We hadden het nooit voor mogelijk gehouden of liever gezegd, we durfden er niet op te hopen maar Michael van der Mark weet zich uitstekend staande te houden in Spanje. De zon stond vanmiddag hoog aan de hemel en Michael begon de race vanaf de 17de plek en werd afgevlagd op de 10e plek.
Wat kan je er nu van zeggen, onze Manfred stond stijf van de zenuwen en liep het dak van de pitsboxen op en neer, daarbij geen rekening houdend met het overige verkeer. Henk van der Mark hield wederom zijn hart vast op de trappen van de paddock en stond na afloop nog in het luchtledige te staren, Jarno van Geffen was de enige die zich concentreerde op zijn werk langs de pitmuur en onze sponsoren de heer en mevrouw Wittekamp wisten ook niet hoe ze het hadden. Deze race was het reisje wel waard denk ik zo. En Michael? Tsja, Michael doet gewoon wat hij leuk vind, racen!! En als het aan hem ligt iedere dag.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, racen in de 125cc klasse in Spanje is samen met de grand prix het podium waar je wilt spelen, het is niet voor niks dat een hoop grand prix rijders hier hun wortels hebben, en het is niet voor niks dat er 65, 75 of vorig jaar 95 rijders aan de kwalificaties meedoen en het is zeker niet vreemd dat de 125cc klasse live wordt uitgezonden op de Spaanse televisie. Dit hier is de kweekvijver voor het grootste werk in de racerij. En dan in je tweede Spaans open wedstrijd een 10de plek bemachtigen is als het ware op gemak een 1ste plek pakken in het IDM. Hier lopen geen amateurs rond, hier signaleer je de professionals, zowel bij de rijders als bij de monteurs, deze zijn alle van grote klasse. Buiten onze eigen Manfred Witteborn, Jarno van Geffen en Henk van der Mark lopen hier monteurs rond van bijvoorbeeld oud coureurs Spencer & Mamola. Zoals u ziet is het niet voor de lol dat het Dutch Racing Team, het Abbink Bos Team en het de Graaf/exact grand prix team hier aanwezig zijn in Jerez, hier moet je aanwezig zijn wil je hogerop komen.
Onze Michael had zoals gebruikelijk een goed start, voor de eerste bocht lag hij al naast Joey Litjens, die finishte trouwens als 7de maar had een meer dan uitstekende race gereden, gevochten voor wat hij waard was. In de eerste bochten was het dringen geblazen maar Michael wist zich goed staande te houden, zonder geluk vaart niemand wel en zo ook Michael, vlak voor zijn neus ging men onderuit maar Michael wist het koppie koel te houden en stuurde zijn Honda langs de ravage. De kopgroep liep al snel weg en de eerste 15 rijders werden opgesplitst in 3 groepen, Michael lag in de derde groep te vechten en klom van een 15de plek naar een 9de. Samen met de Tsjech Lukas Sembera begon hij te strijden om de 9de plek. Die strijd kon hij niet meer winnen en zodoende finishte hij op de 10de plek, wederom in de Spaanse punten.
Vanavond rijden we op huis aan, zo’n 2350 kilometer hebben we voor de boeg. Dit was de allerlaatste race van het seizoen 2008 en we hebben er met z’n allen van genoten, aan het begin van het seizoen konden we het niet voor mogelijk houden dat Michael Nederlands kampioen zou worden, 3de in het Duits kampioenschap zou eindigen en punten zou pakken in het Spaans open. Het seizoen was zwaar, het vele reizen is niet altijd even gemakkelijk maar we weten waarvoor we het gedaan hebben. Alle sponsoren, groot en klein; uit de grond van onze harten, heel erg bedankt namens het complete Dutch Racing Team, zonder jullie hadden we hier nooit en te nimmer gestaan.
