ÔZo vader, zo zoonÕ is een bekende uitdrukking, die ook zeker van betekenis is geweest binnen de motorsport. Een heel aantal voormalige coureurs heeft hun passie voor de motorsport overgebracht op hun zoons. Zo heeft, inmiddels zesvoudig wereldkampioen, Valentino Rossi het racetalent meegekregen van zijn vader Graziano. Graziano Rossi was eind jaren Õ70 en begin jaren Õ80 actief in de 250- en 500cc. Het jaar 1979 zou voor Graziano het meest succesvolle jaar worden met drie overwinningen in de 250cc, onder andere op het TT-circuit in Assen. Zoonlief zou 19 jaar later deze prestatie herhalen.
In het weekend voor de Dutch TT van 1979 zorgde Graziano Rossi al voor hevige beroering binnen het 250cc-wereldje uit die tijd. Op het circuit van Rijeka in Joegoslavi wist Rossi zijn eerste GP te winnen door onder andere de razendsnelle fabrieks-KawasakiÕs van Kork Ballington en Greg Hansford in een rechtstreeks duel te verslaan. In Spanje mocht Rossi op het circuit van Jarama ook al het podium betreden door als derde te finishen in de race.
Rossi reed voor het Italiaanse merk Morbidelli, een slanke machine met de uitlaten netjes verwerkt in het kontje van de motor. Tijdens de GP van Spanje was Graziano al een opvallende vertoning, alleen al vanwege het feit dat hij de Morbidelli in de bochten zo plat wist neer te leggen, dat een ieder vreesde dat dit onherroepelijk zou leiden tot een valpartij. Daarnaast was Rossi voor het publiek en de medecoureurs goed te herkennen door zijn lange haar dat in de vorm van een paardenstaart onder zijn helm vandaan kwam.
De Dutch TT werd dat jaar dus direct na de GP van Joegoslavi verreden. In de trainingen is Kork Ballington de snelste gebleken en Rossi is niet verder gekomen dan een plaats op de tweede startrij. Het is ook Kork Ballington die de snelste start heeft en teammaat Hansford gaat als tweede de eerste paar bochten door. Aan deze volgorde zal echter al een snel een einde komen. Op de snelle Veenslang vliegt Rossi met een enorme snelheid de beide KawasakiÕs al in de eerste ronde voorbij. In de tweede ronde passeert Hansford Ballington om in het spoor te blijven van Rossi. Dit leidt zelfs tot een nieuw ronderecord voor de Australir, die de 350cc race eerder die dag al heeft weten te winnen. Rossi beantwoordt deze aansluitingspoging van Hansford door er een nog snellere tijd uit te persen en een voorsprong van een seconde te pakken op de beide KawasakiÕs.
Ballington en Hansford raken met elkaar in gevecht, wat ervoor zorgt dat Rossi zijn voorsprong alleen maar verder kan uitbouwen. Het gebakkelei tussen de Kawa-kemphanen zorgt gedurende de hele wedstrijd voor enorm veel spanning. Rossi rijdt de race eenzaam en alleen uit en wint deze met een voorsprong van zeven seconden op tweede man Hansford en derde man Ballington.
Later dat jaar zou Graziano Rossi nog twee keer het podium in de 250cc bereiken tijdens de GP’s in Zweden en Tsjechoslowakije. Op het circuit van Karlskoga wist Graziano opnieuw de race te winnen en op Brno finishte Rossi als tweede. Rossi was er daarmee in geslaagd zich dat jaar vijf keer op het podium te nestelen in de 250cc, een zeer knappe prestaties. Deze vijf prima resultaten zorgden ervoor dat Rossi dat jaar als derde in de stand zou eindigen achter Ballington en Hansford, die zich tijdens veel meer races in de punten reden dat seizoen. Een knap staaltje in meerdere opzichten van vader Rossi.
Zoon Valentino Rossi zou voor het eerst aan de start van een Grand Prix verschijnen in 1996 op een 125cc Aprilia. Het jaar daarop zou Valentino meteen al wereldkampioen in deze klasse worden en wat voor een logische overstap zorgde naar de 250cc klasse in 1998. Voor aanvang van de TT was Valentino erin geslaagd drie keer tweede te worden in Spanje, Itali en Frankrijk, maar een overwinning had er nog niet in gezeten. De voortekenen voor Assen waren alles behalve slecht, want in 1997 had Valentino de 125cc race op Assen al gewonnen.
Bij de start van de race in Assen steekt Valentino als vierde de Haarbocht in, achter Perugini, Jacque en McWilliams, maar op de Veenslang wordt er direct in de eerste ronde al stevig van posities gewisseld. Capirossi, komende van een vijfde plaats, gaat Jan en Alleman voorbij en pakt de eerste plaats en neemt in zijn kielzog Rossi met zich mee, die de tweede plaats weet in te nemen. Samen slaan de twee Aprilia-fabriekscoureurs een klein gat ten opzichte van de achtervolgende, derde Aprilia-fabriekscoureur, Harada die na een aantal ronden de aansluiting met de twee Italianen kan vinden. De Aprilia-driemans-tandem is door niemand te houden en al vrij snel wordt duidelijk dat de strijd om de overwinning tussen deze drie coureurs zal gaan.
In de eerst volgende ronden verandert er weinig aan de volgorde binnen de kopgroep. Capirossi leidt voor Rossi en Harada. In de 7e ronde slaat Valentino echter opnieuw zijn slag op de Veenslang en neemt de leiding over van Capirossi. De voorsprong op de achtervolgers bedraagt inmiddels al zoÕn 15 seconden. In de 9e ronde slaat als eerste het noodlot toe voor Harada wanneer zijn Aprilia het begeeft. Een ronde later moet zijn teamgenoot Capirossi op zoÕn beetje hetzelfde punt van het circuit de machine ook aan de kant zetten en is de weg naar de eerste 250cc-overwinning voor Rossi vrij. Met een voorsprong van 22 seconden moet Valentino de laatste 8 ronden van de race uitrijden en dat doet de Italiaan zonder al te veel moeite. Met een uiteindelijke voorsprong van 19 seconden komt Rossi als eerste over de streep voor Jurgen Fuchs en Haruchika Aoki.
Later dat jaar slaagde Valentino erin de afsluitende vier GPÕs van dat seizoen allemaal op zijn naam te schrijven, maar dat bleek nog niet genoeg voor de wereldtitel. Die zou een jaar later behaald worden door onder andere 9 overwinningen.
De winst van Valentino Rossi in 1998 op Assen betekende dus een evenaring van de prestatie van zijn vader in 1979, een overwinning in de 250cc op het circuit van Drenthe, (de overwinning van Valentino in 1997 op Assen was immers in de 125cc). Beiden wonnen de race met een ruime voorsprong ten opzichte van de concurrentie. De gehele racecarri¬re van Valentino zou uiteindelijk een groter succes blijken te zijn dan van zijn vader. Graziano Rossi zou nooit wereldkampioen worden, terwijl Valentino na zijn wereldtitels in 1997 en 1999 ook nog eens viermaal wereldkampioen werd in de zwaarste klasse (eerst 500cc, vanaf 2002 Moto GP) in de jaren 2001 tot en met 2004. En zoals bekend is, rijdt Valentino ook komend jaar weer op de Yamaha in de Moto GP, dus wie weet waar dit allemaal nog toe kan gaan leiden!
