Goede race gaat door valse start in rook op

49

Voor alweer de tweede keer werd ik uitgenodigd deel te nemen aan de Nederlandse EK ronde. En dit jaar was dat tijdens het WK Superbike op (natuurlijk) het circuit van Assen. En zoals het hoort bij een EK hadden we op vrijdag al onze eerste training. Deze eerste vrije training moest ik eerst weer even wennen aan de noordlus, welke ik pas een keer eerder heb gereden en dat nog wel op de 250cc. Deze halfuur durende training wilde we gebruiken om de goede afstelling te vinden. Maar na een aantal ronden kreeg ik steeds meer last van een doorslippende koppeling en ook leek er een groot onbalans in het geheel. Toen ik halverwege dan ook besloot de andere motor te pakken, waarvan het blok eigenlijk al aan zijn kilometers is, waarmee ik gelijk meer dan een seconde per ronde harder ging. Een negende plaats was het resultaat, maar omdat de ÔbuitenlandersÕ de baan nog moesten leren kennen verwachtte ik niet deze plaats aan te houden.

En dat bleek dan ook gelijk al wel in de eerste tijdtraining aan het einde van de middag. Nadat we de koppeling van de ene motor nagekeken hadden en gelijk een paar platen vernieuwd besloten we deze motor maar weer te pakken. En ook deze keer kregen we hem nog niet lekker aan het sturen en na een paar veranderingen werd het ook niet beter. Na weer zo veel kostbare minuten verloren besloot ik toch maar weer over te stappen op de andere motor en ook nu gelijk weer sneller. Had ook nog een tijdje gereden met Arie Vos de 250cc coureur welke eenmalig meereed in de Supersport. Hoewel ik weer sneller was zakte ik wel naar de 13e plaats, maar het stond nog wel allemaal dicht bij elkaar en als 5e Nederlander was ik ook niet ontevreden.

Doordat ik nu weer had gereden met de motor welke al aan zijn kilometers is besloten we vrijdag avond de blokken te wisselen zodat ik met het fijn sturende motor ook het goede blok had. Dit was vooraf zeker niet onze bedoeling, omdat we geen voorkeursfietsen willen hebben, want als je zou moeten overstappen zit je niet op je gemak. Maar omdat we geen risico wilden nemen hebben we het toch maar zo gedaan en waren we weer tot laat bezig, maar om half twaalf stopten we toen we een motor aan het lopen hadden en de volgende ochtend gingen we weer verder. Omdat we pas om zes uur weer hoefden te rijden hadden we toch tijdzat.

De tweede en beslissende tijdtraining hoopte ik dat de EK rijders inmiddels de baan zouden kennen en niet veel harder meer zouden gaan. Later bleek dit niet zo te zijn en ik zakte weer in de lijst, maar doordat ik mijn eigen tijd met bijna een seconde wist te verbeteren bleef het beperkt tot een 15e tijd. Met twee honderdste achter ook nieuweling in de Supersport Swen van Ahnendorp en maar drie plaatsen achter de leider in het EK klassement. Õs Avonds toch nog maar weer een volledig nieuwe set koppelingsplaten gemonteerd omdat hij nog niet goed genoeg voelde.

Zondag zouden we eerst gepland een warm-up krijgen, maar door de mist zou alles meer dan een uur later beginnen en doordat de BBC live de Superbikes uitzend werd het hele tijdschema veranderd en in plaats van warm-up kregen wij drie extra verkennigsronden welke pas om 17.15 uur begonnen.
Deze extra rondes waren wel lekker zo voor de race. En toen we weer terug op de grid kwamen gelijk weer een nieuwe achterband erin en wat bijtanken omdat de tank al vol zat voor de veertien ronden durende race.

Met de start trok ik hem doordat hij nieuwe was net door de koppeling heen en moest nog wat extra de rem in knijpen en hierdoor was mijn start niet optimaal, maar de eerste bocht gooide ik hem gelijk aan de binnenkant en kon er zo gelijk een paar pakken. En strak achter de erg goed getrainde Stuart Voskamp reed ik naar de tweede bocht ook hier kwam niemand binnendoor. Bij de volgende bocht pakte Stuart, Erik van Loon welke hierdoor wijd ging. Ik besloot hem er gelijk ook maar tussen te gooien, maar Erik kwam weer naar binnen en parkeerde zijn motor vol in mijn zijkant en hoopte ik maar dat hij niet tegen de vlakte zou gaan. De eerste ronde kwam ik dan ook al als 12e langs. En de ronde erop kon ik ook weer wat plaatsen goed maken en lag al 9e. Met een rondetijd welke al sneller was dan dat ik in de trainingen had gereden, maar toen ik over start-finish kwam zag ik op mijn pitboard IN staan. Goed nadenkend wat het kon zijn dacht ik dat het de start wel moest zijn.

En jawel de pitstraat inrijdend stond er aan het einde al iemand met het bord in zijn handen. Vijf seconden stil staan en weer gaan. Op de achtentwintigste plaats kwam ik weer de baan op en scoren van enig punt was al verkeken. Ik besloot verder geen risico meer te nemen en gewoon te finishen. Toch wist ik nog een heel stel in te halen en eindige ik op de 21e plaats.

Enigszins teleurgesteld kwam ik dan ook over de finish, wel had ik laten zien dat ik met de top tien van het EK mee kan en kan dan ook wel terug kijken op een geslaagd weekend.

Nu kijken we alweer uit naar de Race of Champions tijdens het weekend van 21 september op het ÔkorteÕ circuit van Assen waar we alweer de voorlaatste race hebben.