Dit keer een verslag van een niet ONK. Dit weekend heb ik, zoals jullie via Racesport.nl al hebben kunnen lezen, deelgenomen aan de Ducati clubraces. Hoewel we het al erg druk hebben met erg veel races kort dicht achterelkaar hebben we toch voor elkaar gekregen om hieraan deel te kunnen nemen.
Omdat er in dit weekend niet gereden kan worden, moesten we een andere motor zien te vinden. Gelukkig konden we aankloppen bij Hans Oosterhoff van Troll Engineering, welke de Troll Supertwin ( een motor welke een blok van een luchtgekoelde Ducati 900 SS heeft, maar een zeer opvallend en zeker zo goed sturend frame heeft) heeft ontworpen en er nog een had staan welke we dit weekend mochten lenen.
Omdat ik een Internationaal licentie heb mocht ik alleen in de snelle klassen rijden. En gezien de motor werd dit de International Sound of Thunder. Omdat ik met een motor van misschien tachtig pk moest rijden tegen erg ÔdikkeÕ DucatiÕs met zeker wel 130 pk, had ik zeker geen kans om hoog te eindigen.
Zaterdag ochtend net na half-twaalf hadden we de eerste training. Omdat ik nog geen meter met deze motor had gereden was dit erg spannend. Omdat deze motor erg klein geconstrueerd is voelde het eerst erg onnatuurlijk aan, maar na een paar ronden raakte ik wel gewend. Ik kon gelijk al wel zeggen dat het erg apart rijden is in een klasse waarbij je op het rechte eind met een erg hoge snelheid wordt ingehaald. Toch wist ik me een 25e tijd van totaal de 43 rijders te kwalificeren. En ik was er nog van overtuigd dat er nog meer te halen was voor de tweede training welke aan het einde van de dag was. Voor deze training hadden we de achtervering wat veranderd met als doel meer achterwiel druk in de bochten te krijgen.
Inmiddels was het een stuk kouder geworden en ook de zon liet zich niet meer zien. Het leek ieder moment te gaan regenen. En jawel, met nog geen tien minuten voor de training vielen de eerste druppels uit de lucht. Maar omdat het niet leek door te zetten besloten we toch maar richting parc-ferme te gaan. Net voordat we de baan opwilden begon het toch nog echt te regenen. We besloten nog af te wachten totdat het droog werd. Echter dit zou het nooit meer worden en zo waren we niet tot rijden toegekomen. Maar gezien het kleine aantal dat wel de baan opging waren we zeker niet de enige die hoopte dat het droog zou worden. Dit was erg jammer want er had zeker nog meer ingezeten.
Zondag tussen de middag hadden we als een van de weinige een warm-up. Dit was dus wel erg fijn doordat we de dag ervoor maar een training hadden gehad. Mooi op tijd vertrokken weer naar parc-ferme, maar doordat ze in de groep voor ons nog een erge crash hadden waarbij ook de ambulance de baan opmoest duurde het wat lang voordat we de baan opkonden. En ook nu weer kwamen de donkere wolken dichtbij. Ik begon dan ook gelijk zo snel mogelijk rond te gaan, maar met een paar minuten werden we afgeremd door een regenbui op het zuiden van het circuit. Net nadat ik twee druppels op mijn vizier had ging er al eentje voor me in de Stekkenwal gestrekt, oppassen dus! Rustig terugrijdend naar de pits was het zelfs nog erg spannend. In de pits waren er pas een paar druppels gevallen, en zou je zo weer de baan oprijden. Dit deed ik dan ook, maar niet om snelle tijden te zetten. Nee, dit deed ik zodat ik na het vallen van de vlag nog een aantal proefstarts kon maken. Dit was dan ook erg apart en dan ook totaal verschillend dan met mijn Yamaha R6.
Inmiddels was er erg veel publiek in het rennerskwartier te vinden, en dat is altijd erg leuk.
Voor deze race hadden we alleen een warm-up lap waarna gelijk de race begon. Doordat in de drukte en spanning ik toch weer bijna hetzelfde startte als op een 600Õtje ging het helemaal fout en zo had ik er nog maar n achter me. Maar ik besloot in de Nationale bocht de buitenlijn te pakken en dat ging erg goed en zo pakte ik gelijk een paar plaatsen. Ook op de Veenslang deden ze erg voorzichtig en daar maakte ik dan ook goed gebruik van net zoals de bochten erna. Omdat ze aan de binnenkant bij elkaar zaten te prikken kon ik gemakkelijk buitenom, en ik kan zeggen dat is erg leuk. Hierdoor kwam ik als 28e de eerste keer langs. Maar op de rechte einden kwamen ze me steeds aan alle kanten voorbij. Maar voor de Stekkenwal had ik er vaak alweer te pakken en in de Bult kon ik er ook weer pakken, en dan kwamen ze weer op snelheid voor Meeuwenmeer voorbij voordat ik ze in de Ramshoek weer buitenom pakte. Zo ging het eigenlijk de gehele race en dat was erg lachen. Met een groep van ongeveer 10 man was ik de gehele race in de weer. Ze zullen echt een hekel aan me gehad hebben, want in de meeste bochten klapte ik ze wel voorbij, dan wel binnen door, maar vaak ook gemakkelijk buitenom. Het was dan ook vaak erg spannend en in de GT-bocht zat ik dan ook twee keer in het gras! Maar ze kregen me na een aantal ronden in de gaten. En hielden het gat voor de Stekkenwal dicht, maar dit hield me er niet om ze buitenom in te halen. En na 12 ronden kwam ik dan ook op een nette 18e plaats over de finish.
Ik vond dit zeker een van de leukste races die ik ooit gereden heb en zeker met de meeste inhaalacties ooit door mij in een race gedaan. Dit heeft zeker nog vervolg en hoop er dan ook volgend jaar tijdens de Ducati clubraces er weer bij te zijn.
Maar eerst kijken we vooruit naar de ONK races tijdens de WK Endurance op het circuit van Assen komend weekend alweer,
Allard
