Afgelopen zaterdag moest het Duntep 50cc team naar Lelystad. Op het plaatselijke Midland circuit hadden de 50cc matadoren al twee jaar niet meer gereden maar ze stond voor dit seizoen weer op de kalender.
Na de laatste race in Amsterdam, waar ik helaas net het podium miste, hoopte Harm Dunnik uit Staphorst de stijgende lijn door te kunnen zetten. Over de temperatuur ter plaatse hoeven we het niet te hebben. Net zo warm als overal.
De eerste vrije training ging direct goed. De gearing was goed, alleen de temperatuur van de Derbi werd iets te hoog, deze training werd afgesloten met een vierde plaats. Aan de radiateur werd nog iets veranderd om de temperatuur nog iets naar beneden te krijgen.
De tweede training ging Dunnik er direct maar even goed voor zitten omdat bij deze asfalttemperaturen de grip van de banden snel minder word. Dit leverde uiteindelijk een mooie derde startplek op.
Gaandeweg de middag werd het echter steeds donkerder, en de eerste regendruppels vielen. Het werd zeer wisselvallig met het weer, dan was het droog, dan regende het weer. De baan droogde met de extreme temperaturen wel snel op.
Net voor de start van de expi klasse begon het weer te regenen, niet heel hard maar de baan was wel nat. Het spel begon in de paddock, wat moesten de coureurs doen, regenbanden of niet, Het Duntep team besloot te kiezen voor droogweer banden. De start werd echter een half uur uitgesteld in verband met een oliespoor op de baan, de brandweer moest het schoonspuiten. Het begon ondertussen weer wat te druppelen dus werd er alsnog een regenband gemonteerd.
De expi klasse kreeg een extra opwarmronde om te kijken of de baan schoon genoeg was. De start van Dunnik was zeer goed. Hij kwam als eerste weg maar om het tempo te bepalen onder deze verraderlijke omstandigheden vond hij zeer moeilijk. In de tweede ronde kregen de rijders een mega hoosbui te verwerken, het leek of je zo onder de douche stapte.
Maar Dunnik kon toch de eerste plaats nog vasthouden, na enkele ronden kwam de tweede man hem voorbij, deze had grote haast en lag er twee bochten later al naast. Op dit soort banen is het net alsof je op eieren rijd. Je hebt op het ene moment goed grip terwijl je op het andere moment plots wegglijd, dit maakt het zo verraderlijk. Ook Harm Dunnik kreeg te maken met de gladheid, bij het opgaan van het rechte stuk gleed plotseling zijn voorwiel weg. Hij kon met zijn knie nog net voorkomen dat hij viel, maar helaas kwam me wel drie man voorbij. Dit bleef zo tot de finishvlag. Net als in Amsterdam dus weer een vierde plaats.
De Duntep mannen hebben de stijgende lijn nu toch redelijk vast kunnen houden, vooral de derde tijd in de tijdtraining was goed en stemde hen tevreden. Over twee weken is de volgende race, dan gaat het 50cc circus naar Valkenswaard.
