Yamaha R3 Cup: Molenaar en Van den Broek winnaars in Oschersleben

305
Niek-van-den-broek
Niek van den Broek | foto© Lutec Racing

Voor de tweede maal op rij was het Duitse Oschersleben het strijdtoneel voor de Yamaha R3 Cup. Sasha de Vits en Thom Molenaar schreven bij de voorgaande wedstrijd in juni ieder een race op hun naam maar deze keer mengde Niek van den Broek zich in de strijd en met succes: nadat Molenaar de race op zaterdag had gewonnen was op zondag de winst voor hem.

Het was de tweede keer dat de Yamaha R3 Cup als onderdeel van het Alpe Adria International Motorcycle Championship werd verreden, wat betekende dat er gecombineerd met het Europese Supersport 300 kampioenschap werd gereden. Het veld werd aangevuld met de uit de R125 Cup afkomstige Levi Badie. De jonge Belg komt uit voor het Benro Racing team naast leider in de tussenstand De Vits.

Op vrijdag begon het raceweekend met vrije trainingen, die onder prima weersomstandigheden werden verreden. Badie, Sven Doornenbal en Birgit Scheffer maakten een onschuldige schuiver maar waren op zaterdagochtend op tijd weer gereed voor hun kwalificatietraining. Daarin was De Vits het snelste met een rondetijd van 1.38.6. Van den Broek noteerde een 1.39.4 en was daarmee een fractie sneller dan Molenaar. De Deen Oliver Svendsen, Doornenbal en Twan Smits zouden de tweede startrij bezetten. De coureurs maakten zich in de middag op voor de eerste race, waarbij de temperatuur op zou lopen naar boven de dertig graden.

Race 1
In de eerste race zou al snel duidelijk worden dat Molenaar en De Vits de strijd om de winst zouden uitvechten. Van den Broek kon het tweetal niet volgen en zou een eenzame race rijden. Molenaar en De Vits bleven bij elkaar en bij het ingaan van de laatste ronde leek Molenaar de beste papieren voor de overwinning in handen te hebben. De Vits zette echter in de allerlaatste bocht de aanval in en passeerde Molenaar, maar het was Molenaar die nog net voor de finishlijn uit de slipstream van De Vits kroop. Hij won daarmee de race met minder dan een tiende van een seconde voorsprong. Van den Broek werd onbedreigd derde. De strijd om de vierde plaats ging tussen Doornenbal, Svendsen, Smits, De Boer en Badie, die snel een goed ritme te pakken had met de R3. Tussen de rijders van de andere klassen vochten zij hun onderling duel uit en was het Svendsen die de vierde plaats opeiste voor Doornenbal, Smits, De Boer en Badie. Ook de strijd om de negende plaats was een spannende en werd uitgevochten door Xavier van Duffelen, Jeff van Calster en Scheffer. Het was van Calster die daarbij aan het langste eind trok.

Race 2
De strijd zou in de tweede race niet minder heet zijn. Van den Broek vond dit keer wel de aansluiting bij Molenaar en De Vits en de kemphanen wisselden regelmatig van positie. Bij het ingaan van de laatste ronde had Van den Broek de aansluiting nog niet gevonden bij De Vits, die de overwinning leek op te eisen. Maar Van den Broek zette nog een laatste keer aan en kwam het beste de laatste bocht door. Met minimaal verschil kwam hij als eerste onder de zwart-wit geblokte vlag door, voor De Vits en Molenaar. De strijd om de vierde plaats leek aanvankelijk tussen Badie en Svendsen te gaan, nadat Doornenbal al vroeg in de wedstrijd ten val kwam. Maar daarachter hield Van Duffelen het tempo hoog en hij wist het gaatje naar het tweetal te dichten. Hij kreeg daarbij wel Smits, De Boer en Scheffer in zijn wiel met hem mee. Er ontstond een spannende strijd tussen de zes rijders waarbij Van Duffelen het meeste kopwerk verrichte. In de eindfase wisten Badie en Svendsen hem te passeren. Svendsen eiste uiteindelijk de vierde plaats op voor Badie. Van Duffelen werd zesde voor De Boer, Smits en Scheffer.

Voor het kampioenschap deden Molenaar en Van den Broek de beste zaken, zij liepen een punt in op leider in de tussenstand De Vits.

Molenaar kende een goede start van het weekend.

‘Mijn tempo was vanaf de vrije trainingen gelijk goed. Na een goede start in de eerste race kon ik samen met Sasha meteen weglopen van de rest. De laatste ronde heb ik er alles aan gedaan om mijn koppositie te behouden maar toch lukte het Sasha om zijn machine naast me te zetten in de laatste bocht maar daardoor as zijn exit niet optimaal en kon ik hem op de streep toch nog pakken! De tweede race was een beetje rommelig met rijders waarvoor ik moest uitwijken, ik kwam ook even naast de baan en als je geen slipstream meer kan pakken ben je gezien. Maar al met al ben ik toch weer een puntje ingelopen voor het kampioenschap.’

Voor Van den Broek was het precies omgekeerd.

‘De eerste race had ik een matige start en kon ik de aansluiting bij Sasha en Thom niet vinden. De tweede race had ik een goede start en toen Thom in de eindfase voor een gevallen coureur moest uitwijken wist ik dat het tussen Sasha en mij zou gaan. Bij het ingaan van de laatste ronde was het gat op hem nog iets meer dan 0.5 seconde maar hij maakte een klein foutje en ik had een goede laatste bocht, waardoor ik in de run naar de finish nog net aan hem voorbij kon gaan! Ik ben bovendien helemaal tevreden omdat ik op Oschersleben nooit zo sterk was, ik ging voor het podium maar op winst had ik niet gerekend.’

Voor Badie was niet alleen de motor maar ook het circuit nieuw.

‘Ik had pas een paar keer getraind op de R3 en het is even wennen aan de hogere snelheid en langere, snellere bochten dan de kartbanen waar ik normaal gesproken met de R125 op rijd. Maar het ging niet verkeerd, ik had in de eerste race nog de meeste moeite met de rijders uit de andere klassen die meer vermogen hebben maar dezelfde rondetijden rijden en je eigenlijk ophouden. In de tweede race heb ik het grootste gedeelte van de race op een mooie vierde plaats gelegen, wat best lastig was met veel wind en zonder slipstream. Helaas kwam Oliver me nog net voorbij maar ik heb super veel geleerd dit weekend en kijk nu al uit naar de volgende race op Assen!’

Uitslagen:

Race 1:

  1. Thom Molenaar
  2. Sasha de Vits
  3.  Niek van den Broek

Race 2:

  1. Niek van den Broek
  2. Sasha de Vits
  3. Thom Molenaar

Kampioenschap:

  1. Sasha de Vits
  2. Thom Molenaar
  3. Niek van den Broek