Fenomeen Rossi

364

door: Henk Keulemans De 74e aflevering van de Dutch TT kent ŽŽn groot fenomeen en dat is Valentino Rossi. Na vijf wereldtitels in vier verschillende klassen te hebben behaald, vond ,,The Doctor” dat hij aan een nieuwe uitdaging toe was. Daarom verruilde hij de tot nu toe oppermachtige Honda RC211V voor de mindere Yamaha YZR M1. Maar ook met deze machine weet Rossi te winnen!

Valentino Rossi is absoluut ŽŽn van de beste motorcoureurs ooit. Voor velen is het Italiaanse motor-fenomeen zelfs de beste aller tijden. Zeker is, dat Rossi de meest populaire rijder uit de 55-jarige geschiedenis van de Grand Prix-racerij is. Het is onvoorstelbaar, maar op 25-jarige leeftijd heeft de Italiaan eigenlijk al alles gewonnen, dat er te winnen valt! Na de 125cc-wereldtitel in 1997 volgde twee jaar later het kampioenschap bij de kwartliters. In 2001 pakte Rossi de hoogste eer in de 500cc-categorie. Door de invoering van een nieuw technisch reglement werd de ,,koningsklasse” met ingang van het seizoen 2002 omgedoopt tot ,,MotoGP”. Het maakte Rossi allemaal niets uit, want ook op een 990cc metende viertaktmachine toonde hij zich de laatste twee seizoenen het sterkst. Bovendien won hij voor zijn toenmalige werkgever Honda in 2001 de prestigieuze Acht Urenrace in het Japanse Suzuka. Eerder dat jaar bezorgde hij Honda op haar thuiscircuit de 500e GP-overwinning. Natuurlijk was het ook Rossi, die in hetzelfde seizoen de laatste 500cc-GP uit de geschiedenis op zijn naam schreef! Tot nu startte de Italiaan (en dan schrijven we tot en met de GP van Itali‘ in 2004) in 128 GP’s waarvan hij er 61 winnend wist af te sluiten! Ook dat is een record. En nog is zijn honger naar successen niet gestild!







Zo vader, zo zoon
Dat Valentino Rossi in het zadel van racemachine belandde, is niet verwonderlijk te noemen. Vader Graziano was namelijk ook een succesvol coureur. Senior, geboren op 14 maart 1954 in het aan de Adriatische zee gelegen Pesaro, was in zijn tijd een verrijking voor het Grand Prix-circus. De flamboyante Italiaan groeide al snel uit tot ŽŽn van de grote lievelingen van de racefans. Graziano had oog voor show. Hij viel niet alleen op door zijn lang gelokte haren, gulle lach en kleurrijke kleding, maar ook de manier waarop hij zijn 250cc-Morbidelli de sporen gaf. Nadat Rossi midden juni 1979 op het circuit van Rijeka een Grand Prix had weten te winnen, zijn eerste, deed hij dat zes dagen later in Assen nog eens dunnetjes over. ,,A star was born”! Graziano boekte zijn zege in Joegoslavi‘ overigens met het startnummer 46. Een nummer, dat voor zoonlief heilig zou worden als uiting van respect voor zijn vader. En bovendien een aantal jaren later op de GP-circuits ongekend populair zou worden!

Na in 1979 als derde in het wereldkampioenschap 250cc te zijn ge‘indigd stapte Rossi senior over naar de koningsklasse. Ook op een 500cc-machine boekte hij successen, maar won er nooit een Grand Prix mee. Dat Papa Rossi niet succesvoller was, kwam mede door zijn ,,buigen of barsten stijl”. Die manier van rijden werd hem bijna fataal. Nadat hij eerder ernstig gewond was geraakt bij een ongeval met een rallywagen, kwam Graziano eind 1982 bij een race in Imola met een snelheid van meer dan 240 km/uur zwaar ten val. Opnieuw raakte Rossi zwaar aan zijn hoofd gewond en lag geruime tijd in coma. De Italiaan herstelde, maar racen was er voor hem niet meer bij.
Toen Graziano Rossi op 23 juni 1979 de TT van Assen won, lag zijn nauwelijks vier maanden oude zoon Valentino lekker te slapen in de armen van moeder Stefania. Valentino zag op 16 februari van dat jaar het levenslicht. Tussen vader en zoon ontstond een unieke band. ,,Ze zijn meer broers van elkaar dan vader en zoon”, vertelde moeder Stefania eens. ,,Graziano is altijd Valentino’s bondgenoot geweest. Als Valentino niet naar school wilde, of hij kwam thuis met slechte cijfers dan kon hij altijd op steun van Graziano rekenen.” Dat laatste kan zoonlief nog steeds. Toen Valentino tien jaar oud was, gingen zijn vader en moeder trouwens uit elkaar. Hun werelden waren te verschillend geworden. Maar de verstandhouding tussen de twee is altijd goed gebleven.

