Nog op geen enkele keer zijn bij mij de zenuwen door het lichaam gegierd als vandaag. De eerste race van het seizoen, meer dan genoeg publiek op de tribunes en alles verloopt eigenlijk in de relaxte sfeer. Michael oogt niet zenuwachtig, het team oogt ook niet zenuwachtig maar toch moet het maar weer gebeuren.
Michael is gelukkig niet zo ver dat hij denkt iedereen zomaar even een pak op de donder te geven, je weet gewoon niet hoe de concurrentie uit de winter is gekomen, hij houd overal rekening mee. In de kwalificatie staat hij 1,5 seconden voor op de rest van het veld. Een veld met gelukkig ook een paar goede buitenlanders en dit is alleen maar goed voor het ONK, hoe meer concurrentie hoe beter. Als tweede in de kwalificatie staat verrassend Pepijn Bijsterbosch, een hele goede prestatie. Na Pepijn komen we de Duitser Marvin Fritz tegen, hij is getergd om Michael te verslaan in deze openingsrace en wil hem dit jaar tevens het leven zuur maken in het IDM.
Al deze zaken geven mij dus het irritante gevoel dat we op onze tellen moeten passen vandaag, daarbij komt ook nog dat Michael me vlak voor de race toevertrouwd toch wel een beetje zenuwachtig te zijn. Had hij het nou maar niet gezegd want nu sta ik helemaal op springen, mijn benen voelen aan als pap. Evenzogoed nestelen we ons op de tribune om goed zicht te hebben op de Geert Timmer bocht. Henk van der Mark, ongelukkig onderuit gegaan op Magny Cours dit weekend, kan zijn zenuwen ook niet verbergen. Kom op Michael, gewoon gas geven!
Ze zijn weg, Michael gaat als eerste de bocht door en Marvin Fritz volgt hem in z´n kielzog. Het is niet waar hè, Fritz blijft aan het achterwiel van Michael hangen en verliest hem niet uit het oog. Bij de eerste doorkomst ligt Michael nog steeds op de eerste plek, de rest van het veld probeert hem zo goed mogelijk te volgen. Pepijn Bijsterbosch komt vlak voor onze neus helaas ten val met een highsider en Daniel Karteininger kan hem niet meer ontwijken en ziet tevens het asfalt van dichtbij. Beide rijders voor zover we weten gelukkig OK. Michael en Fritz lopen uit en nemen een flinke voorsprong op hun collega´s. Het stemt mij niet gelukkig dat Fritz zo blijft hangen want we weten uit ervaring dat hij in de laatste ronde dan altijd stiekem voorbij wilt komen. De gehele race blijft Michael aan kop en geeft Fritz niet de kans om voorbij te komen. Michael moet daarvoor wel zijn stinkende best doen want het wordt hem niet gemakkelijk gemaakt. Dan komt de laatste ronde en ver van ons gezichtsveld weten we zeker dat Fritz zijn kans gaat pakken. Onze gevoelens worden bevestigd want we zien Fritz als eerste doorkomen met Michael voorbij zijn achterwiel. Nog geen 2 a 3 seconden later zien we Michael laat in de remmen gaan en zijn achterwiel van links naar rechts gaan, Fritz weet niet wat hem overkomt en kan alleen maar achteraan aansluiten. Michael knalt de bocht door, houd de fiets met beide banden op het asfalt en gaat als een dolle stier af op de geblokte vlag, Yes!!!!!, het is hem gelukt. De eerste race van het seizoen is voor hem, hij alleen slaat zijn eerste slag in de 125cc. Blij dat we weer begonnen zijn! De zenuwen vloeien langzaam weg.
Over twee weken is de openingsrace in het IDM op de Lausitzring, aanstaande donderdag zal Michael nog even een dag gaan testen aldaar om alvast wat gevoel met de baan te hebben.
