De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Het is juni, dus kan het maar over één onderwerp gaan: de TT Assen!
Eindelijk! Deze maand kan de TT Assen weer met volle tribunes worden verreden. In het verleden was het voor mij – en denk voor jullie ook – gewoon geworden dat tijdens de racedag de tribunes en taluds compleet gevuld waren. Maar niet alleen dat. Denk ook aan de campings rondom het circuit, de sfeer in de stad en de mensen die langs de snelweg staan te zwaaien wanneer de bezoekers huiswaarts keren. Kortom eigenlijk alles wat de TT Assen zo uniek maakt. In 2020 kwamen we erachter dat dit alles toch niet zo gewoon is. Ondertussen voelt het al heel lang geleden dat we een TT Assen hebben gehad met volle tribunes. De laatste keer was in 2019. Vorig jaar was de TT Assen één van de eerste races sinds de coronapandemie waar weer publiek mocht komen, al waren de aantallen toen nog beperkt. Dit alles zorgde ervoor dat dit evenement nog niet kon tippen aan de TT die we hopelijk dit jaar weer gaan krijgen.
Eenieder die al jaren bij de TT komt kan bijzondere verhalen vertellen. Natuurlijk van wat er op de baan gebeurt, maar vaak nog veel meer over wat daar buiten allemaal plaatsvindt. Vanaf 1990 – toen was ik vier jaar oud was – mocht ik van mijn ouders de trainingen van de TT bezoeken. Op de basisschool werd tot aan mijn laatste jaar geregeld dat ik op vrijdag tijdens de TT een dagje vrij was. Dat zal nu vast wat moeilijker gaan. In 1997 mocht ik voor het eerst de racedag – toen natuurlijk nog op zaterdag – live meemaken. In mijn allereerste race zag ik Valentino Rossi in de 125cc zijn eerste TT-zege pakken en er zouden er nog velen volgen. Dit wordt voor mij de eerste TT zonder Rossi als actief coureur, al was hij er in 2010 vanwege een blessure niet bij. Er zullen vast meer bezoekers zijn die nog nooit een TT zonder Rossi als actief coureur hebben meegemaakt. Zijn laatste zege in 2017 (zie foto) en het bijbehorende ‘gele feest’ kunnen velen zich vast nog goed herinneren.
Maar terug naar mijn eerste TT in 1997. Ik heb die dag en de jaren erna mijn ogen uitgekeken wat er allemaal gebeurde. We vertrokken al rond 3:00 uur in de nacht naar het TT Circuit Assen om een goede plek bovenaan op het talud te veroveren. In die tijd werden er door toeschouwers ook nog hele stellages gebouwd. Ook de kratten bier, koelboxen, BBQ spullen, andere (bouw)materialen en alles wat er nog meer naar de baan werd gesleept, zal ik niet snel vergeten. Niet veel later konden we “pas” om 5:00 uur de baan pas op, omdat toen de hekken opengingen en werden deze bouwwerken en spullen allemaal niet meer toegelaten. Alles verandert en iedere tijd heeft zijn charme, dus nu nog steeds vind ik het net zo bijzonder om de TT Assen te bezoeken. Het geweldige van het evenement vind ik dat er allerlei interesses samenkomen. Er zijn mensen die rechtstreeks de nacht van Assen uit komen rollen en op het circuit gaan liggen slapen. Sommigen van hen missen zelfs de MotoGP race. Maar er zijn ook veel fans die juist fit en scherp willen zijn tijdens de races en het feestgedruis aan zich voorbij laten gaan. Maar het mooie is dat deze beide opties goed mogelijk zijn en naast elkaar kunnen bestaan tijdens de TT Assen.
We zitten graag bovenaan op het talud, omdat we dan een groot deel van de baan goed kunnen volgen. Een ander voordeel daarvan is dat – wanneer er geen actie op de baan is – we ons kunnen omdraaien en kunnen kijken naar de toeschouwers die voorbijlopen. Dit levert altijd veel humoristische momenten op, waar je boeken mee zou kunnen vullen. Tegenwoordig mag je enkel nog bier kopen langs de baan, iets wat een vriendengroep zo’n tien jaar geleden niet zag zitten. Achter het talud bij de bocht Meeuwenmeer – waar wij vaak zitten – begonnen een aantal gasten vroeg in de ochtend te graven met kleine schepjes tussen een aantal bomen. Wat er vervolgens uit de grond kwam bracht veel mensen aan het lachen. Er kwamen zeker zo’n vijf kratten bier uit deze kuil, die deze vriendengroep vast een tijdje voor de TT daar had begraven. Er volgde een applaus vanuit het publiek. Het mag natuurlijk niet, maar voor de creativiteit kregen ze van mij een 10.
Sinds 2014 is mijn beleving tijdens de TT wel iets anders geworden aangezien ik toen begon te schrijven in de motorsport. Sinds dat moment heb ik tijdens het evenement een plekje in het mediacentrum waar ik – net als de overige aanwezige media – van vroeg in de ochtend tot veelal laat in de avond aan het werk ben. Mijn familie en vrienden zitten vanaf de trainingen nog wel op het talud en ik probeer tijdens de TT altijd wel even een of meerdere momentjes te vinden om bij hen de sfeer te proeven. Wanneer ik dan achter de tribunes en talud loop blijft het prachtig om mij heen te kijken wat er allemaal gebeurt. En dat is dan ook de tip voor de mensen die dit jaar de TT voor het eerst gaan bezoeken: kijk om je heen en geniet, zowel op als naast de baan!
Laten we er met zijn allen dit jaar weer een ouderwetse TT van maken en een sfeer creëren wat dit (sport) evenement zo uniek maakt. Nu ga ik op pad naar de TT-persconferentie, voor mij het eerste officiële moment om in de TT-sfeer te komen, al is dat met het schrijven van deze finishpraat al aardig gelukt. Volgende week zal ik in Finishpraat weer inzoomen op wat er op de baan gebeurt.
Tot dan!
Asse Klein
Racesport.nl Supporter
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?
Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter
