Hallo racefans, Vanuit een modderig Tolbert weer mijn belevenissen. Vrijdag middag onderweg naar Tolbert kregen we een telefoontje van Raymond Schouten dat het rennerskwartier een grote modderpoel was en dat er nog plaats was op het verharde terrein van Rijkswaterstaat. Maar we moesten wel opschieten! Gelukkig was er nog plek en dus stonden we lekker uit de modderzooi.
De training op zaterdag ochtend was wel weer even wennen na de vorige keer op de Nurburgring; In plaats van lekker vloeiend stuurwerk, nu gewoon 4x haaks om.
Bovendien was door al het gemodder de baan ook niet echt schoon, de grip was dus ook niet best. Vooral met accelereren was het oppassen geblazen.
Toen ik na een paar rondjes er voor ging zitten en de eerste bocht indook, gleed alles helemaal weg, door een beetje geluk drukte ik hem met mijn knie weer omhoog, gevolg was dat ik plotseling, met de voetjes helemaal los, vrij hoog boven de Honda zweefde. Omdat ik me goed stevig vasthield kwam ik toch weer netjes op de Honda terecht.
Maar ik wist de training verder heelhuids te beindigen en stond als 10e geklasseerd.
Bert, pa en ik besloten nog wat aanpassingen aan de vering te doen om zo te proberen wat meer grip te krijgen.
Helaas gooide het weer roet in het eten; regen en niet zo`n beetje ook. Hierdoor geen kans om mijn tijd te verbeteren. In het begin van deze training had ik in het begin totaal geen vertrouwen en duurde het ook lang voordat ik een beetje redelijke tijden reed. Aan het einde van de natte training ging ik iedere ronde weer sneller en als deze training langer had geduurd had ik er zeker nog wat tijd afgekregen.
Op zondag was het gelukkig lekker droog en zonnig.
Toen we Ôs morgens de bandenwarmers er net op hadden gelegd voor de warming-up, kregen we te horen dat de warming-up niet door ging. De rijders in het ÔÕnatteÕÕ rennerskwartier, konden niet meer bij parc ferme komen.
In plaats daarvan zouden we 4 opwarm rondes krijgen. Ook wel een aardig idee, in 4 rondjes kun je wel aardig opwarmen. In deze opwarm-ronden had ik nog even een spannend moment mee gemaakt. Doordat ik iets te laat remde en ik de motor nu nog niet plat wilde leggen kon ik nog maar net op tijd afremmen, waardoor ik de bocht nog maar net haalde. Toch nog wel de ronden lekker afgelegd stond ik weer lekker opgewarmd voor de start.
Ik kwam lekker weg (gaat steeds beter) en wist na een redelijke eerste ronde als 6e door te komen. Vervolgens had ik het ronden lang aan de stok met Mike Velthuijzen en Bram Appelo.
Net toen ik Mike voorbij was en me aan Bram vastbeet kwam de slecht gestarte Patrick Lakerveld op zijn ongelofelijk snelle Aprilia me voorbij gevlogen.
Ik wist dat Mike nog in mijn nek zat te hijgen, dus ik wilde Bram zo snel mogelijk voorbij. Na een paar rondjes had ik hem te pakken en wist al snel een veilig gat te slaan.
De 5e plaats leek haalbaar totdat Gert Pieper na een slechte training en dito start achter me aan zat. Ook tegen de snelheid van deze Aprilia was ik niet opgewassen, toch op de finish nog een 6e plaats.
Achteraf wel tevreden hoor, dit was mijn beste klassering in het ONK tot nu toe, bovendien was er nog een reden voor een feestje: Ik was Rooky of the Year 2002!!!!
Die buit is vast binnen. Met nog twee ONK`s te gaan sta ik nu 11e in het kampioenschap en heb in Tolbert de voorsprong op mijn achtervolgers weer groter gemaakt, alleen jammer dat Gert, die 10e staat, weer een puntje is uitgelopen.
Omdat de volgende ONK pas 29 september op Assen is gaan we nog een keertje Duits kampioenschap rijden, namelijk 13-15 september in Oschersleben.
Hopelijk tot ziens, in Oschersleben of Assen
Allard #44