In navolging van zijn vader kreeg kleine Rossi steeds meer interesse in snelheid op wielen. Graziano vond het prachtig dat zijn zoon wilde racen, maar drong hem nooit iets op. Via de karts en de minimoto’s belandde Valentino tenslotte in het zadel van een echte racemotor. Als coureur ontwikkelde Valentino zich iets intelligenter als zijn vader. Aangevuld met een beetje meer snelheid.

In 1996 maakte Rossi junior zijn GP-debuut en won dat jaar in Brno direct zijn eerste Grand Prix. Een jaar later werd hij 125cc-wereldkampioen door o.a. de Dutch TT te winnen. Wat deze plaats betreft, werd de slogan ,,zo vader, zo zoon” perfect, toen Valentino er een jaar later de race in de 250cc-klasse wist te winnen. Na de zege van papa in 1979 een unieke prestatie, want het was de eerste keer dat op de Drentse heide na de vader ook de zoon de TT op zijn naam wist te schrijven!
Ook op het gebied van een stuk show trad Valentino in de voetsporen van zijn vader. Bijnamen als ,,Rossifumi”, ,,Valentinik” en ,,The Doctor” zagen het levenslicht. En met zijn prestaties in combinatie van zijn grollen grappen, is de supportersschare van ,,Vale” de laatste jaren gigantisch groot geworden. Op alle circuits waar ter wereld dan ook is sprake van een heuse ,,Rossi-mania” en voert de kleur geel in combinatie met het nummer ,,46” de boventoon. Valentino Rossi geniet van het racen, de successen en zijn populariteit. Alleen het feit, dat hij niet meer normaal over straat kan gaan (dat is zeker in Itali‘ het geval) beperkt hem in zijn vrijheid. Daarom leeft de Italiaan tegenwoordig in Londen en probeert in Engelse hoofdstad zoveel mogelijk in de annonimiteit te verdwijnen. Een vrouw is zijn leven is er (nog) niet. De reden daarvoor is duidelijk: hij heeft op dit moment nog geen tijd voor een vaste relatie! Rossi wordt op de circuits altijd begeleid door Uccio Salluci. De twee boezemvrienden kennen elkaar al vanaf de kleuterschool in Tavullia, het dorpje in de buurt van Pesaro waar Valentino bij zijn moeder opgroeide.

