Hallo racefans, deze, en alweer mÕn 5e column vanuit een zeer warm Assen. Na afgelopen twee weken de examens gedaan te hebben was het wel weer lekker om even te rijden.
Deze keer moesten we op zaterdag ochtend vroeg op, want om 10.00 uur was de eerste keer trainen, en dat zijn we in de 250cc niet gewend. Voor deze training hadden we nog een setje nieuwe remblokken gemonteerd die ik eerst heb in geremd. Na een paar ronden rustig gereden te hebben ben ik steeds sneller gaan rijden, hierdoor gingen mijn tijden gemakkelijk omlaag en hoefde ik totaal niet te pushen om een snelle tijd neer te zetten. Toen ik in de laatste minuten zag dat de tijden al bijna bij de magische grens van 1 min. 30 lagen ben ik er even goed voor gaan zitten om daar onder te duiken. Dit lukte en ik was dolgelukkig.
Na de training bleek ik hiermee een 12e tijd te hebben. Voor de volgende training hebben we nog wat andere sproeiers erin geplaatst omdat we teveel detonatie op n cilinder hadden. Ook de vering werd iets veranderd en ik kreeg een nieuwe achterband erop, om voor de stratenbanen er een paar over te houden.
De tweede training was een mooie lange training. We mochten in totaal zoÕn dertig minuten de baan op, voor Nederlands begrip is dat erg lang. Tijdens de tweede training heb ik in de pits even staan rusten. Toen ik zag dat Stuart Voskamp weer wilde vertrekken heb ik me ook klaar gemaakt om achter hem aan te gaan. Ik was ongeveer drie seconden later de baan op en deze afstand met Stuart bleef zo een aantal ronden. Jammer dat ik niet dichterbij kon komen om precies te zien waar ik tijd liet liggen.
Ik had wel mijn tijd verbeterd, naar een 1 min. 29.2 maar omdat de rest ook harder ging zakte ik op de kwalificatielijst naar een 15e plaats. Dat ik veel ronden onder de 1 min. 30 reed was voor mij een erg positief resultaat. Er waren coureurs bij die maar een enkele uitschieter hadden in de 1 min. 28.
Op zondag ochtend hadden we gelukkig weer een warm-up. Hierin lag ik de gehele tijd achter Jaap Hoogeveen, zo kon ik zien waar ik snelheid won. Ik zag al dat ik in de Ramshoek duidelijk harder ging, maar niet hard genoeg remde om hem in de
GT-bocht eruit te remmen. In deze warm-up gingen de tijden ook weer goed, bijna net zo snel als mijn snelste van zaterdag. Wat nu een 10e tijd opleverde.
Voor de race had ik dus goede hoop.
Tijdens het vertrek van de warm-up lap nog een proef start gemaakt, dit ging voor mijn idee super, en ik hoopte dus dat het met de echte start ook zou lukken. Met het opgaan van de Veenslang merkte ik al dat de motor geen gang maakte en al helemaal niet veel toeren wilde draaien. Ik heb toch geprobeerd te starten om te zien of het over zou gaan. Met de start vertrok ik snel alleen de motor deed niet mee, iedereen kwam snel en hard langs. Met het opgaan van de Veenslang dacht ik dat iedereen al voorbij gekomen was. Na, in het bochtige gedeelte nog een paar mensen gepakt te hebben, besloot ik toch de pits in te rijden. We konden niet gauw iets vinden dus dit betekende einde race.
Wij wilden toch wel graag weten waarom de motor het af liet weten. Na een tijdje bijna alles uit elkaar gehaald te hebben, keken we eens goed naar de bougies, en kwamen we tot de ontdekking dat er eentje bijna dicht zat, mogelijk doordat er een steentje in is gekomen die hem dicht geduwd heeft. Hierdoor was het dus onmogelijk een vonk te maken, waardoor hij op 1 cilinder reed.
Omdat Gert Pieper de race door een versnellingsbak probleempje ook niet uitreed en het wel voor elkaar kreeg om een start te krijgen in de Speed Trophy, bouwde wij de motor ook gauw weer op. Moeders was direct naar de wedstrijdleiding gegaan en zo mocht ik ook starten. Dit was natuurlijk super!
Deze start liep redelijk goed, alle Superport en Superstock machines kwamen gelijk voorbij. Maar in de bochten en met het remmen reden zij erg in de weg. Hierdoor ontstond er toch een groepje van 250 cc rijders. Na een paar man gepakt te hebben gingen Stuart Voskamp en ik ervandoor. We wisselden vaak van positie, in de Ramshoek ging ik hem zelfs een keer buitenom voorbij, en dat geeft echt een kick hoor! Doordat ik met het uitkomen van de Nationalebocht bijna een highsider had raakte ik Stuart kwijt. Mijn motivatie was ook iets minder geworden en zo kwam Mike Veldhuizen weer dichter bij, en er zelfs langs. Hier was ik het dus niet mee eens en ook met hem wisselde ik vaak van positie. Omdat het bij Stuart al gemakkelijk ging om hem in de snelle Ramshoek buitenom te pakken probeerde ik het ook bij Mike. Dit ging goed en ik had er echt weer zin in. De volgende ronde was hij weer voor me en ik verwachtte dat hij nu wel sneller door de Ramshoek zou gaan, maar ik kon hem net zo gemakkelijk buitenom weer pakken, echt lachen. Ik ben de wedstrijd voor hem geindigd. Toch nog een goed einde aan deze dag.
De volgende race is op de leuke maar ook wel gevaarlijke stratenbaan van Raalte. Hier heb ik vorig jaar met de Aprilia ook al gereden dus niet nieuw voor mij.
Hopelijk tot ziens
Allard # 44
