Finishpraat: 5 conclusies na het Grand Prix seizoen 2025

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. In deze editie: 5 conclusies na het Grand Prix seizoen 2025.

[1] Verandering van de macht
De afgelopen twee jaar ging de strijd om de MotoGP-titel tussen Pecco Bagnaia en Jorge Martin. Bagnaia werd kampioen in 2023, terwijl Martin vorig jaar de titel op zijn naam schreef. Dit seizoen maakten beide coureurs echter geen moment aanspraak op het wereldkampioenschap. Martin reed na zijn overstap naar Aprilia slechts een handvol races, doordat hij het grootste deel van het seizoen geblesseerd was. Bagnaia wist in de openingsfase nog enigszins aan te klampen bij de gebroeders Márquez, maar gaandeweg zakte zijn vorm steeds verder weg. Het seizoen eindigde voor hem dan ook in flinke dieptepunten. Dat Marc Márquez – na zijn overstap naar het Ducati-fabrieksteam – mee zou doen om de titel, werd algemeen verwacht. Maar de overmacht waarmee hij dat deed, hadden weinigen voorspeld. En eigenlijk was Alex Márquez nog de grotere verrassing. Wie had immers gedacht dat hij als tweede zou eindigen in het wereldkampioenschap? Voorafgaand aan dit seizoen hadden twee broers nog nooit samen een 1-2 behaald in een MotoGP-race. Dat record werd al tijdens de eerste Grand Prix in Thailand verbroken – en daarna met regelmaat herhaald. Het seizoen eindigde zelfs in een 1-2 voor de familie Márquez in het eindklassement.

[2] Verrassende winnaars
Hoewel Marc Márquez in 2025 maar liefst elf Grand Prix races wist te winnen, waren er ook enkele opvallende verrassingen dit seizoen. Zo boekte Johann Zarco een emotionele overwinning tijdens zijn thuisrace in Le Mans, rijdend op een Honda. En dat Marco Bezzecchi drie MotoGP-races won op een Aprilia en als derde eindigde in het wereldkampioenschap – zeker na zijn tegenvallende seizoen in 2024 – was eveneens onverwacht. Het werd daardoor – ondanks de blessures van Martin – het beste seizoen voor Aprilia ooit in de MotoGP. De grootste verrassingen qua racezeges kwamen echter op naam van Raul Fernandez en Fermin Aldeguer. Fernandez was in Australië ineens de sterkste man op de baan, een prestatie die bijna uit het niets kwam. Aldeguer imponeerde in zijn debuutseizoen in de koningsklasse, met als hoogtepunt zijn overwinning in Indonesië. Alleen Marc Márquez was ooit jonger toen hij zijn eerste MotoGP-zege behaalde. Aldeguer is zonder twijfel een naam om in 2026 serieus in de gaten te houden. Ook enkele coureurs die nét niet wonnen, lieten zich van hun beste kant zien. Fabio Quartararo verraste met meerdere indrukwekkende pole positions. Op Silverstone leek hij zelfs op weg naar de winst, totdat zijn Yamaha hem in de steek liet. Hoewel Quartararo dit jaar geen race wist te winnen – wat gezien de prestaties van de Yamaha op bijna elk circuit ook begrijpelijk is – kan hij terugkijken op een ijzersterk seizoen. Pedro Acosta toonde zich vooral in de tweede seizoenshelft van grote klasse. In deze fase groeide hij duidelijk uit tot de kopman van KTM. Ondanks zijn sterke optredens en onmiskenbare talent, wacht hij nog altijd op zijn eerste MotoGP-zege.

