Dat verdriet en vreugde dicht bij elkaar liggen werd het afgelopen Hemelvaartweekend weer eens bevestigd. Werd coureur Nigel zondag afgevoerd naar het ziekenhuis in Doetinchem, zo presteerde coureur Joey boven verwachting.
Dat verdriet en vreugde dicht bij elkaar liggen werd het afgelopen Hemelvaartweekend weer eens bevestigd. Werd coureur Nigel zondag afgevoerd naar het ziekenhuis in Doetinchem, zo presteerde coureur Joey boven verwachting.
Het had zo´n mooie racezondag zullen worden. Helaas werd de werkelijkheid anders. De trainingen op Hemelvaartsdag verliepen voorspoedig. Geen druk dus kon er mooi aan de rondetijden worden gewerkt. Nigel kon Joey op sleeptouw nemen, op deze manier ontstond een mooi tandem. Dat is ook de kracht wanneer je bij een raceteam zit. Je kunt van elkaar leren, en elkaar oppeppen zonder risico´s te nemen.
Zaterdag gingen de trainingen voor de echt. Voor onze coureurs verliepen deze tijdtrainingen voorspoedig. Nigel had uiteindelijk de tweede tijd gerealiseerd, in de A groep, net achter Swen Ahnendorp. Er had dus best een podiumplaats ingezeten tijdens de race. Joey deed het ook fantastisch goed in de B groep. Hij trainde zich naar een vijfde tijd.
Toen kwam de zondag. Alles was top, de stemming van onze coureurs, het weer, het kon niet beter.
Nigel:
"Tijdens de warm-up wilde ik Joop Timmer binnendoor inhalen, maar Joop verschakelde zich bij het aanremmen van de bocht, waardoor ik hem niet meer kon ontwijken. Het gevolg, twee gebroken duimen en een nacht in het ziekenhuis. Aanstaande vrijdag heb ik een afspraak met doctor Luyten en dan hoop ik meer te kunnen vertellen, hoe lang het herstel gaat duren. Natuurlijk baal ik hiervan, het ging de laatste tijd erg goed, maar dit was een raceongeval waar niemand iets aan kon doen. Dit heeft niets te maken met een stratencircuit en had op elk circuit kunnen gebeuren.
Wij van het Amici Racing Team zullen er alles aan doen om Nigel te steunen bij zijn herstel, zodat er voor hem dit seizoen hopelijk nog een podiumplaats gerealiseerd kan worden.
Een zware domper, maar toch moet de knop dan weer om, want Joey zijn wedstrijd begon gelijk daarna. Dan ben je 16 jaar, rijd je voor het eerst het hele ONK kampioenschap Supersport 600. Met de gedachte dat je teamgenoot naar het ziekenhuis is afgevoerd. Maar op één of andere manier gebeurt er dan wat met een coureur, als hij eenmaal aan de start staat.
Joey heeft een bliksemstart en komt na de eerste ronde als eerste door. Geweldig!!! Strak sturend gaat Joey door met aansprekende rondetijden. Begon hij donderdag met een tijd van 2.03, ging het in de tweede tijdtraining naar 1.56.6. Tijdens de race op zondag liet Joey een snelste tijd op de klokken noteren van 1.55.6 met een gemiddelde snelheid van 151,8 kilometer per uur. Toch moest Joey de veel oudere en meer ervaren rijder Mercel Zuurbier voor laten gaan. Hij finishte als tweede met slechts drie seconden achterstand, maar 14 seconden voor op nummer drie. Hiermee heeft Joey aangetoond uit het juiste racehout te zijn gesneden. Misschien komt het ook door zijn naam: den Besten. Nog even zo door gaan en dan zal hij ongetwijfeld snel in de A groep kunnen starten.
Conclusie: Met deze geweldige tweede plaats viel er ook nog wat te vieren bij het Amici Racing Team en is de stelling juist, dat verdriet en vreugde bij sport heel, heel dicht bij elkaar liggen.
