergroepen te trainen en dat gaat gewoon heel goed. Mijn spierkracht neemt alweer behoorlijk toe, alleen merk je dat je conditioneel heel snel achteruit gaat. Gelukkig is het zo dat dit ook snel weer op peil is zodra ik hiervoor weer mag gaan trainen. Na de Race Of the Champions zal ik definitief een besluit nemen voor volgend seizoen. Ik wil er gewoon voor de winterperiode zeker van zijn dat het rijden/racen op dit niveau nog gaat, en dat ik er nog plezier in heb.
De eerste keer op de motor zal echter al wat eerder zijn! De circuitdag voor de zieke kinderen van Racing Against Cancer in Augustus wil en kan ik gewoon niet missen. Aangezien dit geen racen is en het lichamelijk geen zware belasting is, heb ik ook hier toestemming voor gekregen.
Ik kijk er naar uit om weer te kunnen rijden, begin behoorlijk ontwenningsverschijnselen te krijgen!
