We zijn dit keer al op donderdagnamiddag weggegaan en hebben bij Basel overnacht. Vrijdag’s om 12 uur waren we bij de baan. Het was al boven de dertig graden toen we uit de auto met airco stapten. Even wennen. Ik werd er moe van en ben al om zes uur naar bed gegaan die avond. We hadden geluk dat het hotel driehonderd meter van de baan lag.
Zoals bij de selectiva’s mochten we ook nu weer ons "kamp" opslaan onder de Pasini tent. Nu met onze nieuwe motor. Ik sta er samen met 12 Italiaanse rijders allemaal op een Pasini 4-takt racemotor. Papa heeft er nu ook de nieuwe stickers op geplakt.
s’ Middags mocht ik na de 3 uur pauze voor het eerst de baan op om te trainen. 34,7 seconden had ik nodig voor één ronde. De snelste ging toen al in 32 seconden rond. De baan was erg moeilijk voor mij, heel anders dan ik gewend ben in Nederland en België. Zeer technisch, bocht na bocht na bocht. Ik zou meer tijd moeten krijgen om te oefenen, maar die was er niet. Bij deze finali in Forli mochten we op vrijdag 6 x vrij trainen, waarvan ik er 3 kon meedoen. Zaterdag nog 2 x vijf minuten vrij trainen en na de middagpauze 2x een tijdtraining. Dus met 5 keer oefenen, 2 kansen om de beste tijd te rijden. Op zaterdag is één tijdtraining naar zondag doorgeschoven omdat het zo warm was. Ik bleef maar zweten, erg vermoeiend is die warmte. Van mijn vader moest ik zoveel drinken dat ik bijna een klotsbuik kreeg. Het was nodig.
We hadden elke training de rondetijd verbeterd. Maar op zondag na de vrije training kon ik mijn tijd niet meer verbeteren in de 2e chrono. In totaal met 7 keer op de baan toch van 34,7 naar 32,8 en daar waren we tevreden mee. De Pole-position was afgeklokt op 31,8. Daarmee kwam ik op de 21e startpositie te staan. Achteraan dus. Niet slecht als je weet
dat ik dus maar 1 seconde langzamer was dan de snelste. We rijden dus met 22 dicht bij elkaar tijdens de finali wedstrijden. Dat is wel spannend. Achteraan starten was al even geleden. Dat was toen mijn vader de transponder was vergeten op de motor te bevestigen. Ik was wel de snelste maar dat was niet officieel gemeten dus achteraan starten. Wel balen toen. We waren allemaal tevreden dat ik met de beste junioren van Italië, op deze moeilijke baan, kunnen strijden om de titel. De andere banen lijken iets makkelijker, dus wie weet.
In de wedstrijd had ik een goede start en kon goed volgen. Tijdens de race zijn er nog een paar onderuitgegaan. Bij de finish stond ik 13e . Ik heb dus mijn eerste 3 punten te pakken in het Italiaanse kampioenschap. We hadden geluk want twee wedstrijden na ons heeft het drie minuten hard geregend en moesten ze op junior-R banden racen.
We hebben het naar ons zin gehad en Gerry, mijn trainer, heeft zelfs een bruine kleur gekregen. We gaan de volgende keer nog iets eerder zodat we vrijdags de gehele dag al kunnen trainen. Want al die Italiaanse rijders hebben daar al wel gereden, maar ik nog nooit. Ik wil dus wat extra oefenen om in de top tien te komen bij de Junior A groep. De volgende race is op 21 september in Rozzano, dat ligt bij Milaan.
Team MaRoCi, Robert Schotman
