Racesport laat via een roulerend systeem een aantal mensen uit de Nederlandse racesport wereld aan het woord. Allard Kerkhoven is onze vaste columnist van dit seizoen.
Hallo race fans,
Vanuit een nat Assen weer een verslagje van uw racende reporter.
Op vrijdag konden we even lekker vrij trainen om kennis te maken met het gewijzigde circuit.
Afgelopen week had ik al het een en ander gehoord over rondvliegende stenen tijdens auto races, dus ik was benieuwd.
Het circuit ligt er prachtig bij moet ik zeggen.
De Nationale is sneller geworden omdat de beruchte stoeprand bij het uitkomen vrijwel verdwenen is en omdat de bocht ruimer is geworden. De knik voor de Stekkenwal is nu meer een echte bocht geworden, mooier dus. Verder kun je Duikersloot nu harder uit.
Wat me ook opviel is dat je niet naast de baan moest komen, want dat was een levensgevaarlijke modderzooi. Waarbij je tot de clipons in de modder wegzakt!!!
De grip op de baan vond ik ondanks het nieuwe asfalt super.
De enige kritiek heb ik op de douches; veel te koud, zonde!!!
Tijdens de trainingen op vrijdag bleek dat de remproblemen van Hengelo gelukkig opgelost waren. Het weer werkte lekker mee, ik kon droog en nat trainen.
De rond vliegende stenen vielen wel mee, hoewel ik van Wim Theunissen hoorde dat hij een steen door zijn kuipruit had gekregen, hier had ik zelf weinig last van.
De trainingen op zaterdag gingen wisselend. De eerste training in de regen had ik nogal last van weinig grip achter door een te ver versleten regenband. Regelmatig spinde het achterwiel, dat is wel kicken, maar zo maak je geen meters.
Voor de 2e training besloten Bert en m`n vader om met slicks te rijden, hierdoor vertrok ik eerlijk gezegd toch wel met een beetje kippenvel naar het parc fermee, want vrijwel iedereen stond op regenbanden en de bewolking beloofde ook niets goeds. Na de eerste ronde was ik toch wel tevreden met de bandenkeus en zag al veel mensen de pitstraat binnen rijden om ook slicks te gaan monteren. Ondertussen kon ik lekker gaan knallen, en zo stond ik ineens op de 4e plaats.Van mij mocht het nu meteen keihard gaan regenen. Helaas was de pret van korte duur want Lagemaat en consorten hadden inmiddels ook de slicks van stal gehaald en zo zakte ik naar de 12e plaats. Maar wel dik tevreden.
De warming-up training op zondag ochtend regende het voor de verandering weer eens, maar we hadden een setje van het allernieuwste type Dunlop regenbanden en die bevielen me dus echt goed. Zette dus zomaar even de 7e tijd neer. Hierdoor kwamen verschillende collega coureurs vragen hoe de nieuwe DunlopÕs presteerden. Voor de race lieten we deze plakkers er dus maar opliggen, want dat was ook weer een natte boel.
M`n start ging redelijk, alleen die voorkant bleef maar omhoog komen, hoewel Mike Veldhuizen het nog gekker maakte en me gewoon op het achterwiel voorbijkwam. In het dringen voor de eerste keer Nationale nam ik de lange route buitenom, in de hoop dat niemand af zou stappen, want dan zit je daar niet goed. Maar dat liep goed af.
Ik lag op de 14e plek, achteraan een groepje van zo`n zes man.
Rondje na rondje wist ik een plekje op te schuiven, totdat ik achter Jan Frank Bakker kwam. Doordat hij heel laat durfde te remmen, maar een lagere bochtensnelheid had, moest ik hem anders zien te pakken. Rondenlang zocht ik naar een gaatje.Uiteindelijk met het uitkomen van de GT ging ik heel erg vroeg en hard op het gas en kwam bij start-finish naast hem en kon hem zo afblokken voor de Nationale. Een tikkie eerder de rem loslaten en hebbes.
De volgende, die inmiddels een leuke voorsprong had, was Bram Appelo, die ik door weer vroeg op het gas te gaan in de Nationale vervolgens in de slingers van de Veenslang binnendoor kon pakken.
Lag ik ondertussen al wel op een 8e plaats, kicken!!
Ik zag nu in de verte Emiel Litjens rijden, maar die was toch te ver weg, zodat ik op een mooie 8e plaats finishte, de eerste punten zijn binnen, niet alleen voor het ONK, maar ook voor de “Rooky of the year“ competitie.
De volgende race is komend weekend op Eemshaven, waar ik afgelopen jaar al twee races heb gereden, waarvan ik er ntje wist te winnen en n keer samen met Peter Schalken en Ferry Stoffer nu 125 cc coureurs, voor de hairpin in de sloot belandde. Herhaling van een overwinning zit er nog effe niet in en nogmaals de sloot induiken lijkt me niet zo`n goed idee.
Hopelijk tot ziens
Allard #44
