Op Hemelvaartsdag kwam Dutch Superbike coureur Rob Hakvoort tijdens de trainingen op het Varsselring circuit in Hengelo zwaar ten val. De Racing against Cancer coureur werd overgebracht naar het Slingerland ziekenhuis in Doetinchem alwaar de artsen vier gebroken rugwervels constateerden.
De afgelopen dagen hebben wij jullie regelmatig op de hoogte gehouden van de toestand van de ongelukkige coureur maar vanuit het ziekenhuis doet Rob nu zelf zijn verhaal:
"Het ging donderdag tijdens de vrije training eigenlijk heel goed, tot dat bewuste moment. Ik ging de bocht in en wist toen eigenlijk al dat ik te hard erin ging (uit de data bleek inderdaad dat ik er 10km per uur harder in ging dan voorgaande ronden). Ik probeerde dit natuurlijk te corrigeren, maar het asfalt was op, waardoor ik snel in de mulle akkergrond terecht kwam. Deze grond was net ingezaaid en was zo mooie hobbelig neergelegd, en al snel moest ik het stuur loslaten en kwam ik zeer hard in aanraking met de grond.
Ik heb alles zeer bewust meegemaakt en toen de enorme stofwolk weg was, was mijn monteur Richard al ter plaatse en deed voorzichtig het vizier open. Door de klap kon ik alleen uitademen, maar het inademen wilde maar niet lukken waardoor ik me niet echt op mijn gemak voelde. Gelukkig kreeg ik een spuitje tegen de pijn en werd ‘na protest van mezelf’ mijn pak van mijn lichaam geknipt en kon in me opmaken voor een ritje ziekenhuis.
Daar werden foto’s genomen en werd er een MRI scan gemaakt. De uitslag was niet echt negatief, want veel slechts was er niet te zien, maar toch werd er nog even een CT-scan gemaakt. Toen de arts de scan had bekeken gebaarde hij iets in mijn richting, waardoor ik dacht: gelukkig het valt mee. Hij zei: 3 ruggenwervels gebroken en 1 verbrijzeld. Ja dat valt dan wel even rouw op je dak zoals we dat zo mooi zeggen.
Ook de artsen waren nu wisselend van mening. De één zei dat ik niet geopereerd hoefde te worden en de andere zei juist weer van wel. Zojuist (maandagmiddag) kreeg ik dan de definitieve uitslag en deze was gelukkig NIET OPEREREN. Daar valt een kilo of 100 van me schouders af. Morgenvroeg (26 mei) wordt ik gegipst van mijn hals tot aan mijn kruis en als er dan een ambulance beschikbaar is wordt ik vervoerd naar mijn ouders, om daar 10 dagen echt helemaal plat op bed te liggen. Na deze 10 dagen mag ik langzaam beginnen met revalideren en na ongeveer 6 weken mag dan het gips er weer af.
Ik voel me eigenlijk heel erg goed en ik heb ook bijna geen pijn meer. Ik ben blij met het goede nieuws en ga hard aan mijn herstel werken.
Ik wil iedereen heel hartelijk danken voor de steun per mail, sms of hoe dan ook en ik hoop dat ik 13 augustus kan rijden op de circuitdag voor zieke gezinnen want dat wil ik eigenlijk niet missen."
