Voor alweer de tweede keer dit jaar vertrokken we naar Assen. Dit keer waren wij voor de verandering een keer het bijprogramma en wel van het WK Endurance, waar gestreden werd over 129 ronden. Ook het EK 125 had hier hun tweede race van het seizoen.
Doordat de Endurance teams uit twee of drie rijders bestaan, kregen zij ook erg veel trainingstijd. Hierdoor kregen wij in de Supersport maar twee keer twintig minuten, het EK 125 kreeg zelfs drie keer veertig minuten (hoezo bijprogramma!!!). Het was dus noodzaak om snel een goede tijd te zetten. Het enige geluk was dat er maar net dertig trainers waren, wat de veiligheid ten goede kwam.
De eerste training was de baan nog erg nat. Ik had het dan ook al snel erg naar mijn zin. De gehele training samen met Rene Winkel en Stefan Demeulemeester zitten stoeien. Om de paar rondes werd er van positie gewisseld. Zag ondertussen op mijn pitbord erg goede klasseringen, zat constant tussen 2e en 4e plaats. Toen ik even later zag dat ik naar de achtste positie was teruggezakt was het tijd om aan te zetten. Gauw Stefan ingehaald en harder gaan. Tot een aantal ronde later Stefan of Rene weer langs kwam en dan ging ook hij weer harder. Totdat drie ronden voor het einde Stefan net voor ons, in het knikje voor de Bult zijn Yamaha kwijt raakte en het erg natte gras opzocht. Toen waren alleen Rene en ik er nog. Toch gingen wij nog iets harder wat een vierde plaats voor Rene en een 5e tijd voor mij opleverde.
Ik hoopte dan ook, als n van de weinige, ´s middags tijdens de tweede training op regen. Het bleef wel erg bewolkt en koud, maar regen wilde er maar niet vallen. Dit weerhield me er natuurlijk niet van om er weer vol tegenaan te gaan. De eerste paar ronden heb ik dan ook lekker kunnen rijden en mijn tijden zakten dan ook erg lekker. Totdat ik halverwege de training besloot even mijn armen, die alweer voelbaar werden, te laten rusten. Ik stond op dat moment als 8e geklasseerd. De rest wachtte uiteraard niet op mij en ik zakte rustig naar de 11e plaats. Toen ik een minuut later weer vertrok kwam ik net achter een groep de baan op. Rustig wachten tot je wat ruimte hebt en weer vol er tegenaan. Totdat ik met remmen voor de Nationale bocht ineens een hoop water druppels achter mijn ruitje kreeg. Hierna besloot ik rustig de pitstraat in te rijden om te controleren op een lekkage. Waarschijnlijk kwam er nog ergens water uitgelopen van de natte training smorgens, dus ik ging weer lekker de baan op om gezien de tijd nog twee ronden neer te kunnen zetten. Jammer genoeg kreeg ik die niet. Doordat Rene Winkel door toedoen van een veel langzamere coureur gedwongen werd het gras in te sturen en haaks richting de Bult kwam, verstandig besloot hem neer te leggen. Echter zijn motor schoof door en kwam precies in de binnenkant van de baan bleef liggen. Hard hier omheen rijden was totaal onverantwoord dus kon ik een snellere tijd wel vergeten een 13e plaats was het uiteindelijke resultaat. Ik was hier dan ook niet mee tevreden.
Zondag eerste paasdag wordt er jammer genoeg ook dit jaar niet gereden, dus hadden we rustig de tijd om de motoren er weer goed bij te zetten, en ook de reserve kuip werd volledig bestickerd. We waren er dan maandag ook weer helemaal klaar voor.
´s Ochtends de warm-up om er weer even lekker in te komen!
De race zou pas starten, na de Endurance wat betekende dat deze pas om vijf uur was. Van te voren werd ik nog aan mijn armen gemasseerd door coureur en sportmasseur Piet Reede.
De start verliep beter dan ooit en ik haalde gelijk de rij voor me ook nog in. Remde iets te vroeg voor de eerste bocht en twee kwamen er terug. Aan het einde van de Veenslang kon ik echter Mile Pajic alweer pakken. Met insturen van de erg snelle Ruskenhoek ging kop starter Ron van Steenbergen onderuit. Na de eerste ronde kwam ik dan ook al als 7e langs. Strak achter Arie Vos, Jarno Janssen en Rene Winkel. Achter me had ik gelijk al een klein gaatje op Pajic. Jarno reed snel weg en een aantal ronden kon ik vlak achter Rene en Arie blijven, welke regelmatig van positie wisselden. Doordat geleidelijk aan mijn onderarmen toch weer begonnen op te spelen, liepen ze uiteindelijk toch van mij weg, maar ik liep ook rustig aan van mijn achtervolgers weg. Hierdoor reed ik wel een erg eenzame, maar wel zeer constante race. Tot op de finish hield ik dus de 7e plaats vast welke gelijk mijn beste resultaat in de Supersport tot nu toe is. Door de hier gehaalde punten stijg ik ook weer van een 13e naar een 9e positie in de tussenstand.
Aankomend weekend rijden we voor de eerste keer dit seizoen op het erg mooie Belgische circuit van Spa-Francorchamps, waar we vorig jaar ons seizoen nog afsloten.
Kijk ook op www.allardracing.com voor het laatste nieuws en de foto´s