[3] Barry Baltus: van middenmoter naar titelkandidaat
Barry Baltus was jarenlang niet meer dan een middenmoter in de Moto2-klasse. En ik denk dat de Belg nog relatief blij mocht zijn met die term. Tijdens zijn vier seizoenen bij het Nederlandse RW Racing GP kwam hij niet verder dan een zeventiende plek in de eindstand. Afgelopen winter vertrok Baltus naar Fantic Racing, nadat hij vorig jaar ook een emotioneel zwaar jaar kende door het overlijden van zijn moeder. Met een nieuw team en nieuwe energie onderging Baltus een complete transformatie en werd hij misschien wel de grootste verrassing van het Grand Prix-seizoen 2025. Door zijn constante resultaten eindigde de 21-jarige coureur op een sensationele derde plek in het wereldkampioenschap. En dat ondanks een nulscore tijdens de laatste race in Valencia, toen hij in de tweede bocht van de motor werd getikt. Baltus scoorde zeven podiumplaatsen, waaronder vijf keer een tweede plek. Tot aan de voorlaatste Grand Prix in Portugal maakte hij zelfs nog een kleine kans op de wereldtitel. Het enige wat nog ontbreekt, is een Grand Prix-overwinning. Een mooi doel voor 2026!

[4] Nederlanders eindigen seizoen met een lach
Collin Veijer en Zonta van den Goorbergh hadden lange tijd om verschillende redenen nog geen goed gevoel over hun seizoen 2025. Voor Veijer was zijn debuutjaar in de Moto2 een ware rollercoaster. Het overlijden van zijn neefje afgelopen winter was een zware mentale klap, die zijn overstap van de Moto3 naar de Moto2 alleen maar zwaarder maakte. Daar kwam nog bij dat hij in de eerste seizoenshelft een vervelende armblessure opliep. Die hield hem niet alleen twee races aan de kant, maar belemmerde ook zijn opwaartse lijn. Na de zomerstop stond er echter een compleet andere Veijer op de Moto2-grid. De Staphorster reed vanaf dat moment consequent in de top-tien. Zijn sterke slotstuk bekroonde hij met een podiumplaats in Portimão, nadat hij het grootste deel van de race aan de leiding had gereden. En een week later werd hij knap vierde in Valencia. Veijer kon zijn seizoen van twee gezichten toch met tevredenheid afsluiten en iedereen zal in 2026 rekening met hem moeten houden. Ook voor Van den Goorbergh kende het jaar twee gezichten. In resultaten en WK-punten wist hij de stijgende lijn van zijn eerste drie Moto2-seizoenen niet voort te zetten. Bovendien leek er lange tijd geen plek meer voor hem bij RW-Idrofoglia Racing GP in 2026. Toen recent de complete structuur van het Nederlandse team op de schop ging, veranderde ook zijn situatie. Van den Goorbergh kon alsnog bijtekenen voor volgend seizoen. Zo krijgt de 19-jarige coureur ook in 2026 de kans om zich te bewijzen in het Moto2-wereldkampioenschap.

[5] MotoGP krijgt nieuwe generaties toppers
Het seizoen 2025 stond in het teken van veelbelovende nieuwkomers. In de MotoGP maakten Fermin Aldeguer en ook Ai Ogura een sterke indruk. In de Moto2 boekten rookies als Daniel Holgado en David Alonso zeges, en natuurlijk viel ook onze eigen Veijer op. De Moto3 barstte van sterke nieuwkomers, met namen als Maximo Quiles, Alvaro Carpe, Valentin Perrone en Guido Pini. In 2026 maken José Antonio Rueda en Angel Piqueras hun opwachting in de Moto2 en ik verwacht dat ook zij daar sterk voor de dag zullen komen. Aan het eind van 2026 lopen de contracten van veel huidige MotoGP-coureurs af. Dat zou zomaar voor een aardverschuiving kunnen zorgen, want er staat een indrukwekkende nieuwe lichting te trappelen – zoals hierboven al genoemd. De eerste vertegenwoordigers van die generatie rijden inmiddels al in de MotoGP: Pedro Acosta en Fermin Aldeguer. Diogo Moreira sluit zich daar nu bij aan – eveneens een enorm talent. De MotoGP-teams zullen begin 2026 hun blik dan ook zeker richten op de talenten uit de Moto2. En op heel wat lijstjes zal ongetwijfeld ook de naam van Veijer staan.

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg het laatste Racesport.nl nieuws ook via social media:

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube