Deze keer voor het zoveelste verslag vanuit Assen. Zoals ik de vorige keer al meldde waren er met mij slechts een paar coureurs die sinds Tolbert nog gereden hebben, wat wel eens een groot voordeel zou kunnen zijn. En nu kunnen we ook wel bevestigen dat het echt heeft gescheeld.
Op zaterdag ochtend begon het tegen de berichten in met nat en koud weer.
De regen die op de baan was gevallen leek ook niet meer op te drogen. Toen het tussendoor nog een aantal keer begon te regenen moesten we op het laatst nog de regenbanden monteren. Toen we klaar waren, was de training alweer een paar minuten begonnen. In het begin reed ik met Dondorff en Boesveld. Toen Lakerveld en Blok langskwamen, wist ik dus dat het harder kon.
Inmiddels was het achter op het circuit, Stekkenwal tot de Ramshoek, erg droog. Het ging vrij snel steeds sneller. Totdat ik op het pitbord door kreeg dat ik op de eerste plaats stond. En toch moest ook mijn tijd blijven verbeteren, omdat de baan steeds droger werd. Later kreeg ik zelfs door dat ik al twee seconden los stond van de nummer twee, niemand minder dan Henk vd Lagemaat. Dit ging lange tijd lekker, totdat ik in de laatste ronde Lakerveld weer voorbij ging en hij bij mij aanpikte, zo pakte hij nog even snel de pole voor mijn neus weg.
Uiteraard een beetje teleurgesteld kwam ik terug in de paddock. Maar met de vooruitzichten voor de middag zou ik zeker niet op de 2e plaats blijven staan. Voor de tweede en gelijk ook laatste tijdtraining was het mooi weer, een stel krappere sproeiers erin en weer gaan.
Ook deze training ging het gelijk al lekker. Wel nog de pits in geweest om de vering wat te verstellen, wat een stuk beter werd en ik weer een seconde sneller ging. Maar hoe sneller ik ging hoe erger het probleem weer werd. Omdat ik toch lekkere tijden reed en de training nog maar een paar minuten zou duren, bleef ik zo gewoon doorrijden. Dit resulteerde in een 7e tijd. Echter zou dit niet mijn startpositie worden, aan het einde van de middag kregen de eerste vijftien uit de Supersport en de 250 cc een Super Pole. Dit was een erg leuke ervaring om aan deel te nemen. Op een totaal lege baan in n ronde te laten zien wat je kunt. Echter zou me dit wel een positie kosten doordat, mijn eigen teamgenoot zelfs, Gert Pieper nog net weer iets sneller was. Een voordeel is wel dat ik nu vanaf de binnenkant mocht vertrekken.
Õs Avonds werd ik nog even gehuldigd voor mijn overwinning van de titel ÔÕRooky of the YearÓ. In een overvolle paddock bar, werd ik gehuldigd waardoor ik met twee bekers meer naar huis ging. Daarvan is er n een wisselbeker die inmiddels al voor de vierde keer is doorgegeven, en de andere beker mag ik zelf houden.
Voor de volgende ochtend waren de mensen van WP Suspension nog even naar de vering wezen kijken en hadden wat advies gegeven. In de warm-up werd dit geprobeerd en ik reed weer bijna een seconde sneller dan de dag ervoor en wist toch maar even de 5e tijd te zetten.
Voor de race had ik als enigste doel, voor Pieper te eindigen om nog de top tien binnen te komen. Gert noemt zich inmiddels “Allards rode lap“.
Mijn start was mede door een haperende koppeling niet zo best en ik kwam bij de Nationale bocht als ongeveer 15e aan. Omdat ik aan de binnenkant stond kon ik hem er makkelijk tussen gooien. Het begon met heel laat remmen, eigenlijk zelfs te laat en hem met de achterrem dwars zettend kon ik me er nog net tussen duwen. Hierdoor kwam ik er toch wel weer als 8e uit. En kon het naar voren rijden weer beginnen. Even later lag ik zesde met vlak voor mij TT-wildcard rijder en tweede in de tussenstand staande, Jarno Boesveld. Met hem ben ik een tijd in gevecht. In de Ramshoek wist ik met mijn motor een aantal keer naast die van hem te komen, maar met insturen van de GT-bocht remde hij mij er weer uit, dus moest ik wachten op een goed moment, liefst dat ik gelijk een gaatje zou kunnen slaan.
Ondertussen was de slechter gestarte Jarno Janssen ons gepasseerd en ging rustig verder naar voren. Maar na een aantal ronden zou hij de motor, die hij van Filart gebruikt, met pech aan de kant moeten zetten. Zo lag ik automatisch alweer op een zesde plaats. Toen het inhalen begon van de langzamere rijders, had ik het geluk dat ik bij de Ramshoek erg gemakkelijk langs kon, maar Boesveld moest in de remmen en zo had ik gelijk een behoorlijk gat, en kon ik gewoon zonder gehijg in mijn nek verder rijden.
Ondertussen waren Boesveld ik al knokkend een stuk dichter bij Lakerveld en Blok gekomen. Lakerveld die nog last heeft van zijn tijdens een EK opgelopen botbreuk, moest steeds meer terrein inleveren. En zo kon ik hem voorbij en reed ook gelijk weer bij hem weg. Jan Blok had ik alweer als mijn volgende slachtoffer aangewezen. Echter de wedstrijd duurde niet lang genoeg en zo zou ik dus als vierde eindigen.
Weer een beter resultaat en belangrijker, mijn rondetijd was weer verbeterd met nu zelfs een tijd van 1.25,9. Ook had ik nu weer de nummer tien in de tussenstand en eveneens teammaat Gert Pieper achter mij gehouden, zodat ik nu nog maar met n punt achter hem sta. Tijdens de laatste race op het circuit van Francorchamps hoop ik dan toch ook zeker dat ik de top tien binnen kom.
Op maandag had ik nog de mogelijkheid om op een Yamaha R6 racer van het team van Ap Deroue te rijden tijdens een circuitdag van laatstgenoemde.
Nogmaals bedankt Appie!!!
Dit ging ook boven eigen verwachting heel goed. Het zwaar sturen vergeleken met een 250 cc viel mij ook echt mee. Vooral met het Ramshoek uitkomen kun je zoÕn 600 nog echt laten gillen, en een aantal keer zelfs met het achterwiel wegbrekend richting de GT. Al met al dus een super dag, met ook weer heel mooi weer.
Ik hoop jullie natuurlijk weer te zien op het circuit van Francorchamps op 20 oktober voor de allerlaatste race van 2002.
Groeten, Allard #44
