Een verslagje van mijn ÕthuiswedstrijdÕ op het stratencircuit van Oss. Voor de zekerheid en omdat het toch dichtbij is hadden we de oplegger donderdag al opgebouwd. En vrijdag avond brachten we de motoren en de rest van de spullen mee. Õs Avonds waren er inmiddels meer op de ÔcampingÕ gearriveerd. Zaterdag de gehele dag lekker gerelaxed en zondag hadden we dan pas ook de eerste training.
Zondag ochtend net voordat we de baan opgingen hing er een zeer mooie maar wel erg donkere wolk in de buurt van Oss en de vraag was dan ook hoe lang we het droog hielden. In parc-ferme stond ik onder de tent van de keuring te wachten, totdat het erg hard begon te waaien en dus wilden ze dat ik verderop ging staan, zodat ze hem afkonden breken. Inmiddels waren op de baan al verschillende strooibalen weggewaaid zodat we nog niet de baan opmochten. Gelukkig waaide deze toch nog over, en vijf minuten later mochten we dan toch wel de baan op. Omdat de lucht weer dicht getrokken was, moest je snel een goede tijd neerzetten, maar omdat deze baan toch wel erg gevaarlijk is tegenover de gemiddelde baan ging ik maar geen gekke dingen doen. En jawel, na vijf ronden viel de regen met bakken uit de lucht. Toch wilde ik wel eventjes nog in de regen rijden, maar doordat het ook nog begon te onweren werd de training gestaakt.
Inmiddels stond er op veel plaatsen in het rennerskwartier water en moest de brandweer op sommige plaatsen het water weg pompen, maar gelukkig stonden wij goed hoog. Wat me achteraf erg mee was gevallen was de twaalfde tijd die ik nog gereden had, al stond ik wel vier seconden achter de snelste.
Wat eigenlijk niemand verwachtte bleef het niet alleen bij een buitje, maar bleef het wel twee uur regenen en dus zat iedereen ÔgezelligÕ binnen. Gelukkig was het voor de tweede training net opgedroogd en konden beide motoren met de droogweer banden worden uitgerust.
Toen ik de baan opging zat ik gelijk achter tevens nieuwkomer Stuart Voskamp en hij stuurde best wel door dus bleef ik maar achter hem. Dit beviel goed totdat hij hem later de pits instuurde. Even later kwam ik achter de winnaar van de laatste race Rene Winkel en ik probeerde hem dan ook te volgen. Boven verwachting ging het erg goed, en reed ik zo nog een hoop van mijn tijd af, maar met het inhalen van de langzamere rijders was hij iets soepeler waardoor ik hem verloor. Om tussendoor eventjes weer op krachten te komen ben ik even de pits in gegaan. Toen besloot ik zelf maar mijn eigen ronden te rijden. En deze keer had ik niemand nodig om mijn tijd te verbeteren en kwam ik mooi als 9e over de streep. Met een rondetijd van wel vier seconden sneller als in de eerste training kun je wel van een verbetering spreken.
Gelukkig hadden we maandag tweede pinksterdag weer een warm-up. Zeer toevallig kwam ik ook nu weer achter de nummer 69 Voskamp op de baan. Ook nu reed ik weer achter hem aan, maar omdat ik met dezelfde gebruikte band reed als de training van de dag ervoor verloor ik erg veel tijd met de snelle rechtse bocht waar je bijna vol accelerend door heen gaat. Omdat we beide goed aan het jagen waren reed Voskamp de 3e en ik de 4e tijd.
Een keer vroeg op de middag al om 14.45 uur zouden we de race al hebben. Met een lekker warm weertje mochten wij onze kunstjes op het goed bezochte circuit laten zien over wel geteld 15 ronden.
Mijn start vanaf de vierde rij was zeker niet zo goed als in Eemshaven en gelijk vloog Ron van Steenbergen, die door een val in de training achter me stond, al voorbij. Ook in de eerste chicane was het een ramp. Ik werd totaal klem gereden en had ook nog een voorwiel dat blokkeerde waardoor ik niet in kon sturen. Ik stond toen ook nog eens bijna haaks op de rijder voor me. Hobbelend over de broodjes (die als chicane dienen) kon ik mijn weg vervolgen. Gelukkig pakte ik de eerste ronde er gelijk alweer twee terug en kwam ik als 13e langs. In de komende twee ronden heb ik nog een oosterbuur ingehaald en Mile Pajic had weer het asfalt van dichtbij bekeken en zo kwam ik op de 11e plaats terecht. Toen zat achter een groepje van twee man welke beide ook nieuwkomers zijn in de Supersport. Job van Velzen welke voor me reed was erg moeilijk in te halen. Toen ik hem na een aantal ronden eindelijk te pakken had, kwam (op een tot nu toe onduidelijke manier) de motor in een verkeerde versnelling waardoor van Velzen op start-finish voorbij kwam! Erg balen omdat ik het nu weer opnieuw moest proberen.
Rondenlang ben ik steeds bezig geweest om hem weer terug te kunnen pakken. Ook hij zat niet stil en we reden steeds snellere rondentijden. De laatste rondes reden we zelfs net zo snel als de kopgroep. Met nog twee ronden van het einde was ik op de 10e plaats beland doordat Stuart Voskamp die een erg sterke race reed in de snelste bocht van het circuit een klein foutje maakte en hierdoor met zeer grote gevolgen voor de motor op de spoorrails belandde.
Voor ik het weer doorhad zaten we alweer in de laatste ronde en ik wilde nog echt die 9e plaats pakken. Dit ging nog niet echt gemakkelijk, maar met aanremmen voor de laatste bocht moest het gaan gebeuren. Ik begon al met iets later remmen en omdat ik het niet leek te halen heb ik nog maar even de rem losgelaten en kwam ik al langszij. Hierdoor verloor ik wel wat bochtensnelheid en hoopte ik maar dat hij voor de finish niet meer langs zou komen. En met het voorwiel de lucht in kwam ik over de finish op, jawel, de 9e plaats.
Na deze eerste dramatische ronde was ik toch nog wel erg blij dat ik ben opgeklommen naar de 9e plaats. Echter in het kampioenschap ben ik een plaatsje gezakt tot een gedeelde 8e plaats samen met Jeroen Turkstra. Volgende week gaan we weer naar een stratenbaan, dit keer het circuit van Raalte.
Hopelijk tot ziens, Allard #10
