ONK komt naar België: 18, 19 en 20 augustus wordt er op de omloop van Francorchamps geraced. Het team liet deze kans zeker niet liggen om mee te strijden bij de felbevochten kwartliters en zowel de TSR250 als de RS250r gingen mee naar het circuit. De weersvoorspellingen waren best slecht te noemen, maar daarover werd er geen woord getreurd. David houdt immers van regenweer, zeker op zijn “thuiscircuit” waar parcours-kennis niet onbelangrijk is.
Het is tevens moeilijke baan voor de mechano’s om de motor ideaal te kunnen afstellen; o.a. door de grote hoogteverschillen, door de specifieke vochtige lucht, enz. Ook topvermogen is héél belangrijk op de lange rechte stukken van het circuit. Er bleek maar één minpuntje te zijn: David had niet meer met de kwartliter gereden sinds zijn TT Assen-avontuur, wat weeral zo’n 2-tal maanden geleden afspeelde…
De eerste kwalificatie stond op vrijdag om 12u20 geprogrammeerd. ’s Morgens begon het te regenen tot een 2-tal uur voor de aanvang van die training, de baan lag dus goed doorweekt. Daarom werd er even overwogen om met regenbanden te rijden, maar de baan was op de smalle rijlijn zo goed als opgedroogd: dus startte David wijselijk toch op slicks. Dit in tegenstelling tot sommige concurrenten die gokten op regen en de daarbij horende regenbanden, maar die moesten al gauw pitten echte slicks te monteren. Door een beetje vermogen tekort, maar vooral door te weinig kilometers op de nog vrij onbekende TSR250 klokte hij toch een 7e chrono, zeker niet slecht! Er waren ook een aantal teams afwezig, dit kwam doordat de timing zomaar met een paar uur vervroegd werd! Typisch België dus…
Na de eerste kwalif besliste de teammanager om de – betere – cilinders van de RS te monteren op de TSR, en zodoende wat vermogen extra te vinden. Ook het optisch deel van de motor werd ook nog volledig afgewerkt. De motor kwam dus op tijd klaar voor de 2e kwalificatie training die startte om 10u op een opdrogende baan. Echter net voor de start van die training, kwam er een probleem te voorschijn: de carbu’s wouden niet meewerken zoals het hoort. Na een snelle interventie van onze mechaniciens werd de TSR wel rijklaar bevonden, maar er schoot niet veel tijd meer over van de 25 minuten durende training. David kwam na één out-lap terug de pitstraat binnen, om alweer hetzelfde probleem: totaal geen vermogen. Wederom werden de carburators gedemonteerd om wat wijzigingen aan te brengen. Maar tegen dat dit karwijtje geklaard was, schoten er maar 3 minuten training meer over. Nèt genoeg om nog één rondje Francorchamps te voltooien. Resultaat: geen rondetijd & geen verbetering. Een tikkeltje geluk zorgde ervoor dat niemand David’s tijd van de eerste training verbeterde, dus de 7e startplaats bleef.
De pole was voor Hans Smees, gevolgd door z’n teammaat Bram Appelo. Cajbach en Gevers vervolledigden de eeste rij, met respectievlijk de 3e en 4e stek. Ronald Beitler startte als eerste van rij 2, Jan Roelofs kwam nèt voor David te staan.
Het D.R.T.-team had zo’n 5-tal uurtjes de tijd om het probleem op te lossen tegen Race 1, die gepland van start ging om 14u20. Echter enkele rode vlaggen in andere races zorgde ervoor dat er ongeveer een volledig uur vertraging zat op het programma, wat natuurlijk mooi meegenomen was.
De carbu-setting werd grondig gewijzigd, mede door de hulp van een bevriende 2-takt specialist (waarvoor véél dank!). De motor kwam net op tijd vrij klaar voor de eerste race die van start ging onder een stralend zonnetje & kurkdroge baan.
De start ging vlotjes, David stak de eerste snelle bocht Eau Rouge-Raildillon – en één van de meest uitdagende, zoniet de meest uitdagende bocht die er op gesloten omlopen te vinden is – als 4e in; van 7e stek naar 4e op een paar honderd meter, zeker niet slecht. Na de eerste doortocht had Niklas Cajbach al de 4e plaats gegrepen. Onze rijder kon zeker aanspraak maken op de 5e eindpositie, maar door gebrek aan routine op de kwartliter verloor hij uiteindelijk nog 2 plaatsen en eindigde als 7e, net na de groen-gele Honda van Mike Velthuyzen. Smees won race 1, gevolgd door Randy Gevers. Cajbach vervolledigde het podium. Niet helemaal toevallig de enigste 3 Aprilia’s, waarvan gekend is dat ze wat meer vermogen hebben dan het overgrote deel van het veld.
Zondagmiddag om 11u30 stond er een laatste oefensessie op het programma, een gewone warm-up om de laatste wijzigingen aan de motor te testen. De TSR onderging hier en daar enkele kleine wijzigingen: zo stonden de carbu’s iets armer, een andere ontsteking en de koppeling werd vervangen. Het circuit lag ook goed doorweekt door de overvloedige regen. David kon echter 4 rondjes rijden, door een losgekomen handvat. Op naar de 2e en laatste race van het weekend…
Race 2: REGEN! David had een grijns op z’n gezicht van z’n linker- tot z’n rechteroor. Dit is namelijk zijn favoriete weertje. Alweer veranderden de mechaniekers Stefaan & Benny de carb-setting, alsook de veerinstelling wijzigde een tikkeltje om optimaal te presteren op de gladdere asfaltstrook. Ook de radiator werd wat afgetapet om het blokje op de ideale temperatuur te houden.
De klok toont 16u10, de opwarmronde voltooid, rode lichten gaan uit, GO GO GO… David neemt een fenomenale start – déjà-vu Hengelo? – en stuurt al met een kleine voorsprong de eerste bocht in! Na de eerste doortocht voert hij nog altijd het veld aan maar dan wel kort achterna gezeten door Bram Appelo, uitkomende voor Jaap Kingma Racing Team. In de loop van de 2e ronde verliest hij z’n koppositie aan Bram, maar David kan wel aanklampen tot in de 3e ronde. Dan haalt Randy Gevers hem in, deze brengt dan ook Hans Smees in het zog van David, die daar blijft in ronde 4 en 5. Ondertussen ging Walter Bek, de 125 rijder, er loeihard af in Eau Rouge – de 125’s & 250’s rijden samen hun races. Rode vlag dus…
Er komt een volledige herstart met opwarmronde waarbij na enige discussie tussen wedstrijdleiding en teammanagers beslist wordt om nog 4 rondjes (wat eigenlijk perfect volgens FIM reglement is). We starten deze keer van de 2e plaats! De startplaats wordt bepaald door de eindstand, in dit geval de 3e ronde, met veel tegenzin van Randy Gevers. Ondertussen was het al gestopt met regenen en kwam het zonnetje hier en daar tussen de wolken door piepen.
Bij de herstart neemt onze coureur alweer de koppositie over van Appelo die deze keer op kop mocht starten. Algauw verliest hij z’n eerste stek en na de 2e doortocht moet David ook Smees en Gevers voor laten en rijdt zo een eenzame race verder en besluit het tempo te laten zaken en op save te rijden. Tegen het einde van de 4e ronde wordt hij nog voorbijgestoken door Velthuyzen maar de cumul tijden van beide races tellen als uiteindelijke uitslag voor Race 2. Een vierde positie, we mogen zeker tevreden zijn.
Bedankt aan de sponsors, sympatisanten en de supporters voor jullie steun!
