De verrichtingen van het DeGraaf Grand Prix team met rijders Joey Litjens en Danny Webb op de eerste trainingsdag op het circuit van Jerez.
Op donderdag voorafgaand aan de trainingen in Jerez vierde Danny Webb zijn 16e verjaardag, maar echt vrolijk was hij niet. Een stevige griep hield hem het grootste gedeelte van de dag in zijn camper, maar op vrijdag moest de pupil van Arie Molenaar en Jarno Janssen er tegenaan. Dat deed de jonge Brit met verve. Hij stuurde zijn kersvers in de DeGraaf Technisch Personeel gespoten groen witte Honda naar een keurige 24e plaats in de vrije training. In de eerste tijdtraining van vrijdagmiddag reed hij 1,5 seconde sneller, goed voor de 25e plaats. Maar tevreden was Daniel allerminst.
“Ik reed met te veel spanning in mijn lijf. Waarschijnlijk was mijn ‘drive’ te groot om al snel naar de 1.49 rondetijden te komen. Die reed ik hier met de IRTA-tests moeiteloos. Ik pushte te hard en dat ging niet naar mijn zin. De uitwerking van mijn te grote inzet was averechts, je komt dan niet goed rond”, opende Webb vanuit het zonovergoten (20 graden) GP-circuit van Jerez.
Met wat medicatie van dr. Costa was het ergste griepgevoel verdwenen, en de bij de Qatar test opgelopen lelijke handblessure was ook nagenoeg genezen.
“Daar lag het niet aan. Ik ben het zelf, maar dat weet ik. Morgen is er nog een dag. Het ging vanmiddag al veel en veel beter dan de te koude ochtendsessie. De Dunlop’s namen goed af en de tijden zakten snel. Morgen duik ik onder de 1.50 en daarmee misschien wel in de top 20”, hoopt Webb, die In Jerez tijdens zijn twee jaren in het Spaans Open de weg goed kent.
Teammaat Joey Litjens stond in de eerste vrije training een paar plaatsen achter zijn teammaatje, maar was goed geluimd.
“De vrije training verliep naar wens. Ik weet dat het sneller kan, en dat zal ook wel lukken”, riep Joey na de ochtendsessie.
In de 1e tijdtraining maakte hij direct al forse stappen voorwaarts en verbeterde zich in de 3e ronde met een volle seconde.
“Het ging goed. Mijn gevoel was super. Eigenlijk liep het lekkerder dan in alle andere GP’s. Het was jammer dat een smerige highsider een abrupt en te vroeg einde maakte aan mijn opmars en training. In de 5e ronde trok ik bij het uitaccelereren van de 180 graden bocht vlak voor start en finish mijn machine onderuit. Ik kwam hard op mijn stuitje en rechter bovenbeen terecht. Dat is nu enorm pijnlijk. Een stevige kneuzing constateerde dr. Costa, terwijl ik ook een ijszak meekreeg voor mijn linkerhand, die af en toe en ook nu na de ze val opspeelt. Dat is een blessure die ik vorig jaar in Australië opliep, maar iedere keer als je onderuitschuift en die hand raakt weer een fikse pijn oplevert. Dat is even balen nu, maar het voornaamste is dat mijn gevoeld goed is. Jammer van de buiteling, maar dat moet morgen wel weer wat beter zijn. Het gaat hier in Jerez goed, en daar ben ik blij mee. Morgen is er weer een dag. Het komt goed!”, verzekerde Joey iedereen.
