Na het T.T.-evenement had het START-team even een paar weekjes rust, maar op 20 en 21 juli waren we wederom actief op het Circuit van Drenthe; dit keer voor een O.N.K.-race. Het weekend stond in het teken van de Jubileumraces in verband met het 80-jarig jubileum van de MC Assen.
De in dit kader uitgenodigde oud-coureurs en dito motoren kwamen vanwege de problematiek inzake geluidshinder echter weinig aan bod. Zij mochten zondag ÂŽÂŽn keertje de baan op voor het rijden van een aantal demo-rondjes.
Training
Omdat de klassiekers op zaterdag dus niet mochten rijden, werd het aantal trainingen voor de andere klassen uitgebreid naar 3 sessies. En die extra kilometers zijn natuurlijk mooi meegenomen om nog wat dingetjes uit te proberen. Wel werden alle sessies bestempeld als offici‘le kwalificaties. En aangezien de weermannen ons wisselende weersomstandigheden in het vooruitzicht hadden gesteld, moest er in elke sessie wel danig gas gegeven worden. En gas gegeven werd er zeker, want de Zweed Jan Hanson, tijdelijk uitkomend voor het ESHA-Kobutex-team, was een klasse apart. Het weer bleef goed en met een tijd van 1.22.46 was hij oppermachtig; daar konden de Nederlanders absoluut niet tegen op. Tweede man Barry Veneman moest al 1,4 seconde toegeven en daarna volgden er een aantal mannen in de 1.24.
Evert reed zijn beste tijd in de tweede sessie en het lukte net niet om ook in de 1.24 te duiken. Met 1.25,19 realiseerde hij de 8e tijd en daarmee een mooie plaats op de tweede startrij. Althans voorlopig, want er stond nog een superpole op stapel, waardoor er nog verschuivingen konden plaatsvinden. De superpole (voor de eerste 10 rijders) was echter verplaatst naar de zondagmorgen, dus de definitieve startpositie zou dan pas worden bepaald.
Zondag
In tegenstelling tot gisteren kregen de weermannen nu wel gelijk. Õs Morgens werden we dan ook gewekt door donder en bliksem, gevolgd door een enorme hoosbui. Hierdoor viel de superpole letterlijk en figuurlijk in het water. Jammer natuurlijk, want Evert had het wel leuk gevonden om dit te doen. In ieder geval stond de 8e startpositie nu wel vast. Wel werd er een langere warm-up gereden. En in verband met een opdrogende baan liet Evert nog snel de regenband wisselen en wist de tweede tijd op de klok te zetten. Dit zegt natuurlijk niets voor de race, maar geeft wel een lekker gevoel. Nu maar afwachten of al die buien overwaaien en of er al dan niet nog water uit komt vallen, want dan zal het weer een pokerspel worden voor het juiste type band.
De bandenpoker bleef gelukkig uit; vlak voor aanvang van de race was de baan nog wel nat, maar was er door de 250 cc-jongens al een droog spoor gereden. Er waren ook geen donkere buien in aantocht, dus koos Evert voor het droogweer-profiel.
Bij de start lukte het Evert niet om ŽŽn of meer plaatsen goed te maken en kwam hij dus als 8e door. Daarna moest Ôie achtereenvolgens plaatsen prijs geven aan de opmerkelijk sterk rijdende Van Ginhoven, aan Van Kleef en Pajic. Laatstgenoemde ging echter in ronde zes in de fout en daardoor kwam Evert weer op de 10e plek terecht. Inmiddels was Jan Hanson al met de noorderzon vertrokken en kon niemand in zijn spoor blijven. Vanaf de zevende ronde ontspon zich een fantastisch mooi gevecht om de plaatsen 7 tot en met 11. Samen met Van Ginhoven, Van den Bulk, Van Kleef en Winkel ging Ôde NootÕ de strijd aan. Het was continue stuivertje wisselen; dan lag Evert 9e, dan weer 11e, een ronde later lag Ôie 10e , vervolgens weer 8e. Wie zou er aan het langste eind trekken?
Uiteindelijk zouden de achterblijvers de beslissing brengen. Want vier ronden voor tijd kwam het strijdende 5-tal in een grote groep langzamere rijders terecht. Bij het insturen van de Nationale Bocht koos Evert voor de binnenkant en dat bleek de beste optie te zijn. ÔDe NootÕ en Van Ginhoven kwamen er samen het beste doorheen en de andere drie moesten duidelijk terrein prijsgeven. In hun jacht om er weer bij te komen gingen Winkel en Van den Bulk zelfs van het padje, waarbij Winkel nog wel weer op kon stappen. Intussen had Evert zich los weten te rijden van Van Ginhoven en was de 7e plaats zo goed als zeker. Of zat er met nog twee rondjes te gaan nog meer in het vat? Evert liep namelijk razendsnel in op zesde man Arno Visscher. Het lukt net niet om Visscher te achterhalen; het verschil op de streep bedroeg slechts een halve seconde. Maar we waren super tevreden met de 7e plaats, waar Evert flink voor had moeten knokken: Ôdit was Ôclose racingÕ en hartstikke mooi, alleen heel jammer dat ik de eerste paar rondjes niet goed in mijn ritme kon komen. Dan had ik misschien met de voorste mannen mee kunnen strijden.Õ
Achteraf werd een 7e plaats zelfs nog een 6e, omdat Hanson werd gediskwalificeerd. Bij de technische keuring wilde zijn motor namelijk niet starten. En door het uitvallen van Van den Bulk en Van Loon klom Evert naar een mooie 5e plaats in de tussenstand.
