Als we denken aan de Nederlanders in de Koningsklasse komen we al gauw terecht bij het trio Wil Hartog, Jack Middelburg en Boet van Dulmen. Eind jaren ’70 en begin jaren ’80 slaagden zij er in zich bij de besten van de wereld te scharen in deze klasse. Een aantal jaren daarvoor was het echter een andere Nederlander, Rob Bron, die zich in 1971 naar een derde plaats wist te rijden in de eindstand voor het wereldkampioenschap 500cc en daarmee is hij nog altijd de best geklasseerde Nederlander ooit in een eindstand binnen deze categorie.
Foto: Rob Bron op weg naar een derde plek op het circuit van Imatra met zijn Suzuki TR500 in 1971
Gedurende het seizoen 1971 is er slechts één coureur die de beschikking heeft over absoluut fabrieks-materiaal. Dat is Giacomo Agostini die dat jaar andermaal mag rijden op de Italiaanse raspaardjes van MV Agusta in de twee zwaardere klassen.
De rest van het veld bestaat uit coureurs met hun eigen productie-racers van verschillende makelij, voornamelijk van de merken Kawasaki, Suzuki, Yamaha, Seeley en Matchless. Ook Rob Bron behoort tot deze laatste club rijders en hij verschijnt dat jaar aan de start met een Suzuki TR500.
Voor aanvang van het seizoen staat min of meer al vast dat Agostini zijn zesde titel op rij in deze klasse in 1971 zal pakken, maar aangezien de rest van het veld over vrij gelijkwaardige machines beschikt, belooft het nog een spannend seizoen te worden als het aankomt op de verdeling van de overige ereplaatsen.
Het is dat jaar inderdaad Agostini die vrij gemakkelijk de eerste acht GP’s op rij op zijn naam weet te schrijven, waarmee hij al vroeg in het seizoen de titel heeft zeker gesteld. Achter de Italiaan ontstaat gedurende datzelfde seizoen daadwerkelijk een mooie strijd om de overige twee ereplekken in de eindstand voor het kampioenschap.
Eén van de mannen in dit gevecht is Bron die dat jaar werkelijk een geweldig seizoen meemaakt. In 1970 is Bron niet verder gekomen dan slechts een 32e plaats in de eindrangschikking bij de 500cc’s, maar in 1971 doet hij volop mee voor de podiumplaatsen. Zo pakt hij tijdens de tweede GP van het seizoen in West-Duitsland op het circuit van Hockenheim een prachtige tweede plek en twee GP’s later tijdens de Dutch TT in Assen is het opnieuw raak, want ook daar weet hij beslag te leggen op een tweede plaats.
In België belandt hij net buiten het podium met een vierde plek, terwijl hij in Oost-Duitsland achtste wordt. Even daarna is het echter opnieuw tweemaal raak. In Finland pakt hij namelijk een derde plek op het circuit van Imatra en tijdens de daaropvolgende GP in Ierland op het circuit van Dundrod (de Ulster GP) slaagt hij er in zijn derde tweede plaats van het seizoen te scoren.
Deze resultaten bij elkaar opgeteld blijken aan het eind van het seizoen uiteindelijk goed te zijn voor een indrukwekkende derde plaats in de eindstand voor het wereldkampioenschap bij de 500cc’s; een prestatie die tot op de dag van vandaag nog niet is geëvenaard door een andere coureur van Nederlandse bodem. Naast Agostini heeft Bron dat seizoen ook net zijn meerdere moeten erkennen in de Nieuw-Zeelander Keith Turner die in 1971, tevens aan boord van een Suzuki, vice-wereldkampioen wordt. De Nederlander is dat jaar echter wel grote namen als Dave Simmonds en Jack Findlay voorgebleven die aan het eind van het seizoen, bij afwezigheid van de dan al tot wereldkampioen gekroonde Agostini (vanaf de GP van Italië vervangen door Alberto Pagani die ook één race met de MV Agusta op zijn naam schrijft na aanvankelijk in 1971 op een Linto te hebben gereden bij de halveliters), ook beide een GP hebben weten te winnen.
Eindstand WK 500cc 1971:
1e Giacomo Agostini (ITA) MV Agusta, 90 punten
2e Keith Turner (NZL) Suzuki, 58 punten
3e Rob Bron (NED) Suzuki, 57 punten
4e Dave Simmonds (GBR) Kawasaki, 52 punten
5e Jack Findlay (AUS) Suzuki, 50 punten
Daarmee is het dus een geweldig seizoen geweest voor Bron, maar helaas zou ook hijzelf deze prestatie niet meer weten te evenaren. In 1972 weet hij aan het begin van het seizoen met zijn 500cc Suzuki onder andere nog wel een derde plaats te pakken tijdens de GP van Frankrijk, maar door een hoop blessureleed daarna komt zijn seizoen dat jaar al vroeg tot een einde, waardoor hij in 1972 uiteindelijk ook niet verder komt dan een dertiende plaats in de eindrangschikking.
Overwinningen wist Bron dus nooit te boeken, maar hij was wel de eerste Nederlander ooit die een podiumplaats wist te pakken in een 500cc-race en zijn derde plaats in de eindrangschikking bij de halveliters in 1971 is toch zeker een prestatie die tot de verbeelding heeft gesproken en die nog steeds tot de verbeelding spreekt.
Bron foto: www.kakeh.com
