Moeilijk is misschien wel de beste omschrijving. Tijdens de opwarmronde van de tweede Supersport 600 race werden we zondagmiddag in Zolder geconfronteerd met een ernstig ongeval. Bernard Parys laat uiteindelijk het leven bij dat ongeval terwijl Arne de Wintere met zeer zware verwondingen wordt overgebracht naar het ziekenhuis van Genk.
Het zijn van die dagen die je als verslaggever en fotograaf voor dit medium liever niet meemaakt. Motorracen blijft echter een gevaarlijke sport en zo af en toe deel je dan mee in een stukje ellende.
De dag begon mooi op het circuit van Zolder. Na een natte zaterdagmiddag scheen op zondag het zonnetje volop en niets leek een mooie racedag in de weg te staan.
In de ochtend was er een prima overwinning van Bryan Schouten in de eerste race van de Supersport 600 klasse. Schouten, weliswaar enigszins aan zijn stand en status verplicht, leidde de race van start tot finish en won met ruime marge op Lesley ten Tusscher en Sander Claessen. Bobby Bos werd in deze eerste race keurig vierde.
Vervolgens was het de beurt aan de Superbike rijders voor hun eerste race. Vincent Lonbois toonde zich, zoals al het hele seizoen, een maatje te groot en won de race met speels gemak. Daarachter vochten Sebastian Le Grelle, Wim van den Broeck en Nigel Walraven om de overige podiumplaatsen.
Le Grelle kwam na een moeilijke openingsfase sterk terug en passeerde eerst Walraven en in de slotfase ook van den Broeck om alsnog een tweede plaats voor zich op te eisen. IDM Superbike van Zon Remeha BMW monteur Wim van den Broeck had van zijn teambaas Werner Daemen een snelle BMW ter beschikking gekregen en toonde aan het racen zeker nog niet verleerd te zijn.
Normaal sleutelt Wim van den Broeck voor onze landgenoot Pepijn Bijsterbosch maar op Zolder hadden de heren voor de gein de rollen omgedraaid. Na de derde plaats van Wim vroeg schrijver dezes voor de lol aan Pepijn of ze het niet beter zo konden laten voor de rest van het seizoen.
De tweede race in de European Supermono Cup werd een gemakkelijke prooi voor een beresterke Jerry van de Bunt. Ezequiel Iturrioz pakte de tweede plaats voor Arie Vos die op zijn KTM 690 Superduke voor de tweede keer dit weekend het podium mocht opzoeken.
Dan is het tijd voor de tweede race in de Supersport 600 klasse. Een race die er nooit zou komen. In de opwarmronde gaat het bovenop de Sacramentsheuvel vreselijk mis. Bobby Bos wordt van achter aangereden en dat zorgt voor een kegeleffect. Bos blijft gelukkig overeind maar Arne de Wintere gaat wel onderuit. Het lijdt tot een kettingreactie waarbij uiteindelijk vier coureurs onderuit gaan.
Björn Depret en Jimmy Gallros lopen ongedeerd weg na de crash maar Arne de Wintere en Bernard Parys worden geraakt door schuivende motoren en blijven ter plaatse liggen. Er wordt direct code rood gegeven en de rijders worden aan het eind van de opwarmronde de pitstraat ingestuurd om vervolgens via een opening in de pitmuur weer de startgrid te worden opgeleid.
Direct komen er al verhalen vanuit de in het achterveld staande coureurs over een serieuze crash op de Sacramentsheuvel. Ondertussen rijden de ziekenauto’s de baan op en zijn er ook rookwolken te zien boven de heuvel. Later blijkt dat er enkele machines door brand behoorlijk zijn toegetakeld.
De coureurs wachten op de startgrid op wat komen gaat. Het duurt vervolgens lang, heel lang voordat het sein van de wedstrijdleiding komt dat de tweede Supersport 600 race is gecanceld. De reden is dat de beide circuitartsen met ziekenauto’s mee zijn gegaan om Arne de Wintere en Bernard Parys medisch bij te staan op weg naar het ziekenhuis.
Bij iedereen op de paddock is het dan wel duidelijk dat het ernstig is. Bij mij wordt dat nog extra gevoed doordat Jimmy Gallros en Björn Depret met de wedstrijdleiding in de auto stappen om op de plaats van het ongeval een toelichting te geven op het gebeurde.
Vanuit diezelfde wedstrijdleiding komt enige tijd later het bericht dat de artsen onderweg terug zijn naar het circuit en dat het programma rond de klok van vier uur hervat zal worden. Rond die tijd klinkt inderdaad het geluid van motoren weer op de baan.
