Superbike-coureur Bertus Folkertmsa bereidt zich voor op het nieuwe wegraceseizoen. In zijn tweede column vertelt hij hoe hij zijn conditie op peil houdt en waarom hij ongelukkig is met het ONK-weekend van 14-16 april op de N_rburgring.
Over vet, spiermassa, sneeuw en andere zaken
Een column schrijven is leuk, dat Ôie gelezen wordt is nog leuker, maar als er ook nog op wordt gereageerd is dat het allerleukst. Meteen na mijn vorige en eerste column was het al raak. Van verschillende kanten kreeg ik reacties. Het betrof vooral de beindiging van mijn activiteiten voor The Race Academy. Sommigen dachten dat met mijn besluit ook het lot van The Race Academy was bezegeld. Niets is echter minder waar. Ik mag wel zeggen dat ik een belangrijke bijdrage aan de raceschool heb geleverd, maar het is een team waar ik uitgestapt ben, en mijn plaats zal binnenkort ongetwijfeld weer door iemand anders in worden genomen, als dat al niet is gebeurd.
In het winterseizoen is er uiteraard minder contact tussen rijder en motorfiets. Maar soms moet je Ôm toch even aanraken en horen. Eind januari heb ik mijn tweede fiets weer even aan het lopen gebracht. Dat was toch echt weer even kicken. Heerlijk, het geluid uit de laser-uitlaat is werkelijk perfect. En dan, even de kraan opendraaien, ja, daar krijg je kippenvel van.
De motorfiets is bijna klaar. Wel moet er nog snelgas worden gemonteerd. Uiteraard doe ik dat om zo weinig mogelijk snelheid te verliezen bij het schakelen. Maar er is ook nog iets anders dat een rol speelt. De helft van de normale kwartslag die ik met snelgas aan het handvat draai zorgt ervoor dat ik minder snel vermoeid raak, vooral in mijn onderarmen. Als ik op deze wijze een operatie weet te voorkomen dan is me dat zeer welkom. Voorkomen is beter dan genezen. Om die reden training ik momenteel ook minder in het krachthonk. Ik heb gemerkt dat bij overbelasting de onderarmspieren de eerste klappen krijgen.
Ik probeer mijn conditie op peil te houden en zo mogelijk te verbeteren door veel te mountainbiken, tochtjes tussen de 25 en de 50 km. Meestal trap ik met Wietse of Frits, zowel vrienden als sponsors, richting Friesland, niet omdat ik verlang even in mijn geboorteprovincie te zijn, maar gewoon omdat het een mooie fietsroute garandeert. Beiden zijn ze betere fietsers dan mij, voor mij is het een uitdaging om in hun wiel te blijven. De bossen rondom Appelscha zijn voorzien van een uitgebreid net aan mountainbike-routes. In de afgelopen weken was het ideaal fietsweer, met temperaturen rond het vriespunt. Het leverde prachtige plaatjes op. Frits wist dat op een gegeven moment mooi onder woorden te brengen: ÔHet lijkt wel of we in een ansichtkaart fietsen, zo mooi is het hierÕ. Twee vliegen in n klap: gezond bezig zijn en genieten tegelijkertijd. Daar kan een hometrainer niet tegenop.
Mijn rugblessure begint zo nu en dan weer op te spelen. Vorige week had ik het erover met Gert Jan Verbeek (de trainer van SC Heerenveen). Hij nodigde me uit om de eropvolgende zondag bij het stadion langs te komen. De fysiotherapeut van de club zou er dan even naar kunnen kijken. Zo gezegd, zo gedaan. Op de behandeltafel zittend komt Gert Jan zelf ook nog even langs. ÔVeel te veel vet, BertusÕ was zijn spontane commentaar. ÔIk werk eraan, GertjanÕ, antwoordde en verdedigde ik me.
Na afloop van de behandeling heeft Gert Jan me nog een aantal oefeningen voorgedaan. Later op de middag heb ik nog weer even bij Appelscha gefietst en zo weer wat vetmassa omgezet in spiermassa.
Jammer, jammer, jammer. Dat dacht ik toen ik de ONK-data onder ogen kreeg voor dit seizoen. Ik doel hierbij op het derde weekend in april. De Wegracecommissie heeft gemeend dan een ONK-race te moeten organiseren op de N_rburgring. En laat dat nu ook hetzelfde weekend zijn waarop de WK 500 op het circuit van Assen wordt verreden. Daar had ik graag voor de derde opeenvolgende keer aan deel willen nemen. In de afgelopen maanden had ik met Christian Kellner de afspraak gemaakt om samen in Assen aan de start te verschijnen. Dat zou, met dus de nadruk op zou, een fantastische ervaring zijn geweest. Christian is een toprijder, waarvan ik ook nog veel kan leren. Ook voor de organisatie van het WK-evenement lijkt me dit niet goed. Ze proberen er echt iets van te maken met extraÕs als stuntrijders, marktkraampjes, muziek enz.
Ik zeg het nog n keer: erg jammer. Tegelijkertijd snap ik de dilemmaÕs waar de KNMV-wegracecommissie en de CRT voor staan. In de overvolle wegracekalender is het moeilijk om een gaatje te vinden. En dus moet er wel eens worden uitgeweken naar data die niet echt voor de hand liggen. Want afgezien van het feit dat het bewuste weekend samenvalt met de WK 500 is het risico dat er dan nog sneeuw ligt op de Ring aanzienlijk. Althans zo heb ik me laten vertellen. En hoewel ik lange tijd dorpsgenoot ben geweest van Johnny Tuinstra, ijsracen is toch niet mijn specialiteit.
Bertus Folkertsma
(in samenwerking met Otto Kuipers)
Reageren? Dat kan naar [email protected]
