Het zijn onzekere tijden voor Dutch Superbike coureur Harry van Beek. De kans is erg groot dat de coureur uit Wezep afscheid van de sport zal moeten gaan nemen.
In de schuur staat nog een Suzuki, bouwjaar 2004. Niet helemaal bij de tijd, wel een snelle fiets.
Als het juiste telefoontje komt stapt Harry van Beek zo weer op. Maar de schilder uit Wezep (40) gelooft sterker in een afscheid met stille trom uit het wegracewereldje.
Van Beek leeft op het sportieve vlak in onzekerheid, maar het knaagt niet aan hem.
"Het is naar om uit te stappen", klinkt het aan de ene kant. Maar er staat zoveel moois tegenover. Meer aandacht voor zoon Tom van tweeënhalf, of de visavonturen met Ronald ten Kate. Ze vangen soms snoekbaarzen van een meter. "Ga ik dat toch lekker vaker doen?"
Als het gaat zoals Van Beek denkt rijdt hij dit jaar enkel nog een paar Cup-wedstrijden bij de Superbikes. Lekker makkelijk, trainen en racen op dezelfde dag. Op een beduidend lager niveau dan hij gewend is, dat wel.
"Daar kan ik races winnen, dat is ook weer leuk."
Winnen was Van Beek het laatste jaar niet gegund. Op de kletsnatte Nurbürgring baarde hij opzien met een tweede plaats. Maar met een marginaal budget was concurreren met de toppers onmogelijk.
"Voor een amateur is de motorsport geen haalbare kaart meer. De teams bepalen, je word een eenling door een gebrek aan geld. Ik had achtduizend euro te besteden, sommige jongens het tienvoudige. Dan heb je daar vrede mee, ga je er niet als een blind paard achteraan jagen. De drijfveer om weer op te stappen is daardoor ook minder. Ik kijk wel uit. Ik ben nu eigen baas, als mij wat overkomt kan ik twee maanden niet op de ladder staan. Dan heb ik echt een probleem."
De wilde haren zijn een beetje verdwenen met de veranderde regels en wetten in de sport. Van Beek, nationaal kampioen Supersport in 1999 en 2001, heeft niks met computers en laptops, spullen die heden ten dage een bepalende rol spelen.
"Wij stelden een motor af met de natte vinger, dat was de helft van de sport. Het veranderde al door de invoering van slicks, banden zonder profiel. Dat maakte het duurder, omdat je ze niet door kon verkopen. Er zit tegenwoordig zoveel techniek in een fiets, dat de kwaliteiten van de rijder steeds minder van belang zijn. In las dat de Formule 1-auto straks zelf schakelt. Dan houd je niks over, zit er alleen nog een poppetje in de auto. Is niks voor mij."
Innerlijk heeft hij geaccepteerd dat er geen vervolg komt en het bij achttien jaar op de circuits blijft. Dat Bertus Folkertsma nog enorm zijn best doet om samen met Van Beek een team op touw te zetten, is leuk. Maar in Wezep wordt niet meer op een enthousiast telefoontje gerekent.
"Voor mij moet hij geen risico’s nemen, hij moet ook aan zijn eigen sponsoren denken."
Van Beek zal nog een licentie aanvragen voor de zekerheid. Hij kan waarschijnlijk wel een paar keer aan de bak op de tweezits Suzuki, omdat Barry Veneman niet altijd tijd heeft. En dan is het over en sluiten. Met een beetje weemoed en prachtige herinneringen.
"Tom heeft een minibike, vind-ie leuk. Maar als hij gaat voetballen of tennissen vind ik het ook prima."
