Tijdens de laatste wedstrijd voor het Europees Kampioenschap 250cc is Hans Smees als 3e weten te finishen achter Europees Kampioen Alvaro Molina en 2e man Dan Linfoot.
Na de stroef verlopen trainingen waarin Hans door grip problemen slechts een 8e tijd wist te realiseren kwam Hans in de wedstrijd ook nog eens heel slecht weg doordat de start alles behalve goed ging. Na als 11e pas de eerste bocht in de sturen leek een goede klassering al niet meer mogelijk in het sterke Europese 250cc deelnemersveld. Een net voor de Warm-up doorgevoerde radicale wijziging aan de set-up van de motorfiets zorgde er echter voor dat de Aprilia beter te controleren was waardoor Hans iedereen wist te verbazen door een ijzersterke wedstrijd te rijden.
“Ik was bij de start erg slecht weg en was geloof ik 10e of 11e, ik wilde de aansluiting niet verliezen en wist dat ik om bij te blijven direct voluit moest gaan. De motorfiets voelde een stuk beter aan als tijdens de trainingen en ik was in staat om mannen die in de training sneller dan mij waren nu bij te houden en zelfs te passeren. Het was wel een hele lange race van maarliefst 24 ronden, ik ben blij met het behaalde podium, een 3e plaats is na deze wedstrijd een mooie beloning voor al het werk dat we dit weekend hebben verzet om de motorfiets goed aan het sturen te krijgen.” Aldus een blije Hans Smees.
Aangezien de laatste EK wedstrijd in het zuiden van Spanje werd verreden vertrok het team al op dinsdagavond voor de 2300 km lange trip richting het mooie weer. Na een voorspoedige reis arriveerden we al op donderdag om 7.uur in de ochtend op het circuit. Na het opbouwen van de tent kon Hans dus nog mooi een extra vrije training meepakken op de donderdagmiddag. Dit was een mooie gelegenheid om de versnellingsbak verhoudingen en de achterschokdemper die ons door Molina ter beschikking waren gesteld voor dit weekend uit te proberen. Al direct was het duidelijk dat er weinig grip was op dit technisch zeer moeilijke circuit, ook kwam Hans door zijn andere rijstijl niet goed uit met de versnellingsbak. Op vrijdag waren er eveneens vrije trainingen waarbij we voor zowel de versnellingsbak als de vering wat veranderingen hadden doorgevoerd. Ondanks dat de rondetijden sneller waren dan die tijdens de door ons verreden voorjaarstraining op dit circuit was het wel duidelijk dat we veel snelheid te kort kwamen, of beter gezegd de grip om sneller op het gas te kunnen bij het uitkomen van de bochten.
Op zaterdag waren de tijdtrainingen waarbij de startplaatsen worden bepaald, een aantal aanpassingen aan de vering zorgden ervoor dat Hans in de 1e kwalificatietraining wederom een seconde sneller wist te gaan maar dit was toch niet meer dan een 6e plaats op ruim 2 seconden van snelste man Molina. Voor de 2e en laatste training gingen we advies inwinnen bij de chefmonteur van Molina waarvoor het hier een thuiswedstrijd is, op zijn aanwijzing werd er het een en ander gewijzigd aan de set-up van de Aprilia waardoor het beter zou moeten gaan. Tijdens deze 2e tijdtraining wist Hans zijn tijd niet te verbeteren en ging zelfs langzamer in de rondte dan vanochtend, doordat de concurrentie zich wel wist te verbeteren zakte Hans naar een 8e plaats op de startopstelling voor de race van morgen. Terwijl anderen bij het uitkomen van een bocht het gas erop konden zetten moest Hans wachten omdat het achterwiel door gebrek aan grip direct begon te spinnen. Hierdoor verlies je ontzettend veel tijd en het is des te erger als je ziet dat het bij een ander wel kan.
Behoorlijk teleurgesteld gebruikte het team de avond om alles te evalueren, we konden teug gaan naar de afstelling van de 1e tijdtraining maar ook die was volgens Hans niet goed genoeg om de banden het de 24 ronden lang wedstrijd te laten uithouden, door het spinnen worden de banden namelijk te warm en zijn ze met 10 rondjes al zo goed als versleten.
Besloten werd om tot een radicale ingreep over te gaan omdat dit volgens de uitvoerig besproken theorie verbetering zou kunnen geven. Er was namelijk nog een 15 minuten durende warm-up training waarbij we de mogelijkheid hadden dit uit te proberen,als het niet bleek te werken konden we nog terugvallen op de oude ‘beste’ afstelling.
De zondagochtend is het net als de hele week al weer vlot 28 graden en met een nieuwe band gaat Hans de warm-up in om te kijken of de grip beter of slechter is. Al in zijn eerste ronde evenaart Hans de trainingstijd van de dag ervoor en het tweede rondje levert zelfs een 2 seconden snellere tijd op als in de laatste tijdtraining. Het vervolg van de korte warm-up weet Hans in alle rondjes een snellere tijd als de dagen ervoor te noteren wat zelfs de snelste tijd van allemaal oplevert, voor de startopstelling heb je er niets aan maar het geeft wel aan dat er een groot deel van de grip problemen is overwonnen en Hans is voor het eerst dit weekend de snelste en de gezichten van de teamleden stralen dn ook als Hans zich weer bij het team komt melden.
De wedstrijd komt nu snel naderbij, het gripprobleem is grotendeels opgelost maar de achterband begon na 8 rondje toch alweer flink te glijden, graag hadden we nog wat aan de set-up gewijzigd om te proberen nog dichter bij de kop te komen maar voor de wedstrijd zelfs is veel risico nemen niet het slimste. We passen de demping nog iets aan teneinde de bandenslijtage te beperken aangezien de wedstrijd over 24 ronden zal gaan.
Bij de start is Hans zeer slecht van de plek, volgens eigen zeggen reageerde hij een fractie te laat op het doven van het licht die de start aangeeft. Pas als 11e gaat Hans dan ook de eerste bocht in en gezien het toch wel hoge niveau in de EK’s zal een goed klassering wel heel moeilijk worden nu. Echter Hans gaat als een speer in het rond en komt de 1e ronde als 9e door, weet zich op te werken naar een 4e plaats in de 3 ronden die volgen en is werkelijk ontketend. Aangekomen op de 4e plaats lijkt het erop dat het inhalen te veel van de banden heeft gevraagd want de eerste 3 rijders hebben ondertussen een behoorlijk gat geslagen. Hans is echter ontketend en weet ronde na ronde dichterbij te komen aan Linfoot en Polzer die echter door Molina al op behoorlijke achterstand zijn gezet. Halverwege de wedstrijd weet Hans door een superactie Yves Polzer terug te verwijzen naar de 4e plaats en weet vrij simpel van hem weg te lopen. De afstand naar 2e man Linfoot blijkt echter te groot, Hans weet de achterstand wel te verkleinen maar kan geen bedreiging meer vormen voor de kleine Engelsman die net als Molina a.s. weekend aan de laatste Grand-Prix in Valencia zal deelnemen.
Een derde plaats is na de slechte trainingen en de matige start echter een fantastische afsluiting van wederom een mooi seizoen. Glunderend staat de kersverse Nederlands Kampioen dan ook op het podium om de bloemen en de champagne in ontvangst te nemen.
In de eindstand in het Europees kampioenschap is Hans als 6e geklasseerd in de eindstand, met 1 gemiste wedstrijd van in totaal 6 zeker niet verkeerd. Volgend jaar hopen we op verbetering van deze positie.
