In voorbereiding op de DTS KTM Racing Day op 28 augustus, werd er door Manul en Jol volop gewerkt aan hun conditie. Voor Manul betekende dit dat hij voor het eerst na bijna twee maanden weer op zijn mountainbike kon stappen en bij het lopen steeds minder gebruik hoefde te maken van de krukken.
Na het gebruikelijke inschrijven en keuren van de motoren, waarbij er enige discussie ontstond over de bevestiging van de kettingbeschermer en de hoeveelheid explosafe in de brandstoftank, mocht het team zich gaan opmaken voor de eerste training. <br /> <br /> Omdat het Õs morgens had geregend en het circuit op sommige delen nog nat was, deden Manuël en Joël het rustig aan en namen geen onnodige risicoÕs. Joël was net als de vorige keer samen met Gertie bezig met de afstelling van zijn motor en kwam daarvoor een paar keer naar binnen. Manuël was vooral bezig met het opdoen van voldoende ritme en het verbeteren van zijn houding op de motor.<br /> <blockquote><strong>Manuël:</strong> ÒHet voelt nu een stuk beter aan dan de vorige keer en ik kan eindelijk weer rijden zoals ik wil. Het rijden is niet makkelijk omdat de baan hier en daar nog nat is en verraderlijk glad, waardoor ik niet goed kan aanvoelen waar ik voluit kan gaan. Hopelijk is het tijdens de tweede training droog en met een setje nieuwe banden moet het dan een stuk sneller gaanÓ.<br /> <br /> <strong>Joël:</strong> ÒIk heb echt een hekel gekregen aan het rijden op een natte baan en heb het dan ook maar rustig aan gedaan. Wel voelt mijn motor steeds beter aan en met name het gedrag in de bochten is aanzienlijk verbeterd. Als het tijdens de tweede training droog is, ga ik nog iets proberen en hoop dan weer een stapje te maken in de goede richtingÓ.<br /> </blockquote>De wens van beide coureurs kwam uit en de tweede training kon verreden worden onder droge omstandigheden. Manuël reed zijn rondjes met veel rijders om zich heen en had hier duidelijk last van. Het zetten van een snelle ronde zat er niet in en met een hoge 1.51 kwam hij niet verder dan de achtste startplek. Joël daarentegen reed helemaal alleen en verbeterde continue zijn rondetijd, maar kwam niet aan zijn persoonlijk record. Uiteindelijk behaalde hij de twaalfde tijd en was daarmee niet tevreden.<br /> <blockquote><strong>Manuël:</strong> ÒIk wilde graag vooraan het circuit op, maar omdat ik vanuit de pitstraat reed lukte dit niet helemaal en kwam in een drukke groep terecht. Achteraf had ik deze groep beter kunnen laten gaan, want nu was ik continue bezig met uitremmen en inhalen en dan ga je gewoon niet snel genoeg. Straks is de wedstrijd en met een goede start moet ik wel verder naar voren kunnen rijdenÓ.<br /> <br /> <strong>Joël:</strong> ÒJa wat moet ik zeggen, ik ben gewoon niet tevreden. De motor voelt wel veel beter aan maar ik reed helemaal alleen en dat vind ik gewoon lastig. Samen met Gertie ga ik alles nog een keer goed doornemen en hoop dan iets te vinden waardoor ik in de wedstrijd mee kan met de coureurs direct voor mijÓ.</blockquote>
Omdat de wedstrijd pas om half zes verreden zou worden, werd de middag gebruikt om te herstellen, te evalueren, te observeren en zoveel mogelijk gegevens te verzamelen waarmee Manuël en Joël zich weer zouden kunnen verbeteren. <br /> <br /> De wedstrijd over tien ronden ging van start onder droge omstandigheden. Beiden kwamen goed weg en behielden hun startpositie. Manuël ging direct in de aanval en kwam al snel naar de zesde plaats direct achter Mick Jansen en Jaco Boonen. Een aantal ronden later was hij deze rijders voorbij en lag daarmee