De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. In deze editie aandacht voor de Britse Grand Prix, de nieuwe TT-film en het voormalige stratencircuit van Eemshaven.
Verrassend en dramatisch – zo kun je de MotoGP-race van zondag volgens mij het beste omschrijven. Opnieuw werd duidelijk hoe belangrijk de banden(keuze) in de hedendaagse MotoGP is. Het contrast tussen de Sprint en de race op zondag was enorm. In de Sprint – waarin vrijwel iedereen op gelijke banden reed – zagen we het vertrouwde beeld van 2025: de broers Márquez waren een maatje te groot voor de rest van het veld. In de race van zondag zat eigenlijk alles wat de MotoGP zo mooi maakt. Al zullen Fabio Quartararo – en ook Pecco Bagnaia – daar nu anders over denken. De keuze voor de zachte voorband bleek cruciaal. Het was vooraf een kleine gok, omdat niet duidelijk was of die band het over een volledige racelengte zou uithouden. Quartararo, Marco Bezzecchi, Jack Miller, Johann Zarco en Pedro Acosta gingen ervoor en dat pakte goed uit. En wat reed Quartararo goed, hè?! Prachtig om te zien. Zijn drie pole positions op Yamaha bewezen al dat hij absoluut tot de top van de MotoGP behoort en dat onderstreepte hij in deze race nog eens. Natuurlijk had hij de zachte voorband, maar die keuze maakten meerdere rijders. Toch reed hij de rest op flinke afstand. Dat hij uiteindelijk moest uitvallen door een technisch probleem met de rear ride height device was ontzettend sneu. Iedereen gunde hem zijn eerste MotoGP-zege sinds half juni 2022, toen hij won op de Sachsenring. Juist door op deze manier uit te vallen, werd het drama compleet – iets wat de sport ook weer zo bijzonder maakt.
Marco Bezzecchi toonde in de Sprint al zijn snelheid en bevestigde dat in de race. De Italiaan kon vorig jaar maar geen vrienden worden met de Ducati GP23 en stapte over naar Aprilia. Terwijl er volop geruchten zijn dat zijn teamgenoot Jorge Martin vroegtijdig wil vertrekken bij Aprilia, laat Bezzecchi zien dat de RS-GP absoluut een winnende machine kan zijn. Een bijzonder weekend dus voor Aprilia, dat aan het begin van het weekend via een statement duidelijk maakte dat het Martin aan zijn contract – dat loopt tot eind 2026 – houdt en hem blijft steunen. Martin heeft zich daar nog niet openlijk over uitgesproken en gaf aan dat binnenkort te zullen doen. Ik ben heel benieuwd met welk verhaal hij komt. Want eerlijk gezegd zag ik voor de zege van Bezzecchi al weinig reden waarom Martin zou willen vertrekken. De Aprilia was vorig jaar ook geen motor die overal opgewassen was tegen de Ducati’s, dus zoveel is er niet veranderd. Martin tekende met volle overtuiging, maar was dit jaar tot nu toe vooral geblesseerd. Het oogt dan toch wat respectloos als hij nu al onder zijn contract uit wil. Maar wie weet ligt het verhaal anders – we moeten wachten op zijn verklaring. Massimo Rivola, CEO van Aprilia Racing, gaf aan dat hij zelf ook geen idee heeft met welke uitleg Martin gaat komen. Het blijft tot dusver een bijzondere soap.
En dan de broers Márquez. Wat hadden zij geluk dat ze zondag überhaupt nog als derde en vijfde konden finishen, nadat ze beiden binnen anderhalve ronde na de eerste start crashten. Tot slot Bagnaia: ik had met hem te doen. Zichtbaar geëmotioneerd zat de tweevoudig MotoGP-wereldkampioen na opnieuw een crash in de pitbox. De snelheid lijkt op dit moment niet het probleem te zijn – het lijkt eerder mentaal te zitten. Het moet ook lastig zijn om door je nieuwe teamgenoot Marc Márquez binnen de kortste keren op het tweede plan te worden gezet. Deze crash leek een dieptepunt in Bagnaia’s MotoGP-carrière. Maar hij heeft vaker laten zien snel en sterk terug te kunnen komen. Toch leek deze klap – na ook al twee crashes in Le Mans – extra hard aan te komen.
Afgelopen donderdag was ik bij de première van de film De Magie van de TT in De Nieuwe Kolk in Assen. Voor iedereen die twijfelt of het de moeite waard is om naar de bioscoop te gaan: doen! De film brengt 100 jaar TT Assen terug tot één raceweekend. En het gaat zeker niet alleen over de racerij – juist de sfeer eromheen staat centraal. Alles wat de TT Assen zo uniek maakt, komt voorbij. Meer verklap ik niet. Ga gewoon kijken! Het is ook een heerlijk moment om alvast in de TT-sfeer te komen, want het is tenslotte alweer bijna juni.
Komend weekend is er even geen MotoGP- of WorldSBK-ronde. Donderdag is het Hemelvaartsdag en als ik aan die dag denk in combinatie met motorsport, komt meteen het woord ‘Eemshaven’ bij me op. Als kleine jongen ben ik meerdere keren op Hemelvaartsdag naar Eemshaven geweest, omdat die dag de aftrap vormde van een weekend vol motorsport op het stratencircuit in Groningen. Donderdag begon het al met diverse races, en op zaterdag en zondag volgde het programma van het ONK-kampioenschap. Het stratencircuit van Eemshaven was 3,496 kilometer lang en herkenbaar aan de vele windmolens rondom het parcours. Het bekendste punt voor mij was de ‘Slinger’ – een bochtencombinatie in het laatste deel van het circuit. In 1982 werd er voor het eerst geracet in Eemshaven; in 2008 voor het laatst. Door de bouw van een grote opslagterminal en de uitbreiding van de nabijgelegen binnenhaven konden er vanaf 2009 geen races meer plaatsvinden.
Tot volgende week,
Asse Klein
Volg het laatste Racesport.nl nieuws ook via social media:
Facebook | Instagram | X | Threads | YouTube
Vrijwillige bijdrage
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, bent u tevreden met het door ons gebrachte gratis te lezen motorsportnieuws en wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen?
Dat kan d.m.v. een vrijwillige bijdrage via de betaallink vrijwillige bijdrage Racesport.nl of door een bijdrage over te maken naar het volgende bankrekening nummer:
NL31 BUNQ 2035 9539 44 t.n.v. ES Event & Sports Promoter, onder vermelding van ‘vrijwillige bijdrage Racesport.nl’
