Het afgelopen seizoen is de toekomst van het ONK een voortdurende bron van discussie geweest. Naast de discussies over de geringe deelname wordt er veel gepraat over het racen op de stratencircuits. Een veelgehoorde kreet daarbij is: Ó Racen op stratencircuits is niet meer van deze tijdÓ. Hier spreekt duidelijk het verstand. Tiny Kolsters is een nieuw redactielid die Racesport komt versterken. Tiny heeft erg veel circuits bezocht en heeft hierdoor veel ervaring en kennis van de motorsport. Komend seizoen zal de aandacht op diverse terreinen van de sport liggen.
Foto Adri den bekker op Tolbert / Fotograaf Kees Siroo
Verstandelijk gezien is racen op stratencircuits (op ONK-topniveau) inderdaad niet meer van deze tijd. De stratencircuits zijn qua veiligheid niet in staat geweest mee te groeien met de ontwikkeling van de motoren. Allerlei wettelijke regelgeving maakt het organiseren van evenementen steeds lastiger en vooral kostbaarder. Dat geldt overigens zeker niet alleen voor motorraces maar voor veel meer evenementen. De circuits bestaan daarnaast vaak uit Òrechte stukken en haakse hoekenÓ. Niet de meest ideale lay-out voor de ontwikkeling van jonge ÒtoppersÓ in sp dus. Verstandelijke argumenten te over om te stoppen met ONK-races op dergelijke stratencircuits.
Maar dan het gevoel. Als jochie op de fiets naar de races in Vessem, Spoordonk en niet te vergeten de Olof-races op de Beekse Bergen. Wat later met het brommertje naar Heeswijk-Dinther, Ammerzoden en Mill. Met de auto, motor of supportersbus naar Heerlen, Wijnandsrade en de internationale races in Raalte, Tubbergen, Hengelo met de complete wereldtop aan de start. De 24 uurraces van Oss. Ik vergeet minimaal nog een stuk of 20 plaatsen waar ook geracet werd. Racen over landweggetjes tussen de weilanden door. De avonden in de boerenschuren waar de drank rijkelijk vloeide en de sterke verhalen met het stijgen der drankconsumptie nog sterker werden.
Gouden tijden voor de wegracerij en de organiserende verenigingen. De strijd om de gunsten van de coureurs tussen de 2 bonden (NMB, met de legendarische Michel van Bokhoven als preses en de KNMV). Vervlogen tijden met illustere namen als de gebroeders van der Kruijs, Bert Struijk, Piet van der Wal, Rinus van Kasteren, Rob Punt, Rob Bron en natuurlijk de grote kanonnen van de Nederlandse wegracerij met op de stratencircuits van Dulmen en Middelburg voorop. Allemaal mannen met een groot hart en een dito dosis lef. Races in een stuk of 7 verschillende klassen met in diverse klassen nog aparte wedstrijden voor de nationalen en de inters. Ontzettend veel weemoedige herinneringen aan die tijd. Tijden die nooit meer zullen terugkeren.
Verstand versus gevoel. Met een ongelooflijk pijnlijk gevoel moet ik toegeven dat ook bij mij, als liefhebber bij uitstek, de balans langzaam maar zeker doorslaat richting verstand. Racen om de punten is op stratencircuits, een enkele uitzondering daargelaten, helaas niet meer verantwoord.
tekst: Tiny Kolsters
Zijn de stratencircuits niet meer van deze tijd?
Stratencircuits. TT-helden van weleer Wil Hartog, Boet van Dulmen en Jack Middelburg leerden er de kneepjes. Races op een stuk openbare weg tegen coulissen van boerderijen, koeien, windmolens en bomen hebben een bepaalde charme. Maar de coureurs voelen zich er niet meer veilig. Met als gevolg dat Tolbert geen races meer mag houden die meetellen voor het Open Nederlands Kampioenschap. Eemshaven. krijgt nog slechts een uitgekleed programma. Zijn de stratencircuits niet meer van deze tijd?
Door Jaap van Brummelen / Dagblad van het Noorden
Jaap Timmer
ÒStratencircuits zijn al jaren niet meer van deze tijd. Er moeten geen races worden gehouden waarbij wordt geknokt voor kampioenspunten. Een kleine fout wordt evenredig zwaar afgestraft. Overigens hebben we in het verleden al eens gehad dat er alleen nog op permanente circuits van Assen en Zandvoort kampioensraces werden gehouden. Vervolgens kwam de NMB met een uitgebreide kalender met stratenraces en zag de KNMV de rijders met lede ogen vertrekken. Nu heeft de KNMV zijn oren laten hangen naar de rijders.”
Jaap Timmer is onder meer TT-bestuurslid
Robert Menzen
“Ik snap niet waar ze over zeuren. Ik vind de sfeer altijd super op stratencircuits. En het is altijd iets aparts om in de buurt te rijden, ook voor je eigen sponsors. Je moet alleen op de straat wel meer met je kop rijden. Natuurlijk krijgen de machines steeds meer vermogen. Die van mij heeft 170 pk. Het gaat sneller en sneller, maar daar staat weer tegenover dat de motoren steeds veiliger zijn geworden qua vering en remmen. Vroeger reed je 220 met trommeltjes.”
Robert Menzen uit Bargercompascuum hoort bij de subtop in de Superstock klasse
Bert Smit
ÒIk heb me jaren als lid van een commissie bezig gehouden met de keuring van de circuits. Het rijden op stratencircuits brengt altijd een verhoogd risico met zich mee. Of dat acceptabel is moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Voor mij was het oude circuit van Oss onacceptabel. Tolbert en Eemshaven waren acceptabel. Hoewel ik er eens hard afgelazerd ben vond ik Eemshaven het veiligste circuit van Nederland. Je kunt wel roepen dat je niet meer op stratencircuits wilt rijden, maar je moet wel een alternatief hebben. Ik ben bang dat er een te eenzijdig ONK-programma overblijft.”
Bert Smit uit Stadskanaal is met een derde plaats In de 80cc race tijdens de TT van 1988 een van de bekendste noordelijke motorcoureurs
Egbert Streuer
“Op een stratencircuit breng je de motorsport dicht bij de mensen. Ik vond het altijd leuk er te rijden. Toen ik begreep dat een paar spoorrails op Eemshaven voor de rijders kennelijk al een onoverkomelijk probleem zijn moest ik terugdenken aan Finland. Daar reden we op een circuit met een spoorwegovergang en stoepranden. En dan heb je het wel over een Grand Prix.”
Egbert Steuer uit Grolloo was In 1984, ’85 en ’86 wereldkampioen zijspan
Wil Hartog
“Het stratencircuit is de bakermat van de goede coureurs. Op een moeilijk circuit moet je leren racen. Daar onderscheiden zich de toppers. Het is jammer dat een stel ambtenaren dat nog nooit op een motor heeft gezeten het beleid bepaalt.Ó
Wil Hartog was In 1977 winnaar van de TT
