Yamaha Supersport rijder Cal Crutchlow was simpelweg ongenaakbaar, Met een gebroken botje in zijn enkel en een flinke jaap in zijn been wist de Brit de rest van het Supersport veld zijn wil op te leggen. Joan Lascorz werd tweede voor Garry McCoy.
Kenan Sofuoglu leek de beste start te hebben maar toch was het Cal Crutchlow die als eerste bij Redgate kwam voor de Turk, Eugene Laverty en Joan Lascorz maar ene paar bochten later was het Lascorz die de leiding had en samen met Crutchlow en Laverty al snel een gaatje wisten te trekken naar de achtervolging die op dat moment bestond uit Sofuoglu, Mark Aitchison, Garry McCoy, Katsuaki Fujiwara en Anthony West.
Het zou achter de kopgroep echter niet lopen zoals veel rijders gedacht zullen hebben. Eerst kwamen Aitchison en Fujiwara ten val, daarna volgde West en later zou ook Fabien Foret door enen technisch probleem wegvallen. Eerder was Massimo Roccoli al onderuit geschoven.
Ook in de kopgroep ging het mis. In de derde ronde kon Laverty het achterwiel van zijn Parkalgar Honda net niet onder controle houden bij het uitkomen van de Melbourne Hairpin en gleed onderuit. Laverty krabbelde weer op en maakte daarna een flinke opmars vanaf de 19e plaats om uiteindelijk nog vijfde te worden. Crutchlow nam niet veel later de leiding over van Lascorz en wist na verloop van tijd de Spanjaard op afstand te rijden om met 5,391s voorsprong als eerste de finish te passeren.
Achter Lascorz was het geruime tijd Sofuoglu die de derde plaats in handen had na de schuiver van Laverty. De Ten Kate rijder kreeg echter te maken met een snelle McCoy en moest toekijken hoe de Australiër in de verte verdween om de Triumph naar het eerste WK Supersport podium te rijden.
Fabien Foret had lange tijd de vijfde plaats in handen maar viel dus weg na een technisch probleem waardoor de weg vrij was voor de weer naar voren gekomen Laverty om die plaats in te nemen. Laverty moest zich daarvoor wel langs een groep van zes man werken met daarin onder andere Barry Veneman. De Dalfsenaar en de Ier raakten elkaar zelfs even toen Laverty onverwacht buitenom langszij kwam maar dat liep gelukkig goed af en Veneman nam de positie achter Laverty en voor Gianluca Vizziello in. Andrew Pitt lag daar weer achter maar de Australiër zag helaas ook nog Gianluca Nannelli en Danilo Dell’Omo voorbij komen en werd uiteindelijk tiende.
Arie Vos reed de hele tijd in de buurt van een puntje. Even was hij 15e maar werd helaas weer gepasseerd om uiteindelijk als 16e over de finish te komen.
