Finishpraat: Raceplezier

7602
Randy Mamola in 1988 - Foto credit Henk Teerink

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze Finishpraat staat in het teken van een bijzonder man en zeer populair coureur: Randy Mamola.

Bij sommige rijders is het soms moeilijk te zien dat ze ook plezier maken tijdens hun carrière. Bij Randy Mamola is dat het tegenovergestelde. Wanneer je beelden van de Amerikaan ziet tijdens zijn rijke carrière of wanneer je hem nu nog tegenkomst in de paddock – die kans is groot want hij is er praktisch altijd – dan spat het enthousiasme of beter gezegd racevreugde er nog steeds vanaf. Ondanks dat Mamola nooit wereldkampioen werd is hij om meerdere redenen een meer dan terechte MotoGP Legend, waarover ik in deze Finishpraat graag wat meer wil vertellen.







Ik begin met Mamola’s racecarrière. Als 12-jarige jongen zit Mamola voor het eerst op de motor. In de jaren 70 was dat nog erg jong om te beginnen, tegenwoordig ben je eigenlijk al ‘te laat’ wanneer je op die leeftijd nog wilt beginnen aan je racecarrière. Mamola begint – net als vele Amerikanen van die tijd – met dirt track racen en krijgt op zijn zestiende support van Yamaha. In 1979 is Mamola slechts 19 jaar wanneer hij zijn debuut maakt in de Grand Prix. Op dat moment zijn de Amerikanen in opkomst, wat begon met Pat Hennen en vervolgens Kenny Roberts. Mamola begon in de 250cc en krijgt al snel de kans om de geblesseerde Mike Baldwin te vervangen in de 500cc op een Suzuki. Mamola maakt indruk op een wijze zoals alleen grote talenten dat doen, want hij wist in zijn vierde race al tweede te worden. Zijn indrukwekkende optredens leverde hem een fabriekscontract bij Suzuki voor 1980 op. Zijn eerste winst in de koningsklasse pakt Mamola op 20-jarige leeftijd op het Belgische Zolder, één race na Jack Middelburg’s zege tijdens de TT Assen. Het was pas Mamola’s negende GP-race in de 500cc. Door zijn goede resultaten wordt Mamola in 1980 (achter Roberts) en in 1981 (achter Marco Lucchinelli) tweede in het kampioenschap. De twee daaropvolgende jaren zou Mamola met zijn Suzuki niet voor de titel kunnen strijden.

Toen Suzuki in 1984 stopte met zijn fabrieksteam had Mamola even geen zitje totdat Freddie Spencer geblesseerd raakte en Honda hem contracteerde. In zijn eerste race werd Mamola gelijk tweede. Mamola was eigenlijk aangetrokken als ‘knecht’ van Spencer, maar doordat zijn kopman zowel technische als fysieke problemen kende moest hij het uiteindelijk in de slotfase van het seizoen opnemen tegen Eddie Lawson met zijn Yamaha. Mamola eindigde achter Lawson opnieuw tweede in het WK. Mamola’s populariteit groeide – mede door zijn spectaculaire rijstijl – enorm. 1985 werd een teleurstellend seizoen, ondanks dat hij op een kletsnatte baan wel voor de tweede keer de TT Assen wist te winnen. Maar Mamola is wel zeer bekend geworden dat jaar door van een miraculeuze save op Misano. Mamola lijkt met een highsider van de motor te vallen, maar blijft aan de motor hangen en weet via het gras weer op de motor te klimmen. Nog nooit gezien? Zeker even opzoeken! In 1986 ging Mamola racen voor het Yamaha-team van zijn held Kenny Roberts. Hij eindigde als derde in het WK, maar een jaar later ging het nog beter. In een spannend seizoen streed Mamola – zijn laatste keer – voor de titel met Lawson en Wayne Gardner. Slechts drie keer staat Mamola in 1987 niet op het podium. Mamola wint drie keer en brengt zijn totaal op 13 Grand Prix overwinningen, iets wat hij later in zijn carrière niet meer kon uitbreiden. Het is net niet genoeg voor de wereldtitel, want die gaat naar Gardner. Mamola eindigt opnieuw als tweede. Het is de vierde keer dat hij vicewereldkampioen werd. Een uniek record voor iemand zonder titel in de koningsklasse. Andrea Dovizioso en Dani Pedrosa werden beiden drie keer vicewereldkampioen zonder een titel in de MotoGP klasse.

Randy Mamola onderweg tijdens de TT Assen van 1985, een race die hij net als een jaar eerder op zijn naam zou schrijven. Foto credit; Henk Teerink

In 1988 maakt Mamola een bijzondere move naar Cagiva. De Italiaanse renstal wilde zich gaan meten met de Japanse merken en denkt dat met vicewereldkampioen Mamola te kunnen bewerkstelligen. De motor is op dat moment echter niet goed genoeg. Wel weet Mamola in zijn debuutjaar een podiumplaats – de eerste voor Cagiva in de 500cc – te scoren op een nat Spa Francorchamps. Want in de regen rijden daar was Mamola een meester in. Ook in 1989 en 1990 racete Mamola voor Cagiva. Vanwege zijn vele wheelies – ook tijdens races – ontpopte hij zich meer tot een showman, wat hem alleen maar populairder maakte. Een mooi voorbeeld was tijdens de TT Assen van 1989. Mamola liep eerst met klompen door de pitstraat om vervolgens in de verkenningsronde voor de race bij het uitkomen van de Strubben een iets te ruime wheelie te maken, waardoor hij achterover viel. Mamola liet zijn Cagiva repareren op de grid. Ieder ander coureur zou van de startgrid worden gehaald, maar de Amerikaan mag blijven staan en de start werd zelfs iets uitgesteld. Mamola kon dat maken. In 1991 komt Mamola niet in actie, maar in 1992 komt hij nog één seizoen terug als Yamaha-rijder. Tijdens de Hongaarse GP scoorde hij in lastige omstandigheden op een opdrogende baan – hoe kan het ook anders – zijn 54e en laatste podiumplaats.

Een wheelie van Randy Mamola – Foto credit: Henk Teerink

Na zijn carrière gaat Mamola door met zijn passie binnen de motorsportwereld. Hij wordt commentator, is betrokken bij allerlei projecten binnen de Grand Prix wereld en de Amerikaan is bekend van het besturen van de Ducati tweezitter tijdens de Grand Prix evenementen, waarbij hij zijn personen achterop een unieke ervaring over het circuit geeft. Maar Mamola is ook één van de oprichters van het goede doel Riders for Health. Een non-profit organisatie die als doelt heeft om gezondheidszorg in Afrikaanse dorpen te verbeteren door het beschikbaar stellen van voertuigen en bijbehorende onderhoudsprogramma’s. Tijdens vele motorsportevenementen, zoals de Day of Champions voorafgaand aan de Britse GP, wordt er geld ingezameld voor dit goede doel. Mamola; een bijzonder man en coureur, maar zeker iemand die de titel MotoGP Legend – die hij sinds 2018 heeft – meer dan verdiend heeft.

Tot volgende week,
Asse Klein



Racesport.nl Supporter


Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?

Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter