Na een aangename nacht ÔergensÕ in de Ardennen bij een ex-collega die daar enkele jaren geleden het avontuur opzocht n vond (bedankt Elise) arriveerde ik keurig om 10.00 uur op het prachtige, zonovergoten, circuit van Francochamps. Dat wil zeggen, de baan is prachtig maar er omheen was alles verouderd en vooral; chaotisch. Na mijn recente ervaringen op het circuit van Zolder zou ik het Ôtypisch BelgischÕ willen bestempelen.
Een ervaringsverslag van een ritje achterop op de Suzuki duoseater GSX750R.
De waardering voor Assen groeit bij dergelijke indrukken.
Aangekomen in de box van Suzuki Team Holland werd ik verwelkomt door Arno Jansen met een lekkere bak koffie. Corn Kijn en kornuiten van RTL motorsport schoven aan en we blikten nog even gezellig terug op de 75e Dutch TT waar ik zoÕn bijzondere ontmoeting met Rossi mee mocht maken. Ook de prijswinnaars van de Eurosport prijsvraag meldden zich. Angeli Bouten en Katja Gaikema waren de gelukkigen. We werden ingedeeld voor een sessie en om half twaalf zou het dan gaan gebeuren; een rit achterop bij Kevin Schwantz op de duoseater.
Ook Kevin had zich inmiddels gemeld en raakte meteen in een technisch gesprek verwikkelt met o.a. Mark Hoegee over de dempers op de supersport machines van het team. De Alstare Corona SuzukiÕs van Kagajama en Corser stonden in de naastgelegen box en ineens was het al kwart over elf ! Ik trok mijn leren pak aan en het zweten kon beginnen.
Er waren inmiddels echter berichten uit Nederland dat het daar noodweer was. Inderdaad verschenen er donkere wolken en moest het stralende zonnetje terrein prijsgeven.
Omdat Kevin pas om 2 uur zou racen koos ik er voor om bij mÕn schema te blijven. Dan maar met Barry ÔBazzaÕ Veneman, hij zou toch snellere tijden zettenÉ
Daar stonden we dan, we kregen een korte instructie, bandenwarmers er af, eerste kandidaat achterop en gaan ! De donkere lucht kwam echter sneller dan we dachten. Het begon te druppelen en vervolgens te regenen. Barry kwam terug en reed meteen de box in (wat nog niet eenvoudig was want die stond inmiddels bomvol). Een goede keuze want in een mum stopte het met zachtjes regenenÉ.
Stevig balend moesten we lijdzaam toezien hoe de hele planning in het water viel.
Nog maar een bakkie dan. Wel een gezellige drukte tussen de motoren met de monteurs, coureurs en vele liefhebbers. Kevin Schwantz gaf te kennen niet in de regen te gaan rijdenÉ
Toen werd het lichter. Regenbanden werden gemonteerd en er werd weer volop geracet. Omdat het niet duidelijk was wie wanneer en bij wie achterop moest vroeg ik het maar eens aan Arno. ÒPak je helm en stap maar op bij Jarno. (die stond al klaar) Ó Was het onverwachte antwoord. Slik. O. Okee. Helm op dopjes in, even gehurkt (werkt ook voor Rossi dus) en hop achterop. Heb ik tenminste goed zicht dacht ik, klein ÔmennekeÕ die Jarno.
ÒJe mag me niet sparen.Ó zei ik stoer. ÒIk spaar mezelf welÓ antwoordde Jarno. Enkele ogenblikken later was ik zeer gelukkig met deze uitspraak. Zonder die woorden zou ik er van overtuigd zijn geweest dat Jarno ernstig levensmoe was. Vizier dicht, beugels vast, klik 1e versnelling en weg. Erg nat asfalt en miezerig weer. Rechtsom de pitlane uit en gaaaaasssss !!! Wow, hij laat er geen gras over groeien dacht ik terwijl de grijze hemel voor mijn vizier verscheen omdat we al wheelyend doorschakelden richting Ôeau rougeÕ. Met het voorwiel weer aan de grond pakten we deze flauwe knik waar je letterlijk tegenaan kijkt en zoefden we dooraccelererend omhoog. Tussen de bomen door het eindeloos lange ÔKemmelÕ op. Nou eindeloos de Malmedy bocht naderden we met een slordige 240 km/u (!). Omdat ik hoger dan Jarno zit bied hij geen bescherming tegen de winddruk op mÕn helm en zit mÕn neus tegen mÕn vizier.
Gelukkig heb ik de helm bewust goed vastgemaakt. Hallo Jarno, tijd om te remmen, Jarno? Een booocht ! Aaaarch !!! Mijn leven schiet aan me voorbij als er ineens een enorme vertraging optreed. Alle kracht in mÕn armen heb ik nodig om te voorkomen dat ik Jarno dwars door het kuipruitje van de Suzuki schuif met mijn volle 80 kg. Slechts ligt slidend gooit Jarno de Suzuki plat de rechterbocht in. Ik heb geen idee meer in welke versnelling we zitten maar we tikken meteen weer door en nu moet ik weer veel kracht gebruiken om aan die beugels op de tank te blijven hangen. Geen tijd om ergens over na te denken, dit is werken, dit is sensationeel! Ik begin te puffen als een barende vrouw. Ik merk dat ik geen speeksel meer heb. Tekenen van stress. Ik vertoon vluchtgedrag maar kan me alleen maar stevig vasthouden.
We suizen over de natte slingerende baan. De grip van de regenbanden is fenomenaal. ÔStavelotÕ is echt genieten Dan accelereren we weer vol door ÔBlanchimontÕ, een hele snelle linker waar Jarno vol gas doorheen denderd! In dit eerste rondje weet ik niet wat er dan komt, wel weet ik dat de snelheid weer gruwelijk hoog ligt en dat we errug snel op een andere coureur afkomen. Je ziet hem toch wel Jarno? Jarno ? Coureuheur ! Op ÔonzeÕ lijn ! En een chicane, een scherpe ! Weer die enorme vertraging wat een krachten. Ik durf bijna niet meer te kijken maar dat zou zonde zijn. In een vloeiende, nauwelijks voelbare beweging schiet Jarno de solorijder voorbij (die zich wel lullig gevoeld moet hebben) en komt toch goed uit bij de chicane. Hop linksom, hop rechtsom en gas, heel kort want een of andere idioot heeft twee grote ÔblokkenÕ op de baan geplaatst. We kunnen er net tussendoor en dat doen we dan ook met maximale snelheid. Achter de blokken zit de betonnen pitmuur en dat verklaart de plaatsing er van. Bij een fout (niet ondenkbaar met de vele amateurs op de baan) op hoge snelheid zou het een hoop troep gegeven hebben.
We pakken weer de scherpe rechter Ôla sourceÕ en vangen wederom wheelyend de tweede ronde aan. Jarno had me drie beloofd en dus ga ik er nog eens goed voor zitten. Geen tijd om te denken echter als de Suzuki over de witte startstrepen wegslipt. Het betonnen muurtje wordt vol accelererend tot op een halve meter aangesneden en het wordt me akelig duidelijk dat ook Jarno er nog eens goed voor gaat zitten. . . . Wat een Mega Ultimate Experience ! Maar goed dat het nat was.
Tekst: Diederick de Vries
Voor een fotoverslag zie www.moto-art.com.
