Mike Velthuijzen: ‘Je krapt je niet alleen achter de oren als je jeuk hebt’

519
Mike Velthuijzen

Alweer 2 weken geleden reed ex supermono rijder Mike Velthuijzen zijn eerste officiële moto 2 wedstrijd in het oh zo competitieve BSB motoGP 2 kampioenschap in Brands Hatch.

Een nieuw opgezette klasse in Engeland waarbij eigenbouw moto 2 motoren en vooral ex moto2 fietsen uit de Grand Prix samen rijden met de BSB Supersport 600.







Een klasse waarbij net zoals de GP de motoren aan een maximaal vermogen moeten voldoen a 125 pk. En waarbij de samengevoegde supersport motoren een ongelimiteerd vermogen hebben rond de 145 tot maar liefst 148 pk

Daarnaast zijn de moto2 motoren beperkt betreft de banden. De GP fietsen staan normaal op de speciaal ontwikkelde Dunlop moto 2 banden en zijn verplicht in het BSB te rijden met Pirelli banden. Een absolute restrictie als je bedenkt dat het karkas totaal niet afgestemd is om het oh zo stijve chassis van een moto 2.

Een absolute uitdaging voor Velthuijzen om hier mee aan de slag te gaan, waarbij hij voor het eerst aan de start kwam met de ex interwetten GP fiets van Tomas Luthi, wel genaamd de Moriwaki MD600 uit Japan.

Velthuijzen zelf: “Het BSB kampioenschap is voor mij een compleet nieuwe uitdaging, zowel qua rijden en techniek. Ik wist van te voren dat het absoluut geen makkelijke opgave was om daarin überhaupt mee te rijden. In het verleden heb ik 1x een straat race gereden met mijn moto 2, maar nu kwam ik voor het eerst op een echt circuit, een nieuwe baan, nieuwe banden, nieuwe rijders, voor het eerst in de regen en voor het eerst op een baan half nat half droog op slicks…….kortom, hoe bedoel je voor de leeuwen worden gegooid. Een absolute opgave als je je ook bedenkt dat ik geen monteurs heb en dan is het op alle fronten racen tegen de klok. De eerste training kon ik direct zien dat al deze rijders echt aan het racen zijn op een enorm hoog level. Mijn regen setup was vrij goed en elke ronde reed ik wat van mijn eigen tijd af, evenals de daarop volgende droge tijdtraining reed ik elke ronde sneller.”

“Zonder enige ss 600 ervaring is de moto2 een veel moeilijkere fiets als bv de MVS supermono. De mono heeft overal koppel en vermogen en je kunt je een foutje veel gemakkelijker veroorloven vanwege het hoge koppel. Bocht uit maakt een mono gewoon meer meters t.o.v een std ss 600. Daarnaast is de moto 2 ook zeer moeilijk te berijden vanwege het stijve chassis en de ongeschikte verplichte Pirelli banden. Als je op de motor rijd voelt het al heel snel dat je op de grens rijd maar daar ben je kennelijk nog lang niet. Het werkgebied van een moto 2 is vele malen kleiner dan bv een ss 600 waarbij het frame veel flex heeft en het werkgebied veel groter is. De moto 2 straft je daarentegen onmiddellijk af bij elk foutje.”

“Niet te min geeft de moto 2 een enorme kick om op te rijden. Daarnaast heb ik een lichte interesse voor techniek en vind ik het een uitdaging om de fiets goed sturend te krijgen op de pirellis. Gelukkig krijg ik van een aantal mensen uit de gp wereld goede adviezen en ondersteuning, maar ook deze mensen hebben eigenlijk geen flauw idee wat ze aan moeten m.b.t de banden die wij verplicht zijn te gebruiken. Zowel in de trainingen als in de race had ik het erg zwaar, met het mes tussen me tanden wist ik me te kwalificeren en krapte me een aantal malen fors achter de oren hoe hard die mannen een hoek uit komen, echt een must om van hun te leren.”

“Ook de wedstrijd en het ritme waren nieuw voor mij. Maar liefst 18 ronden in de sprintrace en een kleine 26 ronden voor de hoofdrace stonden die zondag op het programma. De eerste race moest ik van uit de pitstraat starten omdat ik geen monteurs had voor op de grid en bij de 2e race had ik ter plekke de kok van team Brouwers weten te charteren samen met vaders om me bij te staan op de grid met startkar. In beide races dacht ik dat ik bovenaan de race stond maar toen bleek dat ik de einduitslag lijst op zijn kop hield fronste ik wat en kon me sinds jaren benoemen tot hekken sluiter van het veld. Met een mooi woord naar geïnteresseerden, melde ik maar dat ik het veld meedogenloos voor me uit jaagde. Niet te min waren in de 2e race een aantal coureurs minder snel maar gingen helaas uit de race. De 2e race werd namelijk stilgelegd vanwege regenval, de regen zette niet door en de race werd hervat waarbij iedereen op slick stond met lichte regen val, wel genoemd….mantal rain.”

“Ook dit was voor mij de eerste keer om met een moto 2 met een droog weer setting op slicks in de regen te rijden, absoluut overleven was het voor mij en ik voelde me in de slotfase niet happy vanwege de omstandigheden. Gelukkig kon ik de glimmende kant boven houden en de race uitrijden met een paar mooie tv momenten op Eurosport. Niettemin een prachtig weekend met heel veel enthousiast publiek en geïnteresseerde mensen die hun blijk van waardering naar mij toonden dat ik deze uitdaging ben aangegaan.”

“Ik weet van me zelf dat ik zeker qua rijden nog veel moet leren om op dit niveau mee te kunnen komen, bizar genoeg blijk ik met mijn 35 jaar ook een van de oudste rijders te zijn terwijl ik me in de klassen zelf een jong jeugdige nieuwkomer voel. Een ding weet ik zeker, naar diverse malen achter de oren gekrapt te hebben en wat schoorvoetend rondgekeken te hebben zijn we er van overtuigd dat we geen wereldkampioen meer worden maar dat ik dit echt als een leerjaar en uitdaging zie.”

“De komende tijd ga ik eerst werken aan het chassis waarbij ik verschillende setups ga proberen bij de verschillende chassis. Daarnaast probeer ik natuurlijk kilometers te maken op de motor. De eerstvolgende race voor mij zal plaatsvinden op het circuit van Snetterton in Engeland. Op dit circuit heb ik een aantal jaren geleden de EK mono gewonnen dus ik weet welke kant ze op rijden. Kortom, een prachtige ervaring en mijn eerste moto 2 BSB race is een feit! Tot snel en tot de volgende race @ the UK !!”