Het geluk zit in een klein bochtje Een zware explosie, een salto bijna mortale, een verjaardagsfeest, luidruchtigheid in een net restaurant, een afscheidsfeest, een snelle nachtelijke autorit en geluk in een klein bochtje. Dat moest Raymond van der Molen allemaal doorstaan voordat hij eindelijk met een zevende plek in de tas zijn caravan weer kon aankoppelen om hoofdschuddend huiswaarts te rijden. Al op vrijdagavond ging het mis. De elektrische installatie van de caravan werd even aangesloten op het hoogspanningsnet, en met een explosie knalde de zekering uit de caravan, omdat 380 Volt nu eenmaal wat veel van het goede isÉ. Foto Mario Eleveld
Zaterdag zette Raymond in de ochtend een negende tijd, en iedereen voelde aan dat dat in de middag nog wel beter kon. Al bij de eerste doorkomst van de middagtraining reed Raymond snel, maar daar bleef het bij. Bij de eerste chicane raakte Raymond de opstaande kerbstone en werd hij richting greppel gelanceerd. Fiets over de kop, maar de coureur gelukkig onbeschadigd. ÒHet was net dat kleine bochtjeÓ, klaagde Raymond die door dit voorval terugviel naar een dertiende starttijd.
Erik en Marcel moesten aan de gang, want er was heel wat schade te herstellen. Een geluk hierbij was het late tijdstip op de zondag van de race. Dat gaf wat extra tijd om de boel weer op scherp te krijgen. Maar niet alleen dat. Met Liza Reurs vertrekkend uit het team naar de Engelsman van haar dromen, en met de verjaardag van Leen ÔopaÕ Leynse, was er nog veel te doen. Britse bolhoeden en de Engelse vlag sierden de nederzetting van ERT2000 in Raalte En natuurlijk slingers en ballonnen aan de caravan van Leen, de rode lantaarndrager van de Superstockklasse.
Leen Leynse staat bekend om zijn keurige rijstijl, en om het feit dat de Honda Fireblade in deze klasse toch nog een paar pk-tjes tekort komt. Geeft allemaal niet, lekker racen en leuke mensen ontmoeten, Leen weet als geen ander waar het om gaat! Sinds Raalte staat zijn leeftijd op zijn motor.
Of ERT2000 nog welkom is in een horecagelegenheid in Raalte, moeten we volgend jaar afwachten, maar gezellig was het in elk geval wel. Liza kreeg een waardig afscheidscadeau (hagelslag, pindakaas, drop) en de bediening moest heel wat schalen en bier naar de lange tafel bij het raam brengen. Op de terugweg nam Raymond een verkeerde afslag, waardoor hij op de Luttenbergring terecht kwam. Nu draaide hij met vijf man in de auto, Leen voorin, droomtijden! Maar ja, routinier Leen gaf de aanwijzingen die niemand anders Ray tot dan toe had gegeven.
Op zondag bereidde Bianca een overheerlijk Brits ontbijt, met van die worstjes, scrambled eggs, champignons en natuurlijk spek en toast. Delicious! Na alle voorbereidingen om de motor weer scherp te krijgen, ging Ray snel van start. Hij kwam als tiende door, na weer bijna te zijn gevallen in dat kleine bochtje, en het leek erop dat dat zo zou blijven. De speaker schalde inmiddels over het circuit: Leen Leynse werd gefeliciteerd met zijn verjaardag en het publiek pakte collectief de zakdoek nadat werd omgeroepen dat Liza ERT2000 ging verlaten, omdat ze de Martin van haar leven in Engeland had gevonden.
Bleef Raymond dan tiende? Nee! Want voorin werd vreselijk hard gereden. Koploper Paul Mooijman werd door John Bakker ingehaald, ook Bob Withag trok erlangs. Hij zou later winnen. Maar Bakker kwam ten val, dus Raymond negende. Vanaf die plek reed hij naar Arno Slabbekoorn toe en in de laatste ronde gebeurde het. Slabbie verremde zich, wr dat kleine bochtje, en Raymond schoot erlangs! Als achtste werd Ray afgevlagd. Een tijdstraf voor Alwin Hes bezorgde Raymond uiteindelijk de zevende plek. Een prima resultaat!
Na afloop trakteerde hij zichzelf op iets heel lekkers. Franse kaas met Engelse drop. Goed. Liza many thanks and see you soon!!
Tim de Jong