Een dik half uur later zie ik mensen op het racesecretariaat steun zoeken bij elkaar. Er vloeien tranen en op dat moment weet je dat wat we eigenlijk al een beetje in gedachten hadden ook waarheid is geworden. Bij het ongeval is een dodelijk slachtoffer te betreuren.
Het dodelijke slachtoffer draagt de naam Bernard Parys. Een naam die voor mij niet direct tot de verbeelding spreekt. Bernard reed zijn eerste seizoen in de het Belgisch kampioenschap Supersport 600 en kwam daarin uit bij de zogenaamde Juniors.
Uiteraard wil je als verslaggever een eerbetoon schrijven aan de overleden coureur. Op Facebook de nodige dingen opgezocht. Klote, pas 25 jaar, klote, bezig aan zijn eerste seizoen. In mijn foto’s van het weekend gezocht naar een foto van de nummer 17 in de Supersport 600 klasse. Helaas, niet te vinden in mijn archief.
Ik loop naar buiten en kom collega Marcel Renders tegen. Ik vertel hem over het overlijden van Bernard Parys en vraag Marcel naar een foto. Hij zegt foto’s te hebben maar die staan op een kaartje dat inmiddels in zijn auto ligt. Marcel zegt me toe het kaartje te gaan ophalen.
In het, bij deze race, provisorische perscentrum typ ik het stukje over het overlijden van Bernard Parys. Marcel komt vervolgens binnen met zijn kaartje en samen zoeken we naar een foto van Bernard. We vinden al snel een foto maar banaal als we als fotografen zijn zoeken we door naar een mooiere en betere foto. Die wordt gevonden waarna het verhaaltje online wordt gezet.
Ik besef me dan dat de raceverslagen nog ontbreken. Mede door het WK Superbike in Misano was de afspraak dat ik op de zondag één verslag zou maken van de beide Supersport 600 races, één verslag van de beide Superbike races en later op de avond nog een verslag van de tweede race European Supermono Cup die zo glansrijk was gewonnen door Jerry van de Bunt.
Emotioneel leeg lukt het echter niet meer om nog wat op papier te zetten. Bij thuiskomst lees je vervolgens wat zaken na waarbij ook de social media niet ontbreekt. Naast de vele blijken van medeleven lees ik ook weer een aantal volledig ongenuanceerde en ongefundeerde reacties over het circuit van Zolder.
Zolder is zeker niet het meest veilige motorcircuit op deze aardkloot. Met deze uitspraak haal ik absoluut geen wereldpers. Bij dit ongeval trof het circuit echter geen enkele blaam. Ik heb na afloop van de races gesproken met officials van de KNMV en de BMB die de beelden tot in den treuren hadden bekeken. Zij vertelden unaniem dat dit een stom ongeval was wat overal had kunnen gebeuren.
Natuurlijk is de Sacramentsheuvel een gevaarlijk punt op het circuit. De snelheid is er hoog en je komt als rijder blind over de heuvel heen. Als juist op dat punt er iets gebeurd is het zeker in een pak rijders een serieus verhaal. Dat is de simpele waarheid die Bernard Parys het leven kostte en Arne de Wintere met zeer zware verwondingen in het ziekenhuis deed belanden.
Beide coureurs werden na hun val geraakt door schuivende c.q. stuiterende motoren en hadden daarbij geen schijn van kans. De medische diensten hebben alles gedaan om de getroffen coureurs zo goed mogelijk te helpen. Voor Arne de Wintere lijkt het, vooralsnog, gelukkig redelijk goed af te lopen, voor Bernard Parys was dat helaas niet het geval.
De tweede Superbike race wordt ondertussen ook verreden en wederom gewonnen door Vincent Lonbois. Wim van den Broeck verslaat in een mooi duel Sebastian Le Grelle en wordt prachtig tweede. Nigel Walraven komt net als in de eerste race als vierde over de meet. Het heeft op dat moment echter even niet de belangstelling die het zou moeten hebben.
De dag na de race lees je vervolgens in de media dat de ouders van Bernard Parys voor de tweede keer in iets meer dan twee jaar tijd in diepe rouw zijn gedompeld. De destijds 24-jarige broer van Bernard verongelukte in 2014 bij een motorongeval op de openbare weg. Hoe hard kan je als ouders getroffen worden?
Op het moment van schrijven van dit verhaal zijn we minder als drie dagen voor de start van de eerste trainingen van de Dutch TT in Assen. Op dit moment heb ik echter nog totaal geen zin in de race van het jaar voor deze website. Ik weet echter van mezelf dat op het moment dat de motoren in Assen tot leven komen die zin direct terug is. Bernard Parys zou ook niet anders gewild hebben.
Tekst: Tiny Kolsters