op de vierde plaats. <br /> <br /> Joël probeerde de aansluiting te krijgen met de rijders voor hem en dat ging hem goed af. Het ging zelfs zo goed dat hij eerst Daphne Hop en daarna ook Dennis Verbeke voorbij ging en direct een gaatje sloeg. Helaas mocht zijn opmars niet lang duren en in de zesde ronde kwam hij de pitstraat ingereden met een haperende motor. Omdat Rick, de monteur van Joël, niets kon vinden, werd besloten dat hij het maar weer moest proberen. De ronde daarna kwam Joël helaas weer binnen en deze keer was het definitief. Later bleek dat de motor onvoldoende brandstof kreeg door een defect aan de brandstofpomp. Voor Joël was dit extra zuur omdat hij in een goed ritme zat en zelfs inliep op de coureur op de negende plaats.<br /> <br /> Manuël had de vierde plaats stevig in handen en kon zelfs iets wegrijden bij de coureur op de vijfde plaats. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde werd het ineens erg donker in de lucht en zag het er naar uit dat het zou gaan regenen. Toen dit dan ook gebeurde, was er geen houden meer aan en kwam de regen met dikke druppen naar beneden en maakte het asfalt spekglad. In de GT ging Wayne Tessels rechtdoor de grindbak in en kon zich maar net staande houden en zijn weg vervolgen. In de Ramshoek ging Roy van Sambeek er hard af en liet een oliespoor achter waarover eerst Christiaan Nobel er bijna afging en daarna Mick Jansen hard in de grindbak belandde. Ook Manuël kwam niet meer door en was bij het uitkomen van Duikersloot met een highsider hard over de voorkant van zijn motor in de grindbak beland. Omdat hij nog maar net was hersteld van een drievoudige enkelbreuk, werd het ergste gevreesd.<br /> <br /> De wedstrijd werd gewonnen door Wayne Tessels, met Jaco Boonen als tweede en Christiaan Nobel, ondanks zijn uitstapje in de Ramshoek, als derde. Manuël was bij zijn crash hard op zijn handen terecht gekomen en klaagde over veel pijn aan beide polsen. Bij controle bleek dat er gelukkig niets was gebroken maar de polsen allebei zwaar waren gekneusd. Er werd om beide polsen een drukverband aangebracht en wanneer na vier dagen de pijn niet minder werd, moest Manuël zich alsnog gaan melden in het ziekenhuis voor nader onderzoek.<br /> <blockquote><strong>Manuël:</strong> ÒIk had helemaal niet in de gaten dat het begon te regenen en voelde plotseling mijn voorwiel glijden. Toen ik dit probeerde te corrigeren kreeg de band ineens weer grip en werd ik er snoeihard vanaf gegooid en kwam daarbij op mijn beide handen terecht. Ik heb op dit moment veel pijn maar de dokter zegt dat het gelukkig niet gebroken is. Wel ben ik heel blij dat ik weer voorin mee kan en neem dat mee naar de volgende wedstrijdÓ.<br /> <br /> <strong>Joël: </strong>ÒEindelijk kon ik weer echt racen. De motor stuurde geweldig en daar wil ik Gertie en Rick heel hartelijk voor bedanken. Wat een verschil met de voorgaande wedstrijden, maar wel jammer dat het vele werk weer niet is beloont. Ik liep zelfs in op Tommy, totdat de motor ineens begon in te houden en ik niets anders kon doen dan de pitstraat inrijden voor een cheque. Omdat ze niets konden vinden ben ik weer het circuit op gegaan. Daar merkte ik al snel dat het helemaal geen zin had en ben toen maar gestoptÓ.<br /> </blockquote>Twee keer een DNF is iets waar je als team niet op zit te wachten, maar toch overheerst de tevredenheid. Manuël heeft laten zien dat hij weer voorin mee kan en Joël heeft eindelijk de drive naar voren weer te pakken en dat nemen wij als team mee naar de volgende wedstrijd op zaterdag 10 september. <br />