Een kleine ‘kamikaze’ actie van een mede coureur zorgde ervoor dat Duntep coureur Joan Veijer een tevreden maar toch enigszins onbevredigend gevoel overhield aan zijn derde ontmoeting met de wereldtop in het WK supersport. Het circuit van Drenthe in Assen was zonovergoten maar toch vergezeld van een frisse wind. Desondanks was er een grote toeloop van publiek die prachtige races voorgeschoteld kregen.
De trainingen werden door Veijer als 23e afgesloten. Er werd vooraf door het team gehoopt op een plaats bij de eerste twintig omdat in dit zeer sterke veld elke plaats telt. Hoe verder naar voren je dus op de startgrid staat hoe beter. Enkele probleempjes met de banden onder de Ten Kate Honda en wat oponthoud door het drukke verkeer op de baan maakten dat Joan echter tevreden moest zijn met zijn uiteindelijke 23e startplaats. Dat hij zich hiervoor niet hoefde te schamen bleek uit het feit dat hij bijna een seconde van zijn persoonlijk record had afgehaald en dat hij, vanaf zijn 23e positie, op slechts twee seconden van de pole position af zat. De punten en ereprijzen worden echter nog altijd verdeeld in de race. Dit wist natuurlijk ook Veijer.
“ Ik ben en blijf meer een racer dan een trainer, zo zei hij op de zaterdagmiddag al. Ik kan me beter in iemand vastbijten en de strijd aangaan dan dat ik 1 snel rondje moet zien te zetten.”
Zondagmiddag rond de klok van half twee ging het rode licht uit voor de 37 beste coureurs van de wereld in de supersport klasse. De man uit Staphorst wist zijn positie na de start meteen te verbeteren en kwam als 19e door na de eerste ronde. Een aanvaring met de al eerder genoemde coureur zorgde er echter voor dat hij buiten de baan werd geduwd en meteen tegen een achterstand aankeek.
“Ik startte goed, zo was het commentaar van Veijer na afloop. Ik zat zelfs voor Arie Vos en er begon zich een groepje te vormen van plaats 15 tot 20. Daar zat ik ook bij maar die Kawa piloot remde veel te laat en drong me helemaal naar buiten. Ik kon wel door maar keek meteen tegen een achterstand van 3 seconden aan. Dat gat is op dit niveau gewoon te groot om nog te dichten. Die mannen hebben zo’n geweldig hoog basis tempo daar komen wij in onze Nederlandse races lang niet aan. Die veel hogere ervaring zie je ook door het rijgedrag van hun als de banden wat minder worden. Het is net of ze er doorheen rijden en veel minder last van de slijtage hebben dan wij als wildcard rijders. Ik heb echter weer veel ervaring opgedaan en hoop daarvan in de komende races voor het ONK profijt van te hebben.” Veijer is dus, net als het hele Duntep team, tevreden over het verloop van het Superbike weekend. Deze race was een extraatje in een seizoen dat vooral in het teken staat van de strijd om de Nederlandse titel. Een strijd die komend weekend alweer een vervolg krijgt in het Gelderse Hengelo. Een compleet andere entourage waarin een stratencircuit tussen de weilanden een totaal ander beeld zal creëren in vergelijking met de enorme hospitality units en busladingen Vips die de paddock in Assen domineerden. Dat wil echter niet zeggen dat dergelijke straatraces niet minder gezellig zijn. En, zoals gezegd, dan gaat het weer om de punten en strijd Joan Veijer weer mee voor de zege.