Uitdaging
Naast een aantal talenten is een van de unieke eigenschappen van Valentino Rossi, dat hij altijd op zoek is naar nieuwe uitdagingen. Na de 125cc-Aprilia volgde de kwartlitermachine van dit Italiaanse merk. Toen hiermee alles gewonnen was wat er mee te winnen viel, stapte Rossi over naar de koningsklasse, de 500cc. Het moment was perfect. Vijfvoudig 500cc-wereldkampioen Mick Doohan had na een val een punt achter zijn carriˆ¬re moeten zetten. Als diens opvolger werd Rossi door Honda met open armen ontvangen. Voor de technische begeleiding op de circuits kreeg Rossi de beschikking over Doohan’s voormalige team onder leiding van de nu al legendarische Australische chefmonteur Jeremy Burgess. De samenwerking klikte en na een tweede plaats in het eerste seizoen volgde in de volgende drie jaar evenzovele wereldtitels. Iedereen dacht, dat het contract tussen ‘s werelds beste coureur op twee wielen en ‘s werelds grootste motorfietsproducent voor dit jaar verlengd zou gaan worden. Behalve …. Rossi! Na alle successen vond de gevoelige Italiaan, dat hij bij Honda te weinig erkenning kreeg. Bovendien was hij aan een nieuwe uitdaging toe! Dus tekende hij een tweejarig contract met Yamaha en nam zijn team onder leiding van Burgess mee! De Japanse bazen van de Honda Racing Corporation waren met stomheid geslagen. Die van Yamaha konden hun geluk niet op. Uiteindelijk staat dit merk sinds de laatste 500cc-wereldtitel van Wayne Rainey in 1992 met lege handen. De gezamenlijke taak van Rossi en Yamaha is om van de M1 een winnaar te maken. Direct bij de premiˆ¬re schreef Rossi opnieuw geschiedenis. Want in het Zuidafrikaanse Welkom werd na een keihard gevecht met aartsrivaal Max Biaggi (en nieuwe rivaal Honda) de eerste Grand Prix van 2004 gewonnen! Na een overstap naar een ander merk direct weer winnen! Dat had nog nooit een coureur in de koningsklasse gepresteerd! Rossi zou Rossi niet zijn, toen hij onlangs voor eigen publiek in Mugello de tot nu toe kortste Grand Prix uit de geschiedenis (6 ronden over een totale afstand van 31,47 km in iets meer dan twaalf minuten) op zijn naam wist te schrijven. Als regerend wereldkampioen, publiekslieveling nummer ŽŽn en ook een beetje als underdog komt Valentino Rossi dit jaar naar de 74e aflevering van de Dutch TT. Op zijn Gauloises-Yamaha moet hij het in de eerste plaats opnemen tegen een vloot Honda-coureurs. Rossi zal in Assen voor nog meer spektakel gaan zorgen, dan we al van hem gewend zijn. Dat is zeker! Kijk maar naar zijn races in Welkom en Mugello. De wisseling van machinemerk door Rossi heeft er voor gezorgd, dat de racefans nu al de grote winnaars zijn! En die fans kunnen gerust zijn. Want ondanks een aantal flirts met rallyauto’s en een Ferrari F1-wagen heeft ,,The Doctor” verklaard de motor voorlopig nog wel even trouw te blijven!

BIOGRAFIE VALENTINO ROSSI
Geboren: Urbino (Itali‘) 16-02-1979
Roepnaam: Valentino, Huidige bijnamen: ,,Vale” en ,,The Doctor”
Burgelijke staat: vrijgezel
Eerste go-kart race: 1989, Eerste minimoto race: 1991
Eerste motorrace: 1993, 125cc Italiaans sport productie kampioenschap op Lusuardi Cagiva Mito

Titels:
1990: regionaal go-kart kampioen
1992: regionaal minimot kampioen
1994: 125cc-Italiaans sport productie kampioen (Cagiva Mito)
1995: 125cc-Italiaans kampioen (Aprilia RS125R)

GP-CARRIERE
Startnummer: 46
Eerste GP: 1996, Shah Alam (Maleisi‘), 125cc, Aprilia, 6e
Aantal GP-starts: 128 (t/m GP Itali‘ 2004) – 125cc: 30x, 250cc: 30x, 500cc/MotoGP: 68x
Aantal polepositions: 32: (125cc: 5x, 250cc 5x; 500cc/MotoGP: 22x)
Aantal snelste ronden: 56: (125cc: 9x, 250cc 11x, 500cc/MotoGP: 36)
Aantal GP-overwinningen: 61 (12x 125cc-Aprilia, 14x 250cc-Aprilia, 33x 500cc/MotoGP-Honda, 2x MotoGP-Yamaha)
Aantal podiumplaatsen: 92 (61x eerste, 19x tweede, 12x derde)

Klasse merk WK-Klassering zeges
1996 125cc Aprilia 9e 1
1997 125cc Aprilia 1e 11
1998 250cc Aprilia 2e 5
1999 250cc Aprilia 1e 9
2000 500cc Honda 2e 2
2001 500cc Honda 1e 11
2002 MotoGP Honda 1e 11
2003 MotoGP Honda 1e 9

Resultaten in de TT van Assen
1996 125cc val
1997 125cc 1e
1998 250cc 1e
1999 250cc 2e
2000 500cc 6e
2001 500cc 2e
2002 MotoGP 1e
2003 MotoGP 3e