Motorracen begon kort nadat de tweede motorfiets gemaakt was. Endurance racen is begonnen toen men er achter kwam dat de langzamere fiets verder kon reizen voordat hij verliep. De eerste Isle of Man TT race in 1907 ging net zo veel over ÒEnduranceÓ als over snelheid en in hetzelfde jaar werd er ook een race gereden tussen Parijs en Praag. Aan de overkant van de Atlantische Oceaan werd een jaar later een race gereden van New York naar Chicago; al deze evenementen werden gereden op openbare wegen.
In de vroege jaren ( tot ongeveer de jaren zestig), had het overleven van een lange afstandsrace heel veel te doen met persoonlijk en zowel mechanische ruigheid; op de resultaten van de eerste Bol dÕOr races laten zien dat er per motor n rijder beschikbaar was. Tot de zestiger jaren was het finishen in een 24- uurs race een behoorlijke prestatie. De zeventiger jaren en begin jaren tachtig werden het tijdperk van experimenten, met een diversiteit aan one-off en speciale machines die fabrieks- en priv-teams werden ingeschreven. De Elf Hub-centrum bestuurde hebbedingetjes zijn waarschijnlijk het meest gedenkwaardige motoren uit deze periode, maar het Endurance schouwspel zag ook de geboorte van de GSX-R750 en de Honda RC series.
Tussen midden jaren tachtig en negentig groeide de betrokkenheid van de vier grote Japanse fabrieken en werden de klassen aanzienlijk competitief. In 2000 werd het management van het Wereldkampioenschap Endurance overgenomen door de organisatie Octagon Motorsports, dat nu FG Sport heet. Er werden meer races op de kalender gezet en er werden 10 teams gecontracteerd om het hele kampioenschap te rijden in plaats van dat ze zich moeten focussen op twee of drie races. De reeks kan zich nu ( met ongeveer 20 vaste teams en veel landen betrokken zijn) echt een Wereldkampioenschap noemen.
